Ludieke actie tegen virtuele belangenverstrengeling lijsttrekkers
Oproep om te stemmen op iemand met de kortste / langste achternaam
AMSTERDAM, 20100224 -- Coach Vos, als betrokken burger, doet een oproep aan alle burgers om bij de komende gemeenteraadsverkiezingen niet te stemmen op de lijsttrekker, maar op de persoon met de langste of de kortste achternaam. Lijsttrekkers zijn vaak de politieke contactpersonen met de zakelijke wereld. Door hun zakelijke contacten zijn ze eerder geneigd om de belangen van de zakelijke wereld meer doorgang te laten hebben dan de belangen van de achterban van de partij. Coach Vos heeft jarenlange ervaring in buurtcommissies, werkgroepen en als huurder in Amsterdam Oost en heeft in zijn contacten veel belangenverstrengeling meegemaakt. Met deze actie hoopt hij een stem te krijgen in de media om hetgeen leeft bij de burgers ook in de media weergegeven te krijgen.
Coach Vos heeft jarenlange ervaring in buurtcommissies, werkgroepen en als huurder in Amsterdam Oost en heeft in zijn contacten veel belangenverstrengeling meegemaakt. Door zijn coaching heeft hij bereikt dat buurtwerk weer serieus genomen wordt op het Krugerplein in Amsterdam. Dit buurtwerk is representatief voor soortgelijke gevallen door het hele land. Veel van dit buurtwerk wordt gefrustreerd door lijsttrekkers die de zakelijke belangen voorrang verlenen boven de belangen van de kiezers. Vooral de CDA, VVD en PvdA laten zich in met de commissariaten die hen in het vooruitzicht worden gesteld. Coach Vos is niet alleen in zijn visie en hoewel onbekend bij het grote publiek, wil hij als huurder en coach zich opwerpen om de belangenverstrengeling aan de kaak te stellen. Helaas hebben politici hun belangen dichtgespijkerd met wetgeving die hun persoonlijke belangen afschermen. De meeste burgers zijn het hier niet mee eens. Vanwege deze virtuele belangenverstrengeling worden politici gezien als zakkenvullers. Coach Vos hoopt een stem te krijgen in de media om hetgeen leeft bij de burgers, ook in de media weergegeven te krijgen.
Coach Vos roept alle burgers op om niet op de lijsttrekkers te stemmen maar op de persoon met de kortste of de langste achternaam op de kieslijst. Volgens coach Vos, zijn het vaak de lijsttrekkers die allerlei commissariaten bekleden naast hun politieke taken. Als voorbeeld neemt hij de woningcorporaties met wie de gemeenteraden veel contacten hebben. Coach Vos heeft een satirisch stuk geschreven die de virtuele belangenverstrengeling in beeld brengt. Zie:
Handleiding voor topmanagers en directeuren in de woningbouw en bouwnijverheid.
Lijsttrekkers zijn zakkenvullers:
Coach Vos motiveert dit met de reden dat het vaak de lijsttrekkers zijn die gezien worden als de sleutelfiguren in een politieke partij. De sleutelfiguren bij politieke partijen krijgen vaak commissariaten aangeboden bij allerlei instellingen, banken, corporaties en concerns. Dit werkt een sfeer in de hand dat sleutelfiguren chantabel zijn. Hoewel het niet tegen de wet is, is hier sprake van virtuele belangenverstrengeling. Politici kunnen wetten en regels maken die dusdanig geformuleerd zijn dat ze na of naast hun politieke activiteiten ook commissariaten kunnen vervullen. Wetende dat het lijsttrekkerschap iemand in de positie brengt dat hem vaak een commissariaat zal worden aangeboden, zal deze politicus de politiek gebruiken voor uiteindelijke zelfverrijking. Coach Vos roept op om hier een einde aan te brengen door bij de komende gemeenteraadsverkiezingen niet op de lijsttrekker te kiezen maar op de persoon met de minst lange achternaam, of juist de meest lange achternaam op de kieslijst, zolang dit niet de lijsttrekker is.
Achtergrond:
Coach Vos heeft geconstateerd dat het klimaat bij de gemeenteraden en deelraden meer en meer is omgeslagen naar een ingewikkeld systeem van belangenverstrengeling. Lokale politici zitten meer om de tafel met managers uit de vastgoedwereld en corporaties dan met wijkraden, meer met mensen met zakelijke belangen dan met burgers en opbouwwerkers. Lokale politici gaan meer en meer uit van zakelijke belangen dan vanuit de burgerbelangen. Ze vertegenwoordigen meer de belangen van de zakelijke wereld dan de belangen van hun achterban. Hieraan moet een eind komen volgens Coach Vos.
Eigen regels en wetten:
Politici maken zelf de wetten en regels waardoor ze zelf financieel voordeel krijgen. Als het niet tijdens hun politieke carrière is, dan vaak nadat ze uit de politiek zijn getreