SGP
SGP bij Defensie: koppel budget à la OS aan Nationaal Inkomen
De SGP wil dat het Defensiebudget gekoppeld wordt aan het Nationaal
Inkomen. Alleen zo
kan het budget voor Defensie min of meer op peil worden gehouden. Er is
weliswaar een
NAVO-richtlijn van 2%, maar dat percentage is niet in beton gegoten.
Dat zei SGP-kamerlid Van der Staaij bij de behandeling van de begroting
van Defensie. De SGP wil het budget voor Defensie, net als dat bij
Ontwikkelingssamenwerking het geval is, vastzetten op een bepaald
percentage van het Nationaal Inkomen. Wil Nederland een hoogwaardige
bijdrage leveren aan de internationale rechtsorde, dan is helderheid en
continuiteit voor de krijgsmacht een absolute noodzaak. Een koppeling
aan het NI is een goede manier om dat te bewerkstelligen.
---
Begroting Defensie 2011
Van der Staaij
7 december 2011
"Defensie kampt met een onbalans tussen het beschikbare budget en haar
ambitie- en activiteitenniveau en daar komen de ombuigingen in het
re-geerakkoord nog bovenop.â
Nee, dit is geen zuur zinnetje van Alexander Pechtold in een
praatprogramma, maar een volzin van minister Hillen uit één van zijn
eerste brieven aan de Kamer. Ik heb het maar als motto boven mijn
speech gezet. Voor defensie zijn de druiven van het regeerakkoord in
ieder geval zuur. De regering en haar gedoogpartner worden nogal eens
beticht van rechtse sympathieën, maar dat uit zich in ieder geval niet
in veel liefde voor het leger.
Voorzitter. De SGP onderkent dat we in Nederland met vrede, welvaart en
stabiliteit gezegend zijn. Maar een wereld waarin de welvaart ongelijk
is verdeeld, roept spanning en strijd op. Helaas zijn er mogendheden en
groeperingen die met een combinatie van politieke en militaire macht
proberen hun wil op te leggen aan anderen. De SGP ziet militaire macht
als een noodzakelijk kwaad om dat in te dammen. Nederland kan
internationaal vrede, welvaart en stabiliteit bevorderen, ook met inzet
van militaire macht.
Voor de SGP is dus niet behoud of versterking van onze internationale
positie, maar het Bijbelse beginsel van bevordering van vrede en
gerechtigheid uitgangspunt van het veiligheidsbeleid. Waarbij de SGP
zich realiseert dat de ware vrede niet van deze wereld is. Dat ontslaat
ons echter niet van de plicht om op te komen voor onze medemens in
nood. Zo vormen de Nederlandse troepen in Afghanistan een eerste
verdedigingswal in de strijd tegen het terrorisme, maar ook een
instrument ter bevordering van het welzijn van de Afghanen.
Investeren in plaats van bezuinigen
Voorzitter. Het is van groot belang dat Nederland blijft beschikken
over een doeltreffende en geavanceerde krijgsmacht. Hier liggen grote
zorgen. De ambities blijven hoog, zo blijkt uit het regeerakkoord, maar
er is geen passend budget. In de afgelopen jaren is er gesneden in de
operationele capaciteiten. Onmisbare investeringen worden gefinancierd
door de verkoop van defensiematerieel. Er wordt afgezien van
broodnodige versterkingen. Daarnaast worden vele projecten âgefaseerdâ.
En dan te bedenken dat we een slopende Afghanistan-missie achter ons
hebben, die veel gevraagd heeft van personeel en materieel.
Ik merk in contacten met militairen, dat het hen echt heeft geraakt dat
als dank voor hun inspanningen rond deze loodzware missie er opnieuw zo
stevig gesneden wordt in het personeel. 10.000 banen weg! Mijn fractie
beklemtoont, dat gedwongen ontslagen zoveel mogelijk moeten worden
voorkomen.
