Artsen zonder Grenzen
Reductie donorgelden verergert aids-crisis Afrika
27-05-2010
Jaren van vooruitgang op het gebied van hiv/aids-bestrijding in
ontwikkelingslanden dreigen ongedaan gemaakt te worden. Grote
internationale donoren beperken hun bijdragen aan aidsprogramma's. Dat
kan leiden tot vele onnodige sterfgevallen, waarschuwt Artsen zonder
Grenzen in een rapport.
Donoren
Het rapport, getiteld No time to quit: HIV/AIDS treatment gap widening
in Africa (Geen tijd te verliezen: de groeiende hiv/aids-behandelkloof
in Afrika), analyseert de terugloop in bijdragen van PEPFAR, de
Wereldbank, UNITAID en de donoren van het Global Fund in het afgelopen
anderhalf jaar. Het onderzoek richt zich op de effecten in acht landen
ten zuiden van de Sahara.
Crisis
`Hoe kunnen we nu de strijd opgeven en doen alsof de crisis over is?',
zegt Mit Philips, arts, analist gezondheidsbeleid bij Artsen zonder
Grenzen en één van de auteurs van het rapport. `Wereldwijd zijn er 9
miljoen mensen die dringend behandeling tegen hiv/aids nodig hebben en
die het nog altijd zonder moeten doen. Tweederde van hen leeft in
Afrika ten zuiden van de Sahara. Het risico is groot dat een velen van
hen in de komende jaren zullen overlijden als er nu geen stappen worden
gezet. De terugtrekkende beweging die de donoren nu maken, ondermijnt
bovendien de vooruitgang die sinds de introductie van de aidsremmers is
geboekt.'
Aidsremmers
Het PEPFAR-programma van de Amerikaanse overheid bezuinigde in 2009 en
2010 op de budgetten voor de aankoop van aidsremmers en bevroor het
totale budget voor hiv/aids. Andere donorinstanties als UNITAID en de
Wereldbank hebben voor de komende jaren reducties aangekondigd op het
gebied van aidsremmers in Malawi, Zimbabwe, Mozambique, Uganda en de
Democratische Republiek Congo.
Tekorten
Het Global Fund heeft te maken met enorme tekorten. Dit fonds is het
grootste instituut op het gebied van de bestrijding van hiv/aids. De
Verenigde Staten, Nederland en Ierland hebben aangekondigd hun
bijdragen aan het fonds te verlagen. In 2009 en 2010 werden al
toegezegde bijdragen alsnog gekort met 8 tot 12 procent.
Behandeling
De bezuinigingen hebben al geleid tot een beperking van het aantal
mensen dat kan beginnen aan een behandeling met aidsremmers. In Congo
is de opnamecapaciteit van de aidsremmende programma's nog maar
eenzesde van die van een aantal jaar geleden. De al kwetsbare medische
zorg in de getroffen landen zal te maken krijgen met een stijgend
aantal patiënten dat intensieve zorg nodig heeft. De regeringen van
Malawi, Zimbabwe, Congo, Kenia en Uganda hebben Artsen zonder Grenzen
en andere actoren gevraagd om te helpen met noodvoorraden medicijnen.
Duurzame financiering
De behandeling met aidsremmers is levensreddend, maar duurt ook
levenslang. Dat betekent dat het aantal patiënten onder behandeling
ieder jaar groeit. Daarom is het noodzakelijk dat de beschikbare gelden
ook groeien en de financiering duurzaam is. Artsen zonder Grenzen roept
op tot een blijvend committent van institutionele donoren en
donorlanden voor de strijd tegen hiv/aids, om deze voortdurende
gezondheidscrisis doelmatig aan te pakken.
Lees het rapport
Zie het origineel