Gemeente Beverwijk
Rede burgemeester - Nieuwjaarsreceptie 4 januari 2011
Dames en heren,
Fijn dat u hier allemaal bent. Het begint alweer gewoon te worden om u hier te zien. Dat is best bijzonder. Want uw aanwezigheid hier is een indicatie van de relatie tussen gemeentebestuur en samenleving. En ik durf te zeggen: die relatie is goed. De lijnen zijn kort en de banden zijn goed. Alsof wij buren zijn. Wij zoeken elkaar op als we zin hebben; gaan het gesprek aan waar het nodig is; en delen lief & leed zoals het leven het aandient. Zo zien wij het graag, in Beverwijk. Want wanneer wij met elkaar omgaan als goede buren, dan hebben onze organisaties, bedrijven, instellingen daar voordeel van. Onze samenleving heeft dat nodig.
2011 wordt een blauw jaar. Blauw is de kleur van wilskracht, idealen en vertrouwen in de intuïtie, van volharding en realiteitszin. Blauw bevordert ook de communicatie en het verruimt de blik. Dit alles mits in passende hoeveelheid ingenomen. Een teveel aan blauw leidt tot zelfgenoegzaamheid en arrogantie. Een tekort aan blauw leidt tot koppigheid en angst voor verandering. Ja, het is een lastige kleur, maar de kernwaarden ervan, die horen bij ons, en wij hebben ze nodig om te kunnen bouwen aan onze toekomst.
Een jaar geleden heb ik op deze plek 2010 bestempeld als een groen jaar, een oogstjaar. Met name doelde ik hierbij op de gemeenteraadsverkiezingen en de uitwerking daarvan voor de toekomst. Niet iedereen heeft naar eigen verwachting en behoefte kunnen oogsten; dat kan ik mij voorstellen, maar feit is dat u allen de kans heeft gehad om met uw stem de toekomst te helpen vormgeven. Daarmee is het niet voorbij, uw rol. Zeker niet in deze tijd. Want als mensen in deze samenleving, als buren onder elkaar, zijn wij in ons leven, wonen & werken onlosmakelijk met elkaar verbonden. Natuurlijk, de verkiezingen zijn eens in de 4 jaar. Maar ook voor het dagelijks besturen van de stad en de badplaats hebben wij elkaar nodig. Iedere dag opnieuw.
Neem de problematiek van bereikbaarheid & mobiliteit. U kent het probleem, want u staat regelmatig vast op de Velsertraverse en haar toevoerwegen. Wij zien dat zonder ingrijpen binnen 10 jaar een volledige verstopping van de Velsertraverse dreigt. Dit verdient de allerhoogste urgentie. Want bereikbaarheid & mobiliteit staan niet op zichzelf. Onlosmakelijk hangen daarmee samen economie & werkgelegenheid en leefbaarheid & luchtkwaliteit. Dit complex van uitdagingen raakt iedereen die woont, werkt en leeft in Beverwijk. Dit op te pakken is geen geringe opgave. Niets doen, echter, is geen optie. Want de Velsertraverse is onze belangrijkste toevoerweg naar industriegebieden en woonomgeving. Wij gaan dat probleem oplossen, zoveel is zeker. Maar niet alleen. Dat doen wij samen. Samen met onze buren, met u! Wij zoeken uw steun. Want hier, in deze opgave, kunnen wij vormgeven aan de toekomst van de IJmond.
Ja, ik zeg het met enige stelligheid: het gaat hier om de toekomst van de IJmond. Want, hoe trots wij ook zijn op ons Beverwijkse bedrijfsleven, wij zijn ons er heel goed van bewust dat ons industriegebied De Pijp een regionale en bovenregionale functie heeft. En wat dacht u van de gevolgen van zo'n permanent verkeersinfarct voor het staalbedrijf, beter bekend als Hoogovens IJmuiden! Hoezo, een Beverwijks probleem?! Dit raakt de gehele IJmond.
