Nederlandse Vereniging van Journalisten
Nieuwsbrief 1 CAO voor Vaktijdschriftjournalisten
De moeite waard om in actie te komen...
Twee jaar lang hebben werkgevers en werknemers, gesteund door Hay Group, gewerkt
aan een nieuw loongebouw voor vaktijdschriftjournalisten. Het resultaat is een
eindrapport van Hay dat er niet om liegt: journalisten in het algemeen en
vaktijdschriftjournalisten in het bijzonder, worden veel slechter betaald dan werknemers
die, in andere sectoren, op een vergelijkbaar (opleidings)niveau functioneren. En daarbij
gaar het om honderden tot wel duizend euro verschil per maand.
Maar ook tussen groepen journalisten onderling lopen de verschillen flink op. In de sector
publieks- en opinietijdschriften liggen de eindsalarissen voor vergelijkbare functies
honderden euro's hoger dan die voor vaktijdschriften.
Dit is, in een paar zinnen, de inzet van de CAO-onderhandelingen: een salaris dat recht
doet aan de inzet en verantwoordelijkheden van vaktijdschriftjournalisten. De werkgevers
stellen zich op het standpunt dat aanpassing van het loongebouw niet nodig is. De
marktconformiteit is prima in orde - ondanks de enorme salarisverschillen. En dat vinden
ze omdat ze geen geld zeggen te hebben om zelfs maar een begin te maken met het
herstellen van een historisch gegroeide misstand.
De NVJ staat met beide benen op de grond. We zijn dus niet zo naïef om te
veronderstellen dat de salarisachterstand op onze vakbroeders van de ene op de andere
dag in te lopen is. Het enige wat de NVJ van de werkgevers eist, is erkenning van
datgene wat Hay Group onafhankelijk heeft vastgesteld en een route die leidt tot het
ongedaan maken van de achterstanden. Dat zal stapsgewijs moeten gebeuren, maar het is
wel de hoogste tijd dat er een start gemaakt wordt.
Werkgevers 'dwingen' NVJ in de richting van de BTU
Eind jaren negentig heeft de NVJ zich (terecht) druk gemaakt om een eigen CAO voor
vaktijdschriften. Dat is niet zonder slag of stoot gegaan, maar uiteindelijk wel gelukt.
Maar bij elk contact met de werkgevers blijkt dat ze eigenlijk weer af willen van die
aparte CAO voor journalisten. En ook tijdens de eerste CAO-onderhandeling op 20 mei
ligt dit onderwerp al weer vrij snel op tafel. De werkgevers willen dat de
vaktijdschriftjournalisten weer onder de BTU CAO gaan vallen. De reactie van de NVJ is
even voorspelbaar als kort: nooit.
De volgende grafiek geeft de positie van de loonlijnen van de CAO's BTU, PUOP, VAK en
Dagbladjournalisten weer ten opzichte van de Algemene Beleidsmarkt Nederland.
De reden voor dat verzet is tweeledig. Enerzijds wordt er NVJ-breed gewerkt aan één
CAO voor alle journalisten, te beginnen bij één CAO voor tijdschriftjournalisten. De
collega's die werken voor de opinieweekbladen en publiekstijdschriften zijn zowel in
primaire als secundaire arbeidsvoorwaarden veel beter af. Wij zien niet in waarom het
verschil tussen tijdschriftjournalisten zo groot moet zijn. Om maar een paar verschillen te
noemen: arbeidstijden in relatie tot roostervrije dagen, voorzieningen om tot 65 door te
kunnen werken, model redactiestatuut, voorzieningen bij structuurwijziging etc.
Terugkeren in de BTU-schoot betekent dat de achterstand van vaktijdschriftjournalisten
t.o.v. collega-tijdschriftjournalisten nog groter wordt. In de CAO VAK is bijvoorbeeld
betrokkenheid van de NVJ bij reorganisaties en de inspraak van de redactie bij het
realiseren van arbeidsvoorwaarden in de onderneming goed geregeld.
Onze eisen aan de onderhandelingstafel zijn dus kort en helder: handen af van de CAO
voor vaktijdschriftjournalisten en maak een start met het wegwerken van de
salarisachterstanden ten opzichte van de andere journalistieke sectoren. Twee eisen die
voor de onderhandelingsdelegatie 'hard' zijn en die jullie steun verdienen.
Bestuur NVJ Vaktijdschriftjournalisten