Daarnaast moet vooral het waterhoofd van defensie worden aangepakt. Ons
leger kent één generaal per 500 militairen. Dat heeft zelfs Rusland
nooit gehad. De VS kennen één generaal per 4000 militairen.
In het regeerakkoord kiest het kabinet voor een veelzijdig inzetbare
krijgsmacht met het daarbij behorende ambitieniveau, zoals uitgewerkt
in de Verkenningen. Mijn stelling is, dat dit met de huidige middelen
en be-oogde bezuinigingen gewoonweg niet gaat lukken. Ik constateer dat
we weer ouderwets sturen op geld; niet op inhoudelijke analyses en
scenarioâs. Wilden we daar niet juist vanaf?
Als de regering hoge ambities heeft, moet het Defensiebudget daarmee in
overeenstemming zijn. Deze ambities vergen een dienovereenkomstig
gefinancierd defensieapparaat, dat niet onderhevig mag zijn aan
opportunistische bezuinigingsmaatregelen. Als kabinet en parlement die
standvastigheid niet tonen, moet de consequentie zijn dat we ons
internationale, militaire ambitieniveau omlaag brengen. Dan maar minder
invloed op wereldschaal. Dan maar geen leuke banen bij de NAVO. Dan
maar geen deelname aan militaire EU-initiatieven. Is de minister bereid
tot het expliciet maken van deze keus?
Budgetmechanisme
Het Defensiebudget moet volgens de SGP op termijn fors worden verhoogd,
ook al in de komende kabinetsperiode. Is de minister bereid om serieus
te bezien of een bepaald percentage van het nationaal inkomen besteed
kan worden aan Defensie (zoals bij OS)? De SGP hamert daar al lang op.
De NAVO-richtlijn gaat uit van 2% van het nationaal inkomen. Dat
betekent een forse verhoging van het budget, maar indien Nederland een
hoogwaardige bijdrage wil blijven leveren in NAVO-verband is dit wel
het perspectief.
Overigens is het percentage van 2% wat betreft de SGP-fractie niet in
beton gegoten. Het gaat er in ieder geval om een mechanisme te hebben
waardoor Defensie structureel kan rekenen op een volwaardig budget,
passend bij haar ambities.
JSF
Voorzitter. De kostenstijging van de JSF is een flinke tegenvaller. De
discussie moet vooral zakelijk worden gevoerd. Kan de minister
bevestigen, dat de kostenstijging niets zegt over de kwaliteit van de
JSF, maar dat de oorzaak ligt in bijkomende factoren (zoals de
grondstoffenprijs e.d.)?
Mijn fractie is sceptisch over voorstellen om de beslissing over het
nieuwe gevechtsvliegtuig jaren vooruit te schuiven. De laatste F-16's
zullen de luchtmacht in 2023 verlaten (meer dan 40 jaar oud!), hetgeen
betekent dat omstreeks 2020 al een deel van de vloot moet zijn
vervangen. Zoveel tijd hebben we dus niet, gelet op leveringstermijnen
en dergelijke.
Mijn fractie is bovendien bang, dat we onszelf in de vingers snijden
met teveel uitstel. Het uitstellen van de beslissing tot de volgende
kabinetsperiode betekent dat de keuze-opties sterk worden verminderd,
eenvoudig omdat omstreeks 2020 de Gripen en de Eurofighter niet meer in
productie zijn. Dan is er dus nog maar één serieuze keuze! Dan zijn
we dus volstrekt gebonden aan de JSF. Is dat niet ongewenst?
Is het zakelijke plaatje, ontdaan van alle emoties, eigenlijk niet
eenvoudig: de definitieve keuze moet in 2012, uiterlijk 2013, worden
gemaakt? Overigens hoe eerder, hoe beter als het gaat om de belangen
van het bedrijfsleven. Graag een zakelijk antwoord hierop. Wat zegt het
overigens de minister, dat de Britten er ondanks de bezuinigingen geen
twijfel over laten bestaan dat zij doorgaan met de JSF? Evenals de VS
vanzelfsprekend.