Gemeente Hoogeveen

Burgemeester Margreeth de Boer: Laten we in 2011 in vriendschap en noaberschap investeren

U vindt hier de tekst van de toespraak die burgemeester Margreeth de Boer op 3 januari tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst gehouden heeft. 3 januari 2011 - Allereerst wens ik u allen een heel voorspoedig 2011. Vorig jaar op deze tijd sprak mijn voorganger Helmer Koetje deze woorden uit. Het is voor ons allen niet goed te begrijpen dat een man in de kracht van zijn leven, zo weggerukt wordt bij vrouw, kinderen en zijn werkomgeving. U hebt hem allen in de week na zijn overlijden herdacht. Maar het is goed op dit ogenblik ook nog eens aandacht te schenken aan de vergankelijkheid van ons leven dat vaak zo zeer bepaald wordt door het hectische moment van de dag.
Naast deze droeve gebeurtenis waren er gelukkig ook andere gebeurtenissen die in 2010 onze aandacht vroegen.

Laat ik eens met de laatste dagen van het jaar beginnen. Hoogeveen heeft een rustige oud- en nieuwjaarsviering gehad. Over het algemeen was het een gezellig feest met vergunde vreugdevuren en legaal vuurwerk. Het vuurwerk dat de gemeenten in enkel deel van de stad ter beschikking stelde aan ouders opdat zij kun kinderen kunnen leren verantwoord om te gaan met vuurwerk heeft weer goed gewerkt. Daar waar voorheen sprake was ongecontroleerd vuurtje stoken, met als gevolg dat brandweer en politie moesten ingrijpen, ging het nu voor het tweede jaar voorbeeldig.

Hoe begon het jaar 2010 ook alweer? U bent het misschien al haast weer vergeten, maar de Mexicaanse griep heeft ons niet te pakken gekregen! We vinden dat wellicht vanzelfsprekend, en we neigen te vergeten dat het uitblijven van deze pandemie (voor 2010 kenden we dit woord nauwelijks) te danken was aan de uitstekende preventieve gezondheidszorg die we in ons land hebben. Daarbij past ook nog een woord van dank aan de GGD en onze scholen die begin 2010 in zo'n korte tijd een compleet inentingsprogramma konden uitvoeren.

In maart vonden de verkiezingen plaats waardoor een nieuwe Raad en nieuw College plaats nam. Ze hebben zich met veel elan in korte tijd ingewerkt waardoor we ons nauwelijks meer realiseren dat bestuurlijk gezien veel van hen frisse jonge jongens en meisjes zijn. Die laatsten zijn natuurlijk zwaar ondervertegenwoordigd, maar alle fracties en politieke partijen kunnen nu werken aan meer evenwichtige vertegenwoordiging van de bevolking in 2014.

Er is in dit afgelopen jaar hard gewerkt; het centrum voor Jeugd en Gezin werd geopend, een netwerk van ongeveer 8 organisaties die samen werken op het gebied van opvoeding en onderwijs. Het Werkplein is verhuisd waardoor er een integratie plaats vond van de afdeling sociale zaken van Hoogeveen en het UWV Werkbedrijf. Hiermee wordt het altijd loerende gevaar van van het kastje naar de muur gestuurd te worden ondervangen en wordt de kwaliteit van de dienstverlening verhoogd.

Waren er nog vrolijker hoogtepunten?
Jazeker, we werden augustus met vijf andere steden genomineerd tot sportstad van het jaar! We zijn vierde geworden in de strijd om de internationale City.People.Light award 2010. We hadden prachtige Pulledagen (zo noemen we ze maar weer), de Cascaderun was weer een groot succes. Andere hoogtepunten waren de openluchtopera Die Fledermaus door het Noord Nederlands Concertkoor in samenwerking met het NNO en het bluesfestival 2010 in de Tamboer. En tot slot in 2010 de prachtige lichtjesparade! Heel Hoogeveen trotseerde de vrieskou om van dit alternatief voor het Noorderlicht te genieten.