Overigens ben ik van mening dat herindeling in de IJmond voortvarend moet worden aangepakt. De goede verstaander heeft dat misschien al kunnen horen, tussen de regels door, maar ik zeg het bij deze expliciet. Willen wij greep krijgen op onze toekomst dan zullen wij meer moeten doen dan alleen samenwerken op deelgebieden. Dan zal er een krachtige IJmond-gemeente moeten komen.
Voorlopig hebben wij in Beverwijk de verschillende aspecten van de bereikbaarheidsproblematiek gevangen onder de noemer van het A22-project; u mag het ook Duurzaam Bereikbaar noemen of iedere andere naam geven; het maakt niet uit, zolang het project maar van de grond komt. Het resultaat moet zijn dat er opritten naar en afslagen van de A22 komen ter hoogte van de Aagtendijk en de parkeerterreinen van de Beverwijkse Bazaar. Deze nieuwe infrastructuur zal voor Beverwijk de preferente ontsluiting worden van de Velsertunnel en de A22 richting Alkmaar, waardoor de verkeersdruk van de Velsertraverse enorm zal afnemen. De industriegebieden blijven daardoor bereikbaar en de belasting van de luchtkwaliteit in de omgeving zal afnemen.
Het is onze intentie om dit project integraal onder te brengen bij de regionale Traversetafel; dat is een overlegstructuur van IJmond-gemeenten, provincie en bedrijfsleven waarin wij ons buigen over de problematiek van en de oplossingen voor de Velsertraverse. Ik ben ervan overtuigd dat de resultaten van deze Traversetafel straks net zo belangrijk zullen blijken te zijn als het Waterland-akkoord.
Ik maak even een zijsprong. Velen van u kennen mijn partner Shirley. Zij woont in Den Haag, waar ik dus regelmatig heen rij; vaak op vrijdagmiddag, een uur of half 5. Onderweg kijk ik altijd naar het verkeer richting Beverwijk. Dan gebeurt het vaak dat ik tussen de tunnel en het Rottepolderplein alleen maar onze eigen vrachtwagens zie rijden: Schavemaker, Rumping, Buko, Boudesteijn, Zonneveld, Middelkoop, enzovoort, enzovoort. Dan ben ik groos. Groos dat ik burgemeester ben in een samenleving waarin deze bedrijven, ondernemers en medewerkers, zich hebben kunnen ontwikkelen.
Ik heb trouwens een nieuwtje: we krijgen weer een echte Beverwijkse Transportdag. Verschillende ondernemers hebben de koppen bij elkaar gestoken en hebben afgesproken dat die dag er komt. De zaterdag van de Feestweek. Houd hem vrij!
Die trotse waarnemingen op de snelweg zijn natuurlijk ook een confrontatie met de opgave van de toekomst. Want deze mensen en bedrijven, onze buren, moeten zich kunnen blijven ontwikkelen. En dan is de cirkel rond. Dan ben ik weer bij het A22-project.
Laten wij dit project eens naar binnen toe bekijken. Welke kansen zien wij dan voor Beverwijk? Heel eenvoudig: wanneer wij erin slagen om de barrières van spoor- en snelweg meer open te breken, dan hebben wij een unieke kans om de twee kanten van de stad met elkaar te verbinden. Om synergie te krijgen tussen de haven en het uitgaanscentrum, tussen de woonboulevard en het winkelcentrum, tussen de Beverwijkse Bazaar en de stad. Kortom, hier liggen kansen voor een versterking van onze leefomgeving, kansen ook voor forse impuls van de retailfunctie van Beverwijk, links en rechts van het spoor.
Ik ken Beverwijkse ondernemers - en u kent ze ook! - die hier heel graag de schouders onder willen zetten. Dat wordt ons zomaar aangereikt. Zeg nou zelf, als je zulke buren hebt, dan wil je toch nooit meer verhuizen?!
