Ingezonden persbericht
PERSBERICHT - NEST
tentoonstelling Tracks, Traces and Transformations
Den Haag, 21-09-2010
Van 9 oktober tot en met 21 november 2010 is bij Nest de tentoonstelling Tracks, Traces and Transformations te zien. Een project dat draait om kunst, direct verbonden aan het afleggen van afstand. Constant veranderende perspectieven worden door de kunstenaars omgezet in verzamelingen en narratieven, teruggebracht tot een enkele zin of samen gesmolten tot één enkel beeld.
Ruimtelijke ordening
Esther Kokmeijer reisde de wereld af om de zwaartepunten van continenten en landen op te zoeken. Een zwaartepunt is voor haar het punt waarop een uit de globe geknipt land in perfecte balans zou blijven als het op een scherpe punt gezet zou worden. Deze geografische hoogtepunten zijn onderling volslagen verschillend, maar de verzameling waarin deze worden opgeslagen is geordend en overzichtelijk. Ook bij Christoph Fink is het veelzijdig perspectief gedurende een verplaatsing over de aardbol teruggebracht tot een zorgvuldig geconstrueerde installatie. Movement #85 brengt tijd en plaats tezamen binnen een herordening van de data van een reis naar en een verblijf in Montreal.
Turner Prize movements
Richard Long, winnaar van de Turner Prize 1989, weet wandelingen te reduceren tot een enkele zin of alinea. Zijn tekstwerken lijken hierdoor generiek te worden, maar zijn uiteindelijk de representatie van een enkele specifieke wandeling. Elke stap en ervaring tijdens een van zijn wandelingen is medeverantwoordelijk voor het samenspel van letters, woorden en betekenissen die samen de korte tekst op de muur vormen.
Iets onrustiger is het bij de andere Turner Prize winnaar Simon Starling, die twee reizen uit verschillende tijden met elkaar verweeft; een expeditie met als doel het opsporen en vastleggen van de Okapi en een kanotocht over de Hudson rivier. Tussen deze twee reizen worden visuele en inhoudelijke parallellen getrokken die samen komen in het rode licht van de donkere kamer. Hier wordt het beeld zowel ontwikkeld als getoond.
Noodlottige samenkomst
Het plastic koraalrif van Maarten Vanden Eynde oogt waarschijnlijk chaotisch, maar deze chaos is niets vergeleken bij de omstandigheden waaruit het is voortgekomen. Hij bouwde het op uit het plastic vuilnis dat zich verzamelt in het centrum van de stroming van de Stille Oceaan, een drijvend kankergezwel ter grootte van Frankrijk. Het plastic, omgesmolten tot een koraalachtige sculptuur, lijkt een ironisch commentaar op de plastic vervuiling van de zee en de afbraak van natuurlijke koraalriffen. De echte chaos komt uiteindelijk terug in het werk dat gebruik maakt van de kortste afstand. Deze afstand wordt afgelegd door het publiek als het de voetstappen volgt van Oskar Serti, de vaste hoofdpersoon van Patrick Corillon. Hoewel keurig uitgelijnde tekstblokjes, een strakke leuning en een witgesausde gang anders doen vermoeden leidt het geheel tot groot persoonlijk drama.
Publicatie
Bij Tracks, Traces and Transformations verschijnt een catalogus met een begeleidend essay door Alexander Mayhew.
Einde bericht
Ingezonden persbericht