Al deze vrolijke hoogtepunten konden nooit gerealiseerd worden zonder de inzet van een geweldige hoeveelheid vrijwilligers. Straks zal door Jan Hendriks de Hoogevener van het Jaar bekend gemaakt worden. Gezien de grote hoeveelheid zeer verdienstelijke Hoogeveners benijd ik de jury niet. Hoe haal je uit zoveel waardevolle burgers de allerbeste? We horen het straks.
Toen ik hier 4 maanden geleden binnen kwam, vroeg ik mij af: wat voor soort gemeente is Hoogeveen eigenlijk.
Ik heb daarvan een goed beeld gekregen door bezoeken in de wijk, gesprekken ondernemers en welzijnswerkers, maar ook door kennis te nemen van de cijfers van Hoogeveen!

Is dat nu niet een heel prozaïsche opmerking voor een feestelijk Nieuwjaarstoespraak?
Nee hoor luister maar:
Het algemene beeld is dat Hoogeveners positiever zijn over hun gemeente dan 2009. Ze waarderen hun wonen, woonomgeving en wijk hoger. Het overgrote deel (91%) zegt dan ook met plezier in de gemeente te wonen en 88% zegt positief te denken over Hoogeveen (in de dorpen is dit overigens wat lager: 83%). Dit ziet men ook terug in de waardering voor het stadscentrum: koopcentrum, winkelaanbod, uitgaansmogelijkheden en gezelligheid binnenstad worden hoger gewaardeerd. Het rapportcijfer dat men geeft aan de gehele gemeente Hoogeveen bedraagt nog net geen 7 (Drenten willen niet overdrijven) en is daarmee ligt gestegen (+0,1). Ook het merendeel van de voorzieningen (van zorg- tot speel) waardeert men hoger. Conclusie: dit zijn allemaal hele mooie woorden en cijfers. Niet omdat ze allemaal zo geweldig hoog zijn, maar omdat ze aangeven dat Hoogeveen potenties heeft mits we aandacht geven aan een aantal belangrijke zaken.

Neem bijvoorbeeld het onderwijs:
Hoogeveen heeft relatief veel leerlingen in het lager beroepsonderwijs. Dat blijkt uit de cijfers. Daar staat tegenover een hoog percentage middelbaar beroepsonderwijs en een lager percentage hoog geschoolden. Dus t.o.v. heel Drenthe komen meer kinderen in het lager beroepsonderwijs, gaan meer kinderen dan elders naar het middelbaar onderwijs. Die zouden waarschijnlijk ook voor een deel naar hoger onderwijs kunnen.
En zou een deel van al die kinderen die nu naar het lager beroepsonderwijs gaan echt niet geschikt zijn voor het middelbaar onderwijs? Want Hoogeveense kinderen zijn gemiddeld toch niet dommer zijn dan andere kinderen in Drenthe?
Ik hou niet zo van clichés, maar het lijkt er sterk op dat onze jongeren maar ook de ouders en wellicht ook het onderwijs? toch teveel uitgaan van "een vijfje of zesje is goed genoeg". De kans is groot dat juist laag opgeleide jongeren moeilijk aan de bak komen, terwijl het bedrijfsleven zit te springen om middelbaar en hoger opgeleide jongeren. Voeren we dat gesprek wel met onze jongeren? Want alleen dan komen we achter de antwoorden.

Op de vraag of mensen zich betrokken voelen bij hun wijk of dorp, gaf 65% aan dat ze dat geheel of grotendeels waren, 25% was het daar geheel of gedeeltelijk mee oneens en 14 % wist het niet. Hoewel de meerderheid zich dus wel bij;hun wijk of dorp betrokken voelt geldt dat voor zo'n 40% in mindere of meerder mate niet. Dat is toch jammer, want naar mijn overtuiging verhoogt de een goede relatie met de directe leefomgeving de kwaliteit van je dagelijks bestaan. Wat ook een goede graadmeter is voor de gebondenheid met de omgeving is het aantal vrijwilligers dat zich inzet voor vrijwilligerswerk. Dat is in de totale gemeenten Hoogeveen, dus inclusief de dorpen, 41%. Deze mensen verdienen dikke pluimen want ook zij dragen bij aan een goede sfeer.

