Ingezonden persbericht


NAN GOLDIN NA 10 JAAR WEER TE
ZIEN IN NEDERLAND

PERSBERICHT_JUL.2010

NAN GOLDIN POSTE RESTANTE
TENTOONSTELLING 2.OKT.2010_2.JAN.2011
OPENING 2.OKT.2010

Indringende slideshows met muziek tonen het bewogen leven van de Amerikaanse fotografe Nan Goldin en haar vrienden. Goldin brak in de jaren '80 door met haar boek The Ballad of Sexual Dependency, een ode aan haar zus die op 18-jarige leeftijd zelfmoord pleegde. Voordat het boek verscheen presenteerde Goldin haar werk aan het publiek van het New Yorkse clubcircuit in de vorm van live diavoorstellingen met muziek, waarbij zijzelf plaatjes draaide. De combinatie van beeld en muziek maakt The Ballad tot een echte ballade en een uniek meesterwerk in de geschiedenis van de fotografie.
Kenmerkend voor haar werk is de intimiteit en kwetsbaarheid. Goldin fotografeerde altijd met een kleinbeeldcamera bij bestaand licht, waardoor haar foto's vaak onscherp en bewogen zijn. De 'snapshotstijl' draagt bij aan het gevoel van authenticiteit en heeft wereldwijd grote invloed gehad op een hele generatie jongere fotografen, die de pretentieloze stijl als een bevrijding ervoer. Nog steeds blijft Goldin haar leven op deze indringende wijze delen met de wereld. Ondanks grote solotentoonstellingen in het buitenland, is in Nederland haar werk echter lange tijd niet te zien geweest. Nu na ruim 13 jaar weer aandacht voor Goldin in een tentoonstelling die tevens - ofschoon zo typerend voor haar werk - de eerste is die haar slideshows en muziek bij elkaar brengt. "MY WRITTEN DIARIES ARE
PRIVATE, MY VISUAL DIARY
IS PUBLIC"

- NAN GOLDIN

Onherroepelijk indringend en inspirerend
De tentoonstelling van Nan Goldin (Washington, D.C., 1953) biedt het Nederlands publiek de kans om taboedoorbrekend werk van een internationale grootheid te zien. Werk dat lange tijd onzichtbaar is geweest in de Nederlandse musea. Goldin was een pionier in zoveel: ze bracht de snapshot in het domein van de kunsten; ze smeedde op persoonlijke wijze beeld en muziek tot één geheel; ze speelde met privaat en publiek; ze toonde onverbloemd naakt, seks, drugsgebruik en de 'nieuwe' ziekte AIDS. Haar beeldtaal is zo invloedrijk geweest dat de beelden een 'Aha-Erlebnis' oproepen, maar Goldin's werk blijft onherroepelijk indringend en inspirerend, zeker versterkt door de combinatie met de muziek. Veel is misschien nu geaccepteerd of geen taboe meer, maar haar onderwerpen en manier van werken blijven verbonden aan actuele maatschappelijke discussies. Denk aan de discussie rondom de aankoop van het Stedelijk Museum Amsterdam van verscheidene amateursnapshots, de nog steeds verhitte debatten over omgang met drugs, de aanklachten tegen de vermeende doorgeschoten seksuele moraal, de AIDSproblematiek, de aftasting van de grenzen van privacy en veiligheid in combinatie met de komst van internet etc.

Beeld en muziek
De tentoonstelling concentreert zich op een unieke en voor haar werk zeer karakteristieke presentatievorm: de slideshow. Hierin wordt het kijken naar foto's gecombineerd met het luisteren naar muziek, wat tot een bijzondere (en meeslepende) ervaring leidt, een onvergetelijke experience. We horen nummers van Thelonious Monk, Screamin Jay Hawkins (I Put a Spell on You), James Brown (It's a Man's World) en Björk, maar ook nummers uit Kurt Weils Dreigroschenoper en Giacomo Bellini's opera Norma. Ofschoon zo typerend voor het werk van Goldin, is een dergelijke tentoonstelling nog niet eerder gemaakt. De museumzaal van het Fotomuseum wordt omgebouwd tot vier aparte filmzalen. Intiem van sfeer ondanks de metersgrote schermen met formaten tussen de 3 tot 6 meter. De slideshows zijn nu voor het eerst samengebracht in één tentoonstelling, die in samenwerking met Nan Goldin en C/O Berlin in Rotterdam te zien (en te horen!) zal zijn.

Tentoonstelling
Met de titel Poste Restante eert Nan Goldin een van haar grote inspiratiebronnen, de bekende Zweedse fotograaf Christer Strömholm die ooit een fotoboek met die titel publiceerde. De tentoonstelling bestaat uit vier slideshows en acht zogenaamde grids: grote panelen met een collage van foto's. Te zien zijn de volgende vier slideshows: The Ballad of Sexual Dependency (1978-1986, samengesteld tussen 1981 en 1996) All by Myself (1986-1996, samengesteld 1992-1996)
The Other Side (1972-1992, samengesteld 1994)
Heartbeat (2000-2001, samengesteld 2001)

Samenstelling
De tentoonstelling is samengesteld door Markus Jans en Felix Hoffmann van C/O Berlin, een jong dynamisch urban podium voor fotografie dat is gehuisvest in het voormalige keizerlijke postkantoor in Berlijn Mitte. De tentoonstelling komt tot stand in samenwerking met Nan Goldin en Nan Goldin Studio, New York.
"THESE PICTURES COME
OUT OF RELATIONSHIP, NOT
OBSERVATION"

- NAN GOLDIN

Vormgeving
De tentoonstelling vindt plaats in de grote zaal van het Nederlands Fotomuseum. De presentatie van de vier projecten vraagt om speciale aandacht, zowel ruimtelijk als audiovisueel. Cecilia Hendrikx van SuopuLab (Amsterdam) is aangetrokken om de projectieruimtes vorm te geven.

Bruikleengevers
Museum of Modern Art, New York
Musée d'Art Moderne Centre Georges Pompidou, Parijs Matthew Marks Gallery, New York
Nina and Michael Zilkha, Houston

Goldin in het kort
Goldin (1953) begon op haar achttiende te fotograferen om grip op haar eigen leven te krijgen. Haar onderwerpen waren en zijn de mensen om haar heen, familie en vrienden. In de jaren negentig maakte Goldin verscheidene slideshows en boeken, waaronder The Other Side (1992), Vakat (1993) en I'll be your Mirror (1995), Couples and Loneliness (1998) en The Devils Playground (2003). Werk van Nan Goldin is opgenomen in grote musea over de hele wereld, zoals het Museum of Modern Art in New York en Centre Georges Pompidou in Parijs. November 2010 wordt de oplevering van een nieuw werk voor het Louvre in Parijs verwacht. Haar tentoonstelling in 1997 in het Stedelijk Museum Amsterdam vormt een van de meest succesvolle exposities van het Stedelijk ooit en is tevens haar laatste solo in Nederland. Werk van Goldin is eveneens te zien geweest in het Nederlands Foto Instituut.
In 2007 won zij de prestigieuze Hasselblad Award. Goldin woont in New York en Parijs.

Nederlands Fotomuseum
Wilhelminakade 332
3072 AR Rotterdam

Openingstijden
Dinsdag t/m vrijdag 10 tot 17 uur
Zaterdag en zondag 11 tot 17 uur