SGP
Prinsjesdag
SGP: Actieprogramma tegen antisemitisme vóór Prinsjesdag
Een krachtig offensief en een concreet actieprogramma tegen
antisemitisme. Dat is wat de SGP wil. Vóór Prinsjesdag. Dat zei
SGP-kamerlid Kees van der Staaij tijdens het door hem aangevraagde
spoeddebat over het toenemende antisemitisme in Nederland. De SGP'er
deed een paar concrete suggesties.
1. Betere rapportage. 2. Contact met de Joodse gemeenschap. 3.
Lik-op-stuk bij incidenten. 4. Meer aandacht in het onderwijs. 5.
Onorthodoxe 'bewijsmethoden. Van der Staaij: "Antisemitisme is een
kwaad dat bestreden moet worden voor het ons overweldigt."
---
Spoeddebat antisemitisme
Kees van der Staaij
24 juni 2010
Voorzitter,
Een rabbijn die een Hitlergroet krijgt.
Joodse medeburgers die op straat worden bespuugd of belaagd
Synagogen die met verf besmeurd worden.
Een sabbatsviering die afgelast wordt door de dreiging van geweld.
Dat is beschamend en onaanvaardbaar.
Je zou zeggen: wie vindt dat niet?
Maar intussen gebeurt het wel. Schelden en intimideren is soms zelfs
schering en inslag. Dit zijn geen verhalen uit de Tweede Wereldoorlog.
Nee, dit zijn afschuwelijke ervaringen in Nederland anno 2010. In
Amsterdam, in Sneek, in Enschede, of waar dan ook. Ook op de
elektronische snelweg: het wemelt er van de antisemitische taal.
De laatste tijd is hier weer het nodige over naar buiten gekomen. Als
SGP-fractie hoorden we het pas nog tijdens een werkbezoek aan de joodse
gemeenschap in Amsterdam. Daar ervaren de mensen bijna iedere dag aan
den lijve hoe onveilig het is.
Indringend kwam dit onlangs naar voren in de media. We zagen een
rabbijn die ons met de neus op de harde feiten drukte. Eerder was er al
een verontrustend krantenartikel onder de veelzeggende titel:
âAntisemitisme is meer dan een incident. Het is normaal.â
Mevrouw de Voorzitter. Antisemitisme. We mogen er niet aan wennen en we
mogen er nóóit aan wennen! Het is een kwaad dat bestreden moet worden
voor het ons overweldigt.
Het is schrijnend dat joodse medeburgers hun keppeltje moeten
verstoppen om veilig over straat te gaan.
Het is de omgekeerde wereld als synagogen om veiligheidsredenen de
deuren moeten sluiten.
Het is onacceptabel als joodse scholen in vestingen moeten veranderen
om geweld buiten de deur te houden.
Nogmaals: het is niet normaal, en dat mag het ook nooit meer worden.
Voorzitter, tegen deze achtergrond pleit de SGP voor een krachtig
offensief en een concreet actieprogramma tegen antisemitisme.
Mijn kernvragen aan het kabinet zijn de volgende:
Hoe gaat de minister zich sterk maken voor een krachtiger bestrijding
van antisemitisme, zonder het te laten verwateren in een algemeen breed
beleid in het tegengaan van discriminatie.
Graag ga ik daar nog wat nader op in.
1. Allereerst de vraag: Weten we voldoende wat er aan de hand is? In
mijn eerdere vragen over onder meer CIDI-rapportages, werd verbetering
van de informatiepositie van de politie beloofd. Is de registratie nu
wel op orde?
Een recente casus: als er kort nadat Israel negatief in het nieuws is
geweest, een synagoge wordt besmeurd met verf mag dit niet als
eenvoudig graffiti-incident worden beschouwd. Kunnen we daarop aan?
Graag pleit ik voor geregeld contact met de joodse gemeenschap om de
trends goed in beeld te hebben en houden. Anders lopen we het risico
dat als er al een lager aantal aangiftes komt, te gemakkelijk wordt
geconcludeerd dat het de goede kant opgaat.
Terwijl wij in de praktijk juist ook horen, dat aangiftes soms
achterwege blijven, omdat het rond maken van een aanklacht veel tijd en
energie kost, maar in de praktijk meestal nergens toe leidtâ¦
2. Klopt het, zo zou ik de minister willen vragen, dat er maar weinig
met succes strafrechtelijk wordt opgetreden tegen antisemitische
incidenten? Zijn daar specifieke cijfers over? En zo nee, kan er alsnog
voor een goede registratie worden zorg gedragen. Meten is weten!
De strafrechtelijke aanpak moet herkenbare prioriteit krijgen.
Een duidelijk lik-op-stukbeleid is onmisbaar. Scheldkanonnades moeten
onmiddellijk beantwoord worden met een stevige straf! De normen moeten
meer dan ooit helder bevestigd worden door gezaghebbend optreden.
Voor zover het probleem nu is, dat succesvolle vervolging afketst op
bewijsproblemen, zou een onorthodoxe aanpak, zoals door collega
Marcouch bepleit, ingezet moeten worden: de undercoveragenten, of de
inzet van verborgen cameraâs. Welke mogelijkheden ziet u hiervoor ?
3. Bij een daadkrachtige aanpak hoort verder ook een stevige inzet in
het voorkomen van antisemitisme.
Is nu gewaarborgd, vraag ik de ministers, dat in al het onderwijs
voldoende stil wordt gestaan bij de verschrikkingen van de Holocaust?
Bijzondere aandacht is ook nodig voor de voedingsbodem voor
antisemitisme bij allochtone jongeren.
Is het werkelijk waar dat leraren het soms niet aandurven om de
Holocaust ter sprake te brengen. Dat kan toch niet?
Een jaar of zeven geleden kwam in het nieuws dat de toenemende
anti-joodse houding van allochtone Amsterdamse scholieren het
gemeentebestuur van Amsterdam vervulde met âbrede afschuw,
verontwaardiging en verontrusting.â Is er in de achterliggende jaren nu
echt wat verbeterd? Welke specifieke inzet mogen we ook in het kader
van het integratiebeleid van het kabinet verwachten?
ik rond af. Ik pleit ervoor dat het kabinet, voorafgaand aan de
begrotingsbehandelingen dit najaar, met een concreet actieprogramma
komt om antisemitisme daadkrachtig te bestrijden.