Talis
âNijmeegse politiek, zet stappenâ
Walter Hamers, directeur-bestuurder Talis, tevens voorzitter Platform
Nijmeegse Woningcorporaties (PNW)
In De Gelderlander van zaterdag 13 november pleit Pepijn Boekhorst van
GroenLinks voor verregaande samenwerking tussen de zeven Nijmeegse
woningcorporaties. Door te fuseren en zodoende te besparen op de
bedrijfsvoering en exploitatiekosten kunnen de Nijmeegse
woningcorporaties ervoor zorgen dat, ondanks de lastenverzwaring die de
corporatiesector boven het hoofd hangt, de gewenste bouw van betaalbare
woningen in Nijmegen op peil blijft. Als voorzitter van het PNW reageer
ik graag op zijn ideeën en doe ik twee voorstellen aan de Nijmeegse
politiek.
De gevolgen van alle maatregelen uit Den Haag en Brussel zullen ook bij
de Nijmeegse woningcorporaties snel te voelen zijn. Nadat we in 2008
volledig vennootschapsbelastingplichtig zijn geworden, gaan we met
ingang van 2011 meebetalen aan de huurtoeslag. Voor de zeven Nijmeegse
corporaties betekent dit laatste al een kostenpost van in totaal zo'n
10 miljoen euro per jaar. Deze enorme terugloop in investeringskracht
zal op korte termijn de bouw van betaalbare woningen in Nijmegen
beperken. Als Nijmeegse corporaties vinden wij het onterecht dat het
kabinet alleen de huursector aanpakt en niet de koopmarkt. Het belang
van betaalbaar wonen in Nijmegen staat op het spel.
Stijgende bedrijfslasten: minder woningen
Nijmegen is een groeistad bij uitstek; er is tot 2020 behoefte aan
ongeveer 10.000 nieuwe woningen. Door de extra kosten van 10 miljoen
euro per jaar kunnen wij als Nijmeegse corporaties per jaar ongeveer
1.000 betaalbare woningen minder realiseren dan tot nu toe gepland.
Premier Rutte doet de suggestie dat corporaties dan maar meer woningen
moeten verkopen. Deze suggestie gaat naar onze mening slechts ten dele
op. Op dit moment worden maar heel weinig woningen verkocht. En de
woningen die worden verkocht, staan in de populaire wijken. Het gevolg
kan zijn dat straks in populaire wijken onvoldoende betaalbare
huurwoningen overblijven. Dat mag niet gebeuren: in alle wijken moet
voldoende en divers aanbod zijn van betaalbare huur- en koopwoningen.
Samenvoegen helpt niet
Naast verkoop van woningen is het uiteraard goed om kritisch te kijken
naar bedrijfsvoerings- en exploitatiekosten. Waar we als corporaties
met elkaar kunnen samenwerken, doen we dat. Een uitstekend voorbeeld is
de uitvoering van het wijkactieplan Hatert. Rigoureus bezuinigen door
schaalvergroting is in onze ogen echter niet de oplossing. Fusie brengt
de dienstverlening in gevaar. En niemand is gebaat bij grote
woningcorporaties die anoniem en bureaucratisch zijn.
Een principiële benadering
Als PNW zijn we ervan overtuigd dat er andere wegen zijn om te zorgen
dat we voldoende armslag houden. We hebben daarvoor twee voorstellen.
In de eerste plaats stellen wij de maximale huurprijs ter discussie.
Voor sociale nieuwbouw ligt deze huurprijs volgens EU-regelgeving op
648 euro per maand. Deze grens wordt in bijna heel Nederland
gehanteerd. Maar in Nijmegen leggen we de grens 22% lager, namelijk op
511 euro. Hierdoor lopen wij als corporaties inkomsten mis die juist
nodig zijn om te blijven investeren in betaalbare huurwoningen voor de
echt zwakkeren op de woningmarkt. Ons tweede voorstel betreft de
middengroep. Volgens nieuwe EU-regelgeving komen mensen die meer
verdienen dan 33.000 euro bruto per jaar niet meer in aanmerking voor
een sociale huurwoning. Maar met een dergelijk inkomen is het bijna
ondoenlijk een hypotheek te krijgen waar je iets mee kunt. Je bent
aangewezen op een koopwoning tot maximaal 172.000 en deze koopwoningen
zijn schaars, zeker in populaire wijken. Deze groep mensen valt dus
tussen wal en schip. Ons idee: bied deze groep bestaande huurwoningen
te koop aan, tegen gunstige voorwaarden. Daarmee geef je deze mensen
een steun in de rug op de woningmarkt. Corporaties kunnen de ontvangen
middelen weer investeren in nieuwe sociale huurwoningen.
Evenwichtig en rechtvaardig
Wij zijn ervan overtuigd dat onze voorstellen een adequaat antwoord
vormen op de nieuwe uitdagingen van de Nijmeegse woningmarkt. Bovendien
zijn ze evenwichtig en rechtvaardig omdat de hogere bijdrage van mensen
die dat kunnen betalen, ten goede komt aan de mensen op de woningmarkt
die het echt nodig hebben. Zo'n fundamentele aanpak vergt wel een
duidelijke politieke stellingname. Wij hopen dat de Nijmeegse politiek
het lef heeft deze stappen te zetten.