Ministerie van Defensie

Toespraak van de minister van Defensie, E. van Middelkoop, ter gelegenheid van uitreiking Herinneringsmedaille Vredesoperaties op Veteranendag op 26 juni 2010 te Den Haag.

Let op: Alleen gesproken woord geldt!

Koninklijke Hoogheid, veteranen, aangetreden militairen, dames en heren, jongens en meisjes,

Hartelijk welkom bij de uitreiking van de Herinneringsmedaille Vredesoperaties. De medailleuitreiking van vandaag is naar locatie, moment en gezelschap op zijn minst bijzonder te noemen. Allereerst de locatie. Wij staan hier vandaag op het Binnenhof, het hart van onze parlementaire democratie. Op deze plek besluit de Nederlandse volksvertegenwoordiging tot uitzending van onze militairen over de gehele wereld. Het is passend dat we onze militairen juist hier onderscheiden voor hun inzet namens ons Koninkrijk. Dan het moment. Vandaag wappert in heel Nederland het rood-wit-blauw. Ter gelegenheid van de Nederlandse Veteranendag. Een dag waarop we stil staan bij het bijzondere werk dat onze mannen en vrouwen hebben verricht. In landen als Libanon, voormalig Joegoslavië, Irak, Soedan en Afghanistan. Maar ook langer geleden tijdens de Tweede Wereldoorlog en in Nederlands-Indië, Korea en Nieuw Guinea. In ons midden verwelkomen wij vandaag een bijzondere gast: Zijne Koninklijke Hoogheid de Prins van Oranje. Als beschermheer van de Nederlandse Veteranendag toont de Prins van Oranje zijn grote betrokkenheid bij onze militairen en veteranen. Een traditie binnen het Koningshuis die hij voortzet in navolging van zijn grootvader, Prins Bernhard. De Prins van Oranje vertegenwoordigt binnen het Koningshuis een nieuwe generatie. Ook bij de veteranen hebben we te maken met een nieuwe generatie. Voor het eerst telt ons land evenveel veteranen van recentere missies als van missies langer geleden. Het aloude beeld van 'de veteraan' kantelt.
Niet langer denken we uitsluitend aan dappere mannen uit de Tweede Wereldoorlog, Nederlands Indië en Korea. Maar ook aan dappere mannen en vrouwen in Afghanistan, voormalig Joegoslavië, Tsjaad, Libanon en Soedan. Deze mannen en vrouwen krijgen steeds meer de erkenning die zij verdienen. Om u een voorbeeld te geven: De Nederlandse bevolking waardeert onze veteranen en actieve militairen met een 7,3. Er zijn maar weinig beroepsgroepen die hoger scoren. Politici scoren beduidend slechter, een 4,9. U begrijpt dat ik hier vandaag dan ook met gepaste bescheidenheid spreek... . Gunt u mij dan in ieder geval deze schrale troost: Zelfs topsporters scoren lager dan onze militairen...! In alle ernst, die gestegen waardering is natuurlijk goed nieuws. Meer dan driekwart van de Nederlandse bevolking heeft respect voor veteranen. Hoewel niet iedereen het eens is met de missie in Uruzgan, geeft meer dan 60 procent van de bevolking aan trots te zijn op onze militairen in Uruzgan. Ik moet u zeggen, dat doet mij goed. Deze mannen en vrouwen verdienen dat. Ik wil u daarom vragen om een hartelijk applaus voor onze militairen... Aangetreden militairen,
