ChristenUnie
Bestuur draagt Rouvoet voor als kandidaat lijsttrekker
maandag 01 maart 2010 20:00 Het landelijk bestuur van de ChristenUnie
draagt André Rouvoet aan de partij voor als lijsttrekker voor de
Tweede Kamerverkiezingen op 9 juni. Dat maakte voorzitter Peter
Blokhuis maandagavond bekend op een campagnebijeenkomst in Almere. Het
ChristenUnie-congres op 24 april moet over de lijst beslissen;
ongeveer een maand daarvoor wordt ook de voordracht van de overige
kandidaten bekend.
Rouvoet had al op het jubileumcongres van 30 januari laten weten dat
hij zich beschikbaar stelde voor de partij. Nadat voorzitter Blokhuis
in Almere het besluit van het landelijk bestuur bekend maakte, hield
Rouvoet een aanvaardingsspeech:
'Vrienden en vriendinnen van de ChristenUnie,
Ik wil het landelijk bestuur allereerst hartelijk bedanken voor het
vertrouwen dat het in mij stelt als lijsttrekker voor de ChristenUnie
bij de komende verkiezingen in de Tweede Kamer! In afwachting van de
vaststelling door het Uniecongres op 24 april zal ik mij hier beperken
tot het uitspreken van mijn grote motivatie en bereidheid om de kar
weer te trekken. Niet voor niets heb ik dat al aangegeven op het
Jubileumcongres.
Dit is ook wel een moment om iets te zeggen over de manier waarop ik
op dit moment tegen de politieke situatie aankijk, en hoe de
ChristenUnie daarin een verschil kan maken.
We zijn hier in Almere, en we kunnen er niet omheen dat dit één van de
plaatsen is waar de aandacht van het land naar uit zal gaan komende
woensdag als de uitslagen binnenkomen. De uitslag die de PVV hier
haalt zal van duiding worden voorzien, en voorspellingen zullen worden
gedaan over de uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen op 9 juni.
Toch gaan de verkiezingen over meer dan over Wilders. In onze partij
wordt weleens gezegd dat we de gevoelens van de PVV-stemmer serieus
moeten nemen. Onder hen bevinden zich ook christenen, zij het voor een
klein deel.
Dat is waar. Maar de ChristenUnie zou als politieke partij ernstig
tekortschieten als ze met die gevoelens op dezelfde manier omgaat als
de PVV. Of het nu gaat om de onvrede over falende gezagsdragers, of om
de angst voor de islam die ook in sommige delen van de kerken leeft,
van politici mag meer worden verwacht dan het vertolken van angst en
onvrede. Wie daarmee volstaat is een populist, heeft zelf geen visie
en wie geen visie heeft kan ook geen leiding geven.
Politiek met een visie, dat is waar het mij vanavond om gaat. Bange en
boze mensen kunnen het land niet regeren. Daarvoor is visie nodig,
onder andere op het samen leven van mensen met verschillende
achtergronden, religies en culturen.
Politiek is dus meer dan het vertolken van gevoelens onder bevolking.
Politici worden niet alleen betaald om te weten wat er leeft onder hun
kiezers, ze worden betaald om oplossingen te bedenken en richting te
geven. De ChristenUnie is er niet voor een bepaald groepsbelang, maar
wil er zijn voor iedere burger, ongeacht herkomst, opleidingsniveau of
inkomen. Wij staan voor de publieke zaak, het algemeen belang. En we
doen dat vanuit vaste waarden, met een eigen koers. Het is niet goed
voor het vertrouwen en aanzien van de politiek als het politieke debat
verwordt tot een wedstrijdje voor het oog der natie over wie het beste
kan verwoorden wat er leeft bij de kijker thuis.
Het mag ons zorgen baren dat het aanzien van de politiek zich in een
neerwaartse spiraal bevindt. Al jaren constateren we dat het slecht
gesteld is met het vertrouwen van de burger in de politiek. De reactie
in de afgelopen jaren daarop is om in uitstraling, taalgebruik en
omgangsvormen dichter naar de burger toe te kruipen, om als het ware
naast de kijker thuis op de bank te gaan zitten met de verzuchting:
"het is me ook wat" en "ze doen maar daar in Den Haag". Er is een toon
van vrijblijvendheid in de politiek gevaren.
