Ingezonden persbericht
persbericht
Wim Oepts (1904-1988) Schilder en graficus
15 januari t/m 3 april 2011
De Kunsthal Rotterdam presenteert, naar aanleiding van het verschijnen van de oeuvre catalogus `Willem Anthonie Oepts (1904-1988)', met circa honderd werken een overzichtstentoonstelling van het werk van deze schilder en graficus. Oepts is veel meer dan de zonovergoten landschappen waar hij zijn bekendheid mee verwierf. In de tentoonstelling staat zijn artistieke ontwikkeling centraal. Er is werk te zien van, door Charley Toorop beïnvloedde, sociaal-realistische kunst uit zijn vroege carrière tot aan schilderijen uit de dertiger jaren die de fascinatie voor kunstenaars als Henri Matisse en Pierre Bonnard onthullen. Zijn sprankelende late werk dat in losse en pasteuze verftoetsen Franse landschappen verbeeldt, is eveneens ruim vertegenwoordigd. Vroeg werk Wim Oepts is autodidact en werkt in eerste instantie als graficus. In 1924 maakt zijn artistieke carrière grote vooruitgang na een ontmoeting met Charley Toorop die hem stimuleert te gaan schilderen. Op de tentoonstelling is te zi
en hoe hij zich na deze kennismaking waagt aan de schilderkunst en niet langer enkel grafisch werkt. Hij houdt vast aan de sociaal-realistische onderwerpen die hij ook voor zijn grafiek koos en schildert arbeiders in bedekte kleuren. De invloed van Toorop is zichtbaar in dit werk, met name in de manier waarop hij figuren weergeeft. Oepts verdient in de jaren twintig en dertig zijn eerste sporen in de Nederlandse kunstwereld en neemt deel aan tentoonstellingen in onder meer het Stedelijk Museum, Amsterdam. De tentoonstelling maakt zichtbaar hoezeer dit vroege werk afwijkt van de schilderkunst waarmee hij later grote bekendheid verwerft. Frankrijk `In Frankrijk voelde ik me bevrijd', aldus Oepts die in 1933 voor het eerst Parijs bezoekt en zich er later permanent vestigt tot aan zijn dood in 1988. Hij maakt kennis met het werk van (post)impressionisten en fauvisten en is in het bijzonder aangetrokken tot de kunst van Bonnard, Matisse en Derain. Als hij in 1937 in het vissersdorp Col
lioure gegrepen wordt door het zuidelijke licht, verandert zijn kunst radicaal. Oepts gaat meer kleur gebruiken, zijn schildertoets wordt losser. Als onderwerp kiest hij nu dorps- en havengezichten en landschappen. Met dit modern-klassieke werk, waarvan een groot aantal in de tentoonstelling is samengebracht, wordt Oepts geliefd bij een groot publiek. Hoogtijdagen Vanaf 1965 groeit het succes van Oepts met het jaar. Zijn werk wordt verzameld door particulieren in Nederland en Frankrijk. In de jaren zeventig maakt de kunstenaar zijn beroemdste werken. Zijn landschappen worden abstracter en zijn opgebouwd uit steeds grotere kleurvlakken die soms hevig contrasteren. Hij experimenteert met complexe composities. Het is de tijd waarin topstukken als Landschap, Zuid-Frankrijk en Provence ontstaan, waarmee Oepts zijn naam definitief vestigt als meester van het mediterrane licht. Publicatie Bij de tentoonstelling is de rijk geïllustreerde oeuvre catalogus `Willem Anthonie Oepts (1904-1988)
' verkrijgbaar, uitgegeven door uitgeverij d'jonge Hond, De catalogus geeft een nagenoeg compleet overzicht van zijn schilderijen en grafisch werk. Marieke Jooren heeft het vroege en het grafisch werk van Oepts besproken en in de context van zijn tijd geplaatst. Caroline Roodenburg-Schadd heeft de overgangsperiode en het Franse werk van Wim Oepts vakkundig beschreven. ISBN 978-90-89102-04-1, prijs 34,50. De tentoonstelling is tot stand gekomen in samenwerking met Stichting Vrienden van Wim Oepts.