U bent veilig teruggekeerd. Wij zijn daar blij en dankbaar om. Helaas geldt dat niet voor iedereen. Sommige van uw collega's zijn lichamelijk of psychisch gewond geraakt. Wij reiken drie van hen zo dadelijk het Draaginsigne Gewonden uit. Helaas hebben ook collega's van u het leven verloren. Dit jaar zijn opnieuw drie militairen gesneuveld. Dat heeft ons diep geraakt... Het is juist hierom dat ik met waardering terugkijk op de betrokkenheid en zorgvuldigheid van de Tweede Kamer rond het uitzenden van militairen. Nederland heeft bewezen zware missies te kunnen dragen. Vorige week zijn op het Binnenhof nieuwe volksvertegenwoordigers beëdigd. Het is aan hen om die betrokkenheid en zorgvuldigheid de komende jaren voort te zetten. Koninklijke Hoogheid, dames en heren,
Nederland telt vele bijzondere veteranen. Een van hen is hier vandaag bij ons: de heer Van Ekelenburg, drieëntachtig jaar oud. Tijdens de Tweede Wereldoorlog ontsnapte de heer Van Ekelenburg als jongeman van 17 uit een transport richting Duitsland. Na de Tweede Wereldoorlog was voor hem glashelder wat hem te doen stond: Hij meldde zich aan bij Defensie. Voor de Koninklijke Marine ging hij twee keer op missie: naar Nederlands-Indië en Nederlands Nieuw-Guinea. Daarna emigreerde hij naar Amerika, zijn familie achterna. Eén grote wens hield hem aan de andere kant van de Oceaan steeds bezig: zelf Nederlandse Veteranendag kunnen meemaken. Dat is zoals u ziet - gelukt. Een heuglijk feit. Ook omdat de Heer van Ekelenburg van de Nederlandse regering nog twee onderscheidingen tegoed heeft. Het Nieuw-Guinea Herinneringskruis. En het Ereteken voor Orde en Vrede. Vanwege zijn emigratie zijn deze onderscheidingen hem nooit uitgereikt. Ik ben bijzonder blij dat wij dat vandaag, 60 jaar na dato, kunnen rechttrekken. Op een wel heel bijzondere manier. De onderscheidingen worden de Heer van Ekelenburg vandaag uitgereikt door Zijne Koninklijke Hoogheid de Prins van Oranje. >
Brigadegeneraal-arts Van der Meer, ook u krijgt - maar dan als actieve militair - vandaag een onderscheiding voor uw inzet en gedrevenheid. U was contingentscommandant in Kandahar in 2009. Uw inzet heb ik zelf kunnen aanschouwen tijdens mijn werkbezoek aan Afghanistan begin dit jaar. Generaal Van der Meer, u krijgt de Herinneringsmedaille Vredesoperaties uit handen van de hoogste militair in Nederland, Commandant der Strijdkrachten Generaal Van Uhm. >
De heer Van Berkel, u bent Libanon-veteraan. U hebt in 1981 in Libanon gediend als korporaal-chauffeur bij het 43ste pantserinfanteriebataljon. Meneer Van Berkel, u krijgt zodadelijk het Draaginsigne Gewonden uitgereikt van de Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht, tevens Inspecteur der Veteranen, Generaal Oostendorp. >
Adjudant Hendriks, u hebt deelgenomen aan missies in Libanon, Rwanda en Djibouti. U laat vandaag graag weten dat het weer goed met u gaat en dat u weer volledig terug bent binnen de krijgsmacht. Dat nieuws doet ons goed.
Adjudant Hendriks, ook u krijgt het Draaginsigne Gewonden uitgereikt en wel door vice-premier Rouvoet. >
Soldaat der 1e klasse Van Gaal van de Bravo-compagnie van het 42ste pantserinfanteriebataljon Limburgse Jagers, u hebt verwondingen opgelopen in Afghanistan, als gevolg van een granaatinslag in het kamp ruim een jaar geleden . Soldaat Van Gaal, ik ben blij dat het goed met u gaat, en dat u weer aan het werk bent. U krijgt het Draaginsigne Gewonden zodadelijk uitgereikt door de minister van Defensie.... Aangetreden militairen en oud-militairen,
Dank voor uw inzet.
Vandaag onderscheiden we u daar allen voor.

-0-0-0-