Ingezonden persbericht
Urban Expressionism
Den Haag, 29-12-2010
Tentoonstelling: 16 januari tot en met 20 februari 2011.
Urban Expressionism is een tentoonstelling die draait om de tegenstelling tussen architectonische ordening en persoonlijke expressie. Deze combinatie lijkt paradoxaal; het clichébeeld van de stad gaat vaak gepaard met een gevoel van beklemming, vereenzaming en de overheersing van de massa ten opzichte van het individu.
Voor de participerende kunstenaars biedt de ordening van stad en gebouw echter een mogelijkheid om het eigen individu te benadrukken.
André Kruysen en Urs Pfannenmüller spelen met de schaal van hun sculpturen. Urs Pfannenmüllers beelden zien er uit als maquettes, maar kunnen misschien beter gezien worden als portretten van Indonesische gebouwen. In de driedimensionale representaties van deze gebouwen worden de verschillende maatschappelijke functies van de achter- en voorzijde inzichtelijk gemaakt. De gevel zorgt voor orde en structuur en verdrijft verval en chaos achter de strakke regels en lijnen.
André Kruysen toont sculpturen; bouwwerken in karton, gips en hout. Hij speelt met het wisselende perspectief op formaat en schaal. Ze balanceren op de grens van maquette en 'levensgroot' beeldhouwwerk en lijken zowel werk in opbouw als in afbraak te zijn.
De installatie van Romain Pellas bestaat uit afval- en bouwmaterialen. Met een spontane nederzetting op een puinhoop, geeft hij een beeld van het potentieel van braakliggende terreinen.
Minder hoopvol zijn de beelden van Rob Voerman en Eelco Cornelis de Vries.
Rob Voerman creëert architectuur die het midden houdt tussen een utopische woning en een ad hoc survival bouwwerk. Hij schept vanuit chaos en destructie en brengt er leven in. Tarnung #3 is een camouflageruimte, een veilige toevlucht in een vijandige wereld.
Ook het werk Unheimisch van Eelco Cornelis de Vries oogt onheilspellend. Het is een redelijk realistische kopie van een keldertje met een vloer vol stof en een lekkend plafond, maar de kelderwerkelijkheid is begrenst door de houten wanden van de kist waarin de kelder opgeborgen zit.
De omgeving waar de kist zich in bevindt maakt de kelder absurdistisch en irreëel, het is ingepakte onbehaaglijkheid.
Thijs Ebbe Fokkens en Ellen Ter Beek brengen de idee van ordening aan het wankelen. Ellen Ter Beek versnijdt letterlijk het bekende beeld van een museumzaal om een alternatief beeld en begrip van de ruimte te bieden. Thijs Ebbe Fokkens gaat in zijn plan direct uit van de tegenstelling tussen geordende structuren en vluchtige losse gebaren en zoekt daarin naar het verband of de tegenstelling tussen de wereld, zijn omgeving en zichzelf.
Urban Talk
27 januari 2010, 20:00 uur
Met NAI curator Saskia van Stein, restaurator Dolf de Maar, Kubushuis bewoner Kras Blocklandt, Drijvend-eiland ontwerper Arie Taal en bewoners van een zelfontworpen huis; Joris Brouwers en Nicky Zwaan. Zie www.nestruimte.nl voor meer informatie.
Ingezonden persbericht