GroenLinks
Kwetsbare mensen zijn dupe van politieke polarisatie
Tweede Kamerlid Jesse KLaver en de Amsterdamse wethouder Andrée van Es
schreven samen een opiniestuk in de Volkskrant: Van alle plannen van
het kabinet zijn die voor mensen met een arbeidshandicap het meest
schrijnend. Jonge gehandicapten en werknemers in de sociale
werkvoorziening zien met zorg het bezuinigingsbeleid van kabinet Rutte
tegemoet. Terecht protesteren zij tegen de ingrepen die worden
voorgesteld. Het koste wat kost verdedigen van huidige regelingen
vinden wij niet de oplossing.
Wajong
Inmiddels is het aantal mensen met een Wajong-uitkering in hoog tempo
gestegen naar bijna 200.000. Vier op de vijf mensen in de Wajong zit
zonder werk. Slechts 13.000 hebben een gewone baan. Niemand is gelukkig
met die groei. Velen willen graag aan de slag. Korten op hun uitkering
zal hen geen werk bieden. De uitkering is nu al geen vetpot, zeker niet
als je er afhankelijk van wordt.
Van de 100.000 mensen die op een sociale werkplaats werken, wordt maar
5 procent naar een gewone baan begeleid. Zo is de WSW een kooi geworden
die mensen weinig kansen biedt op regulier werk en een hoger inkomen.
Het kabinet Rutte beperkt het aantal WSW-plaatsen en bezuinigt
tegelijkertijd op re-integratie en arbeidsbemiddeling door het UWV. Het
effect is volgens het CPB dat 40.000 mensen thuis komen te zitten.
Kritiekloos
Noch de voorgestelde bezuinigingen, noch het kritiekloos verdedigen van
de huidige regelingen helpt de kwetsbaren op de arbeidsmarkt.
GroenLinks wil het anders. Ten eerste door veel meer banen te creëren
voor mensen met weinig kansen. Dat kan door het drastisch verlichten
van lasten voor werkgevers en werknemers met een laag tot modaal
inkomen. Het is pijnlijk dat uitvoering van het regeerakkoord op korte
termijn 100.000 banen vernietigt en op termijn niet verder komt dan het
goedmaken van dit verlies.
Vasthouden
Ten tweede is het van belang te erkennen dat sociale regelingen mensen
ook kunnen vasthouden in een uitkering in plaats van hen kansen te
bieden op doorstroming. Dat het kabinet verschillende regelingen wil
samenvoegen is niet zo gek. Ook wij willen dat. De cruciale vraag is de
komende jaren hoe we mensen in een kwetsbare positie aan het werk
krijgen.
De gemeenten voeren nu al de Wet Werk en Bijstand en de Wet Investeren
in Jongeren uit. Met voldoende financiële middelen kunnen zij de
verantwoordelijkheid nemen voor hun burgers in de bijstand, in de WSW
en de Wajong, zonder schotten daartussen. Geen uitkeringsfabriek maar
een participatiemachine. Werk en de mogelijkheid voor mensen om hun
kansen te vergroten staan voorop.
Samenvoeging
Wij noemen die samenvoeging van regelingen de Wet Investeren in Mensen
(WIM). Uitgangspunt moet zijn dat alle mensen met een kwetsbare positie
op de arbeidsmarkt meedoen - in de publieke sector of met een steuntje
in de rug bij werkgevers in de markt -, of scholing krijgen. Gemeenten
zouden vrij moeten zijn om zelf een pakket van maatregelen en
instrumenten samen te stellen om maatwerk te kunnen leveren. Niet de
regeling staat centraal, maar de effectieve begeleiding naar werk.
De kabinetsvoorstellen om aan werkgevers dispensatie te verlenen van
het betalen van het minimumloon, kan werkgevers over de streep trekken
mensen in dienst te nemen. In Amsterdam hebben vele grote en kleine
ondernemers al te kennen gegeven dat zij de verantwoordelijkheid voelen
voor het aan het werk krijgen van wsw'ers. Het komend jaar staat daarom
in het teken van concrete afspraken.
Garantie
Werk moet altijd lonen. De overheid moet ten minste het minimumloon
garanderen door loonaanvullingen te geven. Een interessante manier voor
gemeenten om werk te creëren. Zo krijgen meer mensen dan nu de
mogelijkheid hun talenten te ontwikkelen en naar vermogen te werken en
uit de armoede te raken. Rechts bezuinigt drastisch op sociale
regelingen en lijkt zich te weinig te bekommeren om de effecten van dat
beleid voor de mensen waar het om zou moeten gaan.
Links dreigt een defensieve houding aan te nemen door de huidige
sociale regelingen kritiekloos te verdedigen tegen de botheid van
rechts. Zolang we deze patstelling niet doorbreken, zijn de meest
kwetsbare mensen straks de dupe van politieke polarisatie.
Jesse Klaver is lid van de Tweede Kamer voor GroenLinks, Andrée van Es
is wethouder voor GroenLinks (Sociale Zaken) in Amsterdam