Ik heb het nu al meerdere keren met u gehad over de gemeente Hoogeveen. Ik wil mezelf nu corrigeren.
De gemeente is het bestuurlijk en administratief apparaat om de organisatie in goede banen te leiden.

Waarom het gaat is de gemeenschap Hoogeveen en de gemeenschap in de 10 dorpen. Dat zijn de mensen die hier wonen en die samen deze gemeenschap vorm en kleur geven. Aan een plezierige wijk, dorp of straat, ontlenen wij een gevoel van welbevinden en zelfs soms een stukje van onze identiteit.

Voor dat gevoel van saamhorigheid kan een gemeentebestuur ten dele aan bijdragen. Hoogeveen doet dat door de Smederijen te ondersteunen opdat de bewoners zelf zoveel mogelijk kunnen bepalen waar de prioriteiten in hun gemeenschap gelegd moeten worden. Dat wordt ook gewaardeerd, maar veel bewoners blijken daar uit de cijfers van de enquête ook nog wat afwachtend tegen over te staan. Is dat misschien het gevolg van een oude Drentse eigenschap" eerst maar eens kieken wat 't wordt?" Meedoen! is een aanbeveling die ik over uw hoofden onze burgers toe oproep.

De grootste verantwoordelijkheid voor de sfeer en goede verhoudingen ligt bij de bewoners zelf. Burgers, vrijwilligers die een verantwoordelijkheid nemen voor de leefomgeving van hun buurt of dorp zijn van hele grote betekenis voor de totale sfeer. De gemeente kan de bewoners hierbij steunen.

Nog een opvallend maar niet nieuw ergernispunt van de bewoners is de hondenpoep op straat. Gelukkig is de stad die hondenpoep als een van de grootste ergernissen heeft! Daar kunnen we wat aan doen. Zullen we de hondenbezitters vragen allemaal een schepje en een zakje mee te nemen? Kleine moeite, grote gevolgen wat betreft het wegnemen van ergernis bij 50% van de bewoners.

Ik moet afronden terwijl ik het nog helemaal niet gehad heb over het belang van onze culturele en sport activiteiten. De komende jaren zal Hoogeveen net als alle andere gemeenten geconfronteerd worden met bezuinigingen op vele vlakken. Dat zal niet ongemerkt langs ons heen gaan. Het college en de raad zullen zo goed mogelijk de pijn spreiden en kwetsbare groepen trachten te ontzien. We moeten daar met elkaar doorheen. Ik zal het niet mooier maken dan het is. Voor menige instelling zal het een moeilijke opgave zijn de eindjes aan elkaar te knopen. Maar laten we niet bij de pakken neerzitten. We zullen er doorheen moeten en misschien stimuleert het ook wel onze vindingrijkheid.

Ik herinner mij dat niet zo lang na de oorlog de Inkspots, een zanggroep van zwarte Amerikanen een populaire song hadden: The best things in life are free". Free zijn de sterren, de bloemen, de vogels, een gezongen lied, een stuk muziek; en ik maak daarvan vriendschap, en goede buren. Laten we in 2011 in vriendschap en noaberschap investeren.

Misschien dat u dan volgend jaar onder leiding van de nieuwe muzikale burgemeester, Karel Loohuis kunt zeggen (of zingen), dat ondanks de pijnlijke bezuinigingen ook voor onze gemeenschap geldt "the best things of life free!"


* Dit is de uitgeschreven speech. Het gesproken woord geldt.