European Parliament
Gedelegeerde handelingen onder het Verdrag van Lissabon
Geen GGO's meer toestaan via de achterdeur onder het Verdrag van
Lissabon?
Om te voorkomen dat de EU-wetgeving te ingewikkeld en technisch wordt
introduceert het Verdrag van Lissabon een nieuw systeem van
'gedelegeerde handelingen', waarbij de Europese Commissie slechts
beperkte technische eisen kan stellen aan EU-wetgeving - mits deze
niet van invloed zijn op de 'kernwetgeving' besloten door het Europees
Parlement en de Raad. Het nieuwe systeem vervangt het oude systeem van
'comitologie'.
Comitologie was een procedure waarbij technische commissies van
deskundigen uit de EU-lidstaten de uitvoering van de EU-wetgeving
implementeerden. Dit systeem werd bekritiseerd voor de technocratische
procedures en het gebrek aan transparantie. Het systeem van
gedelegeerde handelingen komt onder Parlementaire controle.
"Europees Parlement is rijp geworden"
Met de inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon wordt geacht dat
het democratische karakter van de Europese Unie is versterkt en dat
het juridisch kader is gerationaliseerd. "De gevolgen zijn
aanzienlijk; het Europees Parlement is historisch rijp geworden en
staat nu op dezelfde voet als de Raad", aldus rapporteur József Szájer
(EVP, HU).
Szájer is van mening dat het nieuwe systeem tevens een instrument voor
betere regelgeving is: "Het doel van gedelegeerde handelingen is om
ervoor te zorgen dat de wetgeving eenvoudig blijft en kan worden
aangevuld en bijgewerkt, zonder dat het nodig is gebruik te maken van
wettelijke procedures." Het systeem houdt rekening met kleine
wetswijzigingen door wetenschappelijke of technische vooruitgang of
specifieke gebeurtenissen.
Comitologie
Onder het comitologie-principe moest de Raad in elk wetgevingsbesluit
aangegeven welke uitvoeringsbevoegdheden het aan de Commissie
toekende. De Commissie werd daarbij bijgestaan door een comité. De
comités fungeerden als discussieforums en bestonden uit
vertegenwoordigers van de lidstaten en werden voorgezeten door de
Commissie.
Dankzij de comités kon de Commissie met de nationale overheidsdiensten
overleggen, voordat zij uitvoeringsmaatregelen vaststelde. Er bestond
echter veel kritiek op de comitologieprocedure, daar het Europees
Parlement weinig invloed op de gang van zaken had. Ook het gebrek aan
transparantie vormde een probleem.
Geen achterdeurpolitiek meer?
Zo kon het gebeuren dat de Europese Commissie in 2004 werd beschuldigd
van het toestaan van genetisch gemodificeerde levensmiddelen (GGO's)
via de achterdeur. Volgens critici was het de comitologieprocedure die
de Commissie toestond - ondanks het verzet van een meerderheid van de
lidstaten in de Raad - om het moratorium op GGO's in de EU op te
heffen.
In juni 2006 werd er een nieuw akkoord over een nieuwe
'regelgevingsprocedure met toetsing' bereikt. Het geeft het EP beter
toezicht en een vetorecht over de uitvoering van maatregelen die
voortvloeien uit de EU-wetgeving. Het Verdrag van Lissabon betekende
een doorbraak: het opent een nieuw tijdperk voor gedelegeerde
besluitvorming onder een nieuw wettelijk kader dat comitologie zal
vervangen.
Tijdens de plenaire vergadering van april zal het Europees Parlement
zich over de nieuwe procedure buigen en zijn standpunt bepalen middels
het rapport-Szájer.
REF. : 20100406STO72095
Nadere informatie :
* Persbericht 23/03/2010 (EN)
* Achtergrond (EN)
* Het wetgevend proces
* Profiel van József Szájer
Zie het origineel