Persbericht 17 juni 2010
Pensioendeelnemers moeten groter deel reserves claimen
De pensioenvoorziening is voor veel mensen een van de belangrijkste
financiële producten die ze bezitten. Een evenwichtig pensioencontract
en de manier waarop pensioengelden worden belegd, zijn dus cruciaal
voor hun financiële welzijn. De econoom Dirk Broeders onderzocht beide
en concludeerde dat pensioendeelnemers meer reserves moeten claimen om
risico's te kunnen compenseren. Broeders promoveert op dinsdag 22 juni
op dit onderzoek aan de Universiteit van Tilburg.
Het beleggingsbeleid van een pensioenfonds is in het ideale geval,
waarbij de onderneming alle risico's draagt, alleen afhankelijk van de
mate waarin het fonds waarde- of welvaartsvaste pensioenen nastreeft.
Maar in de praktijk zijn ondernemingen zeker niet altijd bereid of in
staat om eventuele tekorten aan te vullen, stelt Broeders op grond van
zijn onderzoek. In dat geval zou een pensioenfonds minder risicovolle
beleggingen aan moeten houden. Als alternatief kunnen deelnemers ook
een groter deel van de potentiële pensioenfondsreserves opeisen,
zodanig dat ze voldoende compensatie krijgen voor het extra risico.
Hierover zijn afspraken te maken bij onderhandelingen over een nieuw
pensioencontract, aldus de promovendus.
Daarnaast toont Broeders aan dat bij een dekkingstekort een lange
hersteltermijn weliswaar de kans vergroot dat de dekkingsgraad
herstelt, maar dat dit moet worden gewogen tegen het feit dat naarmate
de tijd vordert, de financiële positie ook van kwaad tot erger kan
vervallen. De optimale hersteltermijn varieert van 1 tot 5 jaar,
afhankelijk van onder meer de aard van het pensioencontract, het
beleggingsbeleid en de minimaal vereiste dekkingsgraad.
Asymmetrisch beleggen
Pensioenfondsen beleggen in de praktijk asymmetrisch, blijkt verder uit
Broeders' onderzoek. Ze kopen bij dalende aandelenmarkten graag
aandelen bij, maar zijn bij stijgende markten minder snel bereid
aandelen te verkopen. Daarnaast houden ze bij het beleggen rekening met
de leeftijd van de pensioendeelnemers. Als de gemiddelde leeftijd van
de actieve deelnemers met een jaar stijgt, dalen de beleggingen in
aandelen met 0,5 procentpunt. Particuliere beleggers wordt vaak
geadviseerd om hun aandelenbelang dubbel zo snel af te bouwen naarmate
ze ouder worden. Blijkbaar kunnen pensioenfondsen iets meer risico
accepteren en daardoor een hoger verwacht rendement nastreven.
Dirk Broeders (1969) is sinds 2002 werkzaam als senior econoom op de
afdeling Toezichtstrategie van De Nederlandsche Bank. De afgelopen
jaren is hij betrokken bij de ontwikkeling van het Financieel
Toetsingskader voor pensioenfondsen. Na zijn studie beleggingstheorie
aan de Universiteit van Tilburg en de VBA opleiding werkte hij eerst
als beleggingsstrateeg en later als afdelingshoofd Research & Strategy
bij commerciële banken. Hij is verder een van de editors van het boek
Frontiers in Pension Finance en Member of the Editorial Advisory Board
van het International Journal of Pension Management.
Universiteit van Tilburg