Naar mijn stellige overtuiging zal dat de spiraal niet doorbreken. Het
is in mijn ogen echt het verkeerde antwoord. Er dreigt daardoor een
afbladdering van het gezag van de politiek. Een gestage erosie van
instituties, van parlementaire omgangsvormen en van respect voor
procedures en gemaakte afspraken. Het spoeddebat dat de opmaat vormde
tot de val van het kabinet was daar een illustratie van. En het leidt
tot een klimaat waarin je pas scoort als je steeds extremere
voorstellen doet. De PVV is hofleverancier van dieptepunten zoals
kopvoddentaks, een pleidooi voor gericht schieten op de knieën en de
inzet van militairen in wijken. Maar ook de partijen van wie meer
verantwoordelijkheidsbesef mag worden verwacht (PvdA, CDA en VVD)
buitelen over elkaar heen met avondklokken voor kinderen, strafbaar
stellen ouders voor wangedrag kinderen, strafbaar stellen
illegaliteit, opsluiten van recidivisten en vliegende brigades tegen
straattuig, en pleidooien voor hogere straffen terwijl Nederland al in
de Europese top-5 zit qua strafmaat.
In de lokale folder van de PVV in Den Haag lees ik dat men pleit voor
`een genadeloze aanpak van overlast en agressie'. Dat woord bleef bij
mij hangen: `genadeloos'. Daarmee laat de PVV zich diep in het hart
kijken. Dat woord typeert precies waar het naartoe gaat als we op deze
voet doorgaan: een genadeloze samenleving.
Met een politiek, die gekenmerkt wordt door genadeloosheid,
diskwalificeert de PVV zich als verdediger van de christelijke
beschaving. Genade is daar immers de kern van. Een week geleden vroeg
Geert Wilders aan Arie Slob of hij vond dat de christelijke cultuur
beter is dan de islamitische. Dat was niet de eerste keer dat hij de
schijn wilde wekken de verdediger van het christendom te zijn. Wilders
maakt uit propagandamotieven een karikatuur van de joods-christelijke
traditie als wapen tegen moslims. Maar je verspeelt het recht om je
als verdediger daarvan op te werpen als je eerst het hart eruit
snijdt: onderling respect, verdraagzaamheid, naastenliefde. Anderen
niet wegzetten of uitsluiten, maar juist insluiten. Dát zijn de
essentiële bestanddelen van de joods-christelijke traditie in onze
democratische rechtsstaat!
Vertaald naar politiek betekent dat: grenzen stellen aan wangedrag,
maar altijd ruimte bieden voor een nieuwe start. Altijd perspectief
bieden dat iemand erbij mag horen. En nooit meten met twee maten. Want
laten we wel wezen: ik ken de verwerpelijke incidenten met bv
Marokkaanse families die ziekenhuispersoneel en ambulancebroeders op
grove wijze bedreigen. En de provocaties op straat. Maar het geweld op
het strand van Hoek van Holland, het uitgaansgeweld,
Oudejaarsnachtrellen: dat kunnen we niet op allochtonen afschuiven.
Wetteloos en asociaal gedrag komt - helaas! - net zo goed voor in de
allochtone als in de autochtone bevolking van dit land.
Een beweging naar een genadeloos politiek klimaat stelt
verantwoordelijke partijen, vanuit coalitie én oppositie, voor een
keuze. Ze kunnen doorgaan met zich te laten opjagen door korte termijn
gewin in de peilingen. Doorgaan met het de kiezer naar mond praten.
Maar uiteindelijk werkt het peilingenvirus destabiliserend. Dat werd
de afgelopen weken duidelijk rond de val van het kabinet. Óf ze kiezen
voor het inhoudelijke antwoord op reële maatschappelijke vraagstukken.
Dat scoort minder, leent zich slecht voor een snelle tweet en je haalt
er wellicht niet direct een zetel mee in de wekelijkse peiling. Maar
de samenleving is er meer mee gediend!
Het is uiteindelijk een keuze van iedere individuele partij en iedere
individuele politicus om zich op sleeptouw te laten nemen of om een
streep te trekken. Mijn oproep aan alle verantwoordelijke politieke
partijen is: trek een streep!
Laten we heftig van mening verschillen over hoe het verder moet met
Nederland. Laten we daar de verbale degens over kruisen. Dat mag
stevig. Maar we blijven elkaar tolereren en respecteren. Dat doet per
definitie pijn, want het knarst en schuurt per definitie met je eigen
opvattingen en principes. Het is prima om schijnoplossingen en
misvattingen van de politieke concurrent netjes te fileren, maar weg
met de botte bijl. Beschavingen zijn nog nooit ontstaan met de botte
bijl. Scheldpartijen horen niet thuis in de politiek! Ik wil mij als
lijsttrekker voor de ChristenUnie inzetten voor een politiek debat met
normale omgangsvormen dat inhoudelijk gericht is.
Laten alle partijen die verantwoordelijkheid willen nemen voor de
toekomst van dit land gezamenlijk bouwen aan herstel van een zuivere
politieke cultuur. Ik hoop hiermee helder te hebben gemaakt waarvoor
ik stond en wil staan in de politiek: de Nederlandse burger kan op een
stabiele, betrokken en verantwoordelijke ChristenUnie rekenen!'
André Rouvoet