Uitgeverij Bert Bakker
Zowel Zadie Smith als Rens Bod gekozen tot Beste boeken 2010 in De
Groene Amsterdammer
Rens Bod - De vergeten wetenschappen. Een geschiedenis van de humaniora
Zadie Smith - Ik heb mij bedacht In kerstnummer van De Groene
Amsterdammer sieren zowel Ik heb mij bedacht van Zadie Smith als Rens
Bod's De vergeten wetenschappen de lijst van Beste Boeken van 2010.
Over Zadie Smith schrijft het weekblad: 'een kordaat middel tegen elke
onverhoopte decemberdip'.
En ook Rens Bod wordt uitvoerig geprezen, Rob Hartmans noemt het 'een
ongelooflijk rijk, mooi en gewaagd boek'. Van hem kwam afgelopen najaar
het boek De vergeten wetenschappen. Een geschiedenis van de humaniora
uit.
De essaybundel Ik heb mij bedacht is in 2010 verschenen. Of het nu gaat
over literatuur, de Oscaruitreiking, liefde, feminisme, Barack Obama,
filosofie, reizen, kunst of Katharine Hepburn: bij alles waar Zadie
Smith over schrijft, weet ze te verrassen door haar unieke gedachtegang
en haar onvergelijkbare stijl.
Gedreven door nieuwsgierigheid en met een vlijmscherp gevoel voor humor
nodigt Smith de lezer in Ik heb mij bedacht uit om door haar
scherpzinnige ogen mee te denken over zowel persoonlijke als culturele
onderwerpen. Voor Zadie Smith is een essay meer dan een column met
meningen; het is een vrijplaats waarin ze zonder verplichtingen durft
na te denken.
Met Ik heb mij bedacht bewijst Zadie Smith een van de belangrijkste
schrijvers van dit moment te zijn. Het boek is een waar geschenk voor
lezers en schrijvers.
Rens Bod schreef De vergeten wetenschappen. `Alfa's schrijven de
geschiedenis, maar bèta's máken de geschiedenis,' liet minister
Plasterk zich eens ontvallen. Deze uitspraak illustreert hoe
onzichtbaar doorbraken in de alfawetenschappen zijn. Panini, Valla,
Scaliger, Bopp en Benjamin zijn niet bekend bij het grote publiek. Toch
hebben hun ontdekkingen de wereld veranderd.
Hoewel er zelden sprake is van wetten, zijn er wel verbanden,
structuren en regels te vinden in taal, literatuur, muziek en kunst. In
dit boek laat Rens Bod zien hoe vanaf de Oudheid alfawetenschappers uit
India, China, Afrika en Europa zijn omgesprongen met hun materiaal en
welke patronen zij hebben gevonden. Hun bevindingen hebben de
maatschappij ingrijpend beïnvloed: de ontdekking van een grammatica
voor het Sanskriet leidde tot de eerste programmeertalen, de ontdekking
van harmonische samenklanken resulteerde in het ooit dominante
wereldbeeld `de harmonie der sferen'. De zeventiende-eeuwse ontdekking
dat er farao's leefden vóór de Schepping mondde uit in de Verlichting,
terwijl de ontdekking dat talen aan elkaar verwant zijn de genetica
inluidde. Kortom, als er één patroon naar boven komt, is het dat
alfawetenschappers geschiedenis maken, net als bèta's, en deze nog
schrijven ook.