Diergaarde Blijdorp
---
Ontmoet onze Laatbloeier
28-09-2010
De zomer loopt nu echt ten einde en de meeste
planten zijn moe van hun uitbundige zomerse capriolen. Zonnebloemgeel,
gentiaanblauw, rozenrood en nog velen andere varianten gaven deze zomer
een blos op onze zonbruingebrande wangen. Nu is de tijd aangebroken van
bezinning en rust zodat zij ons volgend jaar vol overgave hetzelfde
spektakel laten beleven...
De Heptacodium denkt hier echter heel anders over. Zij strekt zich nog
eens uit om haar bloemtrossen te laten schudden in de najaarswind. Het
is jammer dat bijna niemand aandacht heeft voor deze bijzondere struik.
Juist omdat ze laat in het jaar erg haar best doet om op te vallen.
Het toeval wil dat deze plant voor het eerst verzameld is tijdens het
herfstseizoen van 1877 door de heer William Hancock. Het verzamelde
materiaal verdween in het herbarium van Kew gardens in Engeland. Daarna
werd het stil rond de Heptacodium. Pas in 1980 wordt ze weer opgemerkt
tijdens een Chinees-Amerikanisme botanische expeditie. De Chinezen
lieten tijdens een rondleiding door de botanische tuin van Hangchow de
Heptacodium zien. De Amerikanen namen de zaden van deze plant mee naar
huis en vertroelden de ontkiemde zaden alsof het hun eigen kroost
betrof. Al gauw hadden ze meerdere planten waarvan ze stekken namen.
Vervolgens werden de planten verspreid over verschillende botanische
tuinen. In 1983 kreeg een Nederlands boomkweekbedrijf een paar
bewortelde plantjes uit Amerika. Alle planten in cultuur stammen dus af
van die ene plant uit de botanische tuin van Hangchow.
Gelukkig maar, achteraf bezien. De Heptacodium miconioides is endemisch
in China en wordt daar met uitsterven bedreigd. De IUCN heeft haar op
de rode lijst met bedreigde soorten geplaatst. Hier in het westen
hebben we nog steeds genetisch materiaal. Zelfs in Diergaarde Blijdorp!
Ze valt nu op door haar witte kransen van bloemen. Mensen denken wel
eens dat zij 2 keer bloeit. Maar ze bloeit wit en geeft vervolgens een
rode toegift. Dit komt door de kelkjes die na de bloei nog wat
uitgroeien, vlezig worden en verkleuren naar rood.
De bloemen zijn nu te zien aan de rand van de Chinese sfeertuin naast
het kuifherten verblijf en kunnen wel tot eind oktober aan de plant
blijven zitten. Ze zijn klein van stuk, maar ze zitten in trossen aan
het einde van de steel. Daardoor vallen ze goed op. De trossen zijn
opgebouwd uit plukken van zeven bloemen. Daar komt ook de naamgeving
vandaan: hepta betekent zeven. De bloemen geuren heerlijk kom dus gauw
eens langs.