Mijn advies: leg 21 maart in uw agenda vast, want dan zullen de betrokken ondernemers in het Kennemer Theater hun energie met ons delen en hun ideeën kenbaar maken. Ik verwacht een stimulerende presentatie van plannen die optimaal gebruikmaken van de kansen die het A22-project kan bieden. Plannen om de stad en het bedrijventerrein met elkaar te verbinden. Plannen om Beverwijk weer een sterk centrum van retail en recreatie te maken. Plannen om nu eindelijk eens een hechte relatie te leggen tussen de plek waar wij werken en de plek waar wij wonen.
Er zijn trouwens nog meer ideeën om Beverwijk blijvend duurzaam bereikbaar te maken. Want het vraagstuk van de luchtkwaliteit waar wij toekomstgericht oplossingen voor moeten en willen bedenken, raakt ons allemaal. Het gaat bij bereikbaarheid & mobiliteit niet alleen om de ondernemers van Beverwijk. Neen, het gaat in belangrijke mate om de woonomgeving, om de inwoners van onze gemeente. Daarom blijven nieuwe ideeën welkom. Zo wordt ook gesproken over de mogelijkheid om een duurzaam overslagcentrum te vestigen, waar overslag zal plaatsvinden van vrachtwagens (diesel) naar kleinvervoer (elektrisch).
Toekomstmuziek? Jazeker, een wervelende ouverture van wat een prachtige symphonie kan worden. Wanneer wij dat willen. Wij. Als buren met elkaar.
Overigens ben ik van mening dat herindeling in de IJmond voortvarend moet worden aangepakt...
Staat u mij ten slotte een tweede en laatste zijsprong toe, wanneer ik de blik richt op een belangrijke buurman: Tata. Ja, ik zeg het nogmaals: Tata. U bent van mij gewend dat ik altijd spreek over de Hoogovens. Dat zal ik ook blijven doen; zo ben ik nu eenmaal opgegroeid. Want de Hoogovens was niet een bedrijf, dat waren mensen: ooms, broers, neven, een buurman - ja, weinig vrouwen, sorry!: zij waren met elkaar de Hoogovens.
Na Corus moeten wij opnieuw wennen aan een andere naam. Onze Hoogovens heten nu Tata Steel en Corus-rood werd Tata-blauw. En geloof mij, het is écht anders, want Tata is niet een bedrijf: Tata is een mijnheer. Ratan Tata, heet hij. En die mijnheer is onze buurman. En wat doe je met een nieuwe buurman? Die heet je welkom. Je gaat kennismaken en je zegt: buurman, als je een probleem hebt dan hoor ik het graag; samen kunnen wij het oplossen. Sterker nog: met deze buurman doen wij er goed aan om al bij voorbaat te vertellen wat wij allemaal kunnen, als goede buren met elkaar.
Want Beverwijk en de regio zijn ook hartstikke goed in transport & logistiek. Al 91 jaar lang weten ze bij de Hoogovens: het maakt niet uit wat onze vraag is, in de IJmond kennen ze het antwoord. En wij willen graag dat dat zo blijft. Vandaar onze grote inzet voor bereikbaarheid & mobiliteit, voor economie & werkgelegenheid, voor leefbaarheid & luchtkwaliteit. Vandaar onze inzet voor goede relaties met mijnheer Tata en met alle andere buren. Daar past maar één kleur bij: blauw. Het blauw van wilskracht, idealen en realiteitszin; en ook een beetje het blauw van buurman Tata, en van de KNRM. 2011 wordt een mooi blauw jaar.
Overigens ben ik van mening dat de herindeling in de IJmond voortvarend moet worden aangepakt...
Er zijn onder ons mensen met ziekte, zorg en verdriet. Hen in het bijzonder en ons allemaal wens ik een gezond, gelukkig & voorspoedig 2011!
4 januari 2011 / Han van Leeuwen