Nederlandse Zorgautoriteit
NZa: opleidingsplaatsen voor artsen uitbreiden
28-06-2010
Tekort aan medisch specialisten dreigt
De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) adviseert het ministerie van VWS om
de numerus fixus voor de studie geneeskunde te verruimen en het aantal
opleidingsplaatsen voor artsen in opleiding (aios) te vergroten. De
maatregelen zijn volgens de NZa nodig om het (toekomstige) tekort aan
medisch specialisten terug te dringen en ervoor te zorgen dat de zorg
ook in de toekomst toegankelijk, kwalitatief goed en betaalbaar blijft.
Door de verruiming ontstaat een licht overschot aan medisch
specialisten. Dit betekent kortere wachttijden, meer keuzevrijheid voor
patiënten, minder druk op de betaalbaarheid en een evenwichtigere
relatie tussen ziekenhuis en specialist. Dit staat in het onderzoek
Marktimperfecties in de medisch specialistische zorg van de NZa.
Uit het onderzoek blijkt dat er nu al een tekort is aan onder meer
anesthesiologen, kinderartsen, orthopedisten en radiologen. In de
toekomst worden ook tekorten in andere specialismen verwacht. Om het
lichte overschot te bewerkstelligen wil de NZa de instroom vergroten,
door op korte termijn de numerus fixus te verruimen en het aantal
opleidingsplaatsen voor artsen tot medisch specialist (aios) te
vergroten. Later kan worden gekeken of de beperkingen helemaal kunnen
worden afgeschaft, maar hiervoor moet onder meer eerst worden
geïnvesteerd in opleidingstructuur, logistiek en het aantal opleiders.
Ook wil de NZa monitoren of de uitbreiding geen onvoorziene effecten
heeft. De Raad voor de Volksgezondheid en Zorg adviseerde eerder de
numerus fixus over vijf jaar af te schaffen. Daarnaast kan
taakherschikking bij sommige ondersteunende specialismen mogelijk een
bijdrage leveren aan het oplossen van de tekorten.
Door de extra opleidingsplaatsen zullen de kosten voor de overheid in
eerste instantie toenemen. Daarom wil de NZa de bekostiging van de
opleidingen doelmatiger inrichten. Volgens de NZa zijn er twee manieren
om de subsidiegelden voor de beroepsopleidingen doelmatig te verdelen.
In het eerste model krijgen de publieke universitaire
opleidingsinstellingen (UMC's) de taak om meer specialisten op te
leiden en de aios te verdelen. De overheid stelt hiervoor spelregels
op. Een andere manier is verdeling van het aantal opleidingsplaatsen en
subsidie via een tenderprocedure (veiling). Hierbij bepaalt de markt
hoe de opleidingsplaatsen worden verdeeld. De overheid zorgt voor de
randvoorwaarden en de organisatie.