23-06-2010
Nieuwe publicatie Waddenacademie: 1500 jaar boerderijbouw op onbedijkte
kwelders
Nederlanders wonen en werken nu ongeveer duizend jaar veilig achter de
dijken. Daaraan vooraf gaat een periode van vijftien eeuwen waarin onze
voorouders akkerbouw en veeteelt bedreven op regelmatig overstromende
kwelders.
De plattegronden van de huizen waarin zij woonden zijn het centrale
onderwerp van het boek 1500 jaar boerderijbouw op onbedijkte kwelders
van prof. dr. Tjalling Waterbolk, emeritus hoogleraar Archeologie aan
de Rijksuniversiteit Groningen. Het boek is een belangrijke stimulans
voor het opstellen van de onderzoeksagenda voor het Noord-Nederlandse
bodemarchief.
De bewoning in het kustgebied is een karakteristiek thema van de
Nederlandse archeologie. Het archeologisch onderzoek naar bewoning van
het waddengebied begon in de vroege 19e eeuw, toen de onbebouwde delen
van terpen om commerciële redenen werden afgegraven. Bij dit graafwerk
kwamen oudheden tevoorschijn die door liefhebbers werden verzameld en
die de oorsprong vormden van de collecties van het Fries en het
Groninger Museum.
1500 jaar boerderijbouw op onbedijkte kwelders beschrijft hoe begin
vorige eeuw bij opgravingen in de terpen en op de zandgronden de huizen
van de vroegere bewoners zijn ontdekt. Tot in de late ijzertijd of de
Romeinse tijd kwamen echte dorpen nauwelijks voor. De mensen woonden in
geïsoleerde boerderijen of gehuchten van ten hoogste twee of drie
boerderijen. Anders dan in de grootste delen van Europa gebruikelijk
was, leefde men in Nederland samen met het vee onder één dak.
Op basis van de resultaten van meer dan honderd jaar onderzoek en een
persoonlijke betrokkenheid van meer dan zestig jaar, weet prof. dr.
Tjalling Waterbolk deze Nederlandse traditie, waaraan pas in de loop
van de twintigste eeuw een einde is gekomen, tot in detail te tekenen.
Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen