Rijksvoorlichtingsdienst
Wetsvoorstel verplichte geestelijke gezondheidszorg ingediend
Er komt een nieuwe, wettelijke regeling met zorg op maat voor mensen die als gevolg van een psychische stoornis een aanzienlijk risico hebben op ernstige schade voor zichzelf of bij anderen veroorzaken. Minister Hirsch Ballin van Justitie heeft, mede namens minister Klink van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, bij de Tweede Kamer een wetsvoorstel ingediend dat de huidige Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen (BOPZ) vervangt.
Het wetsvoorstel regelt dat er één rechterlijke zorgmachtiging komt met een vaste procedure. Dit betekent een enorme vereenvoudiging ten opzichte van de bestaande zeven machtigingen met verschillende, ingewikkelde procedures die voor problemen zorgen als er bijvoorbeeld vormfouten worden gemaakt. Voortaan zal een commissie de rechter adviseren over de gewenste zorg op maat. De commissie bestaat uit een jurist, psychiater, en een algemeen lid. In complexe gevallen kan, afhankelijk van de problematiek, een verslavingsdeskundige, geriater of een orthopedagoog worden toegevoegd. Door deskundige voorbereiding van de commissie zal de rechter zich niet langer met medische details bezig hoeven houden. De precieze vormgeving van de taken en de werkwijze van de commissie wordt nog nader uitgewerkt. Gedwongen opname blijft bestaan. Anders dan nu, zal de rechter zich ook vooraf uitspreken over dwangbehandeling. In spoedeisende gevallen waarin niet gewacht kan worden op een zorgmachtiging, kan voortaan een beroep op een crisismaatregel worden gedaan. De crisismaatregel vervangt de inbewaringstelling.
Dwang kan alleen in uiterste noodzaak worden ingezet en mag niet uit onmacht worden toegepast. Daarom moet er kwalitatief goede (vrijwillige) zorg zijn met aandacht voor de persoonlijke beleving en ervaring van mensen met een psychische stoornis tijdens het gehele zorgtraject. Het gaat om een effectieve en passende vorm van zorg aan de patiënt, waar deze zich ook bevindt. Het wetsvoorstel biedt een oplossing voor de belangrijkste knelpunten die zich in de praktijk voordoen. De positie van de patiënt wordt versterkt. Zo kan beter worden ingespeeld op de zorgbehoefte van de patiënt. De huidige regeling is daarvoor te beperkt vanwege het locatiegebonden karakter van de zorg, waarbij opname van de patiënt centraal staat. Straks wordt opname één van de mogelijkheden in de zorgketen.
Noot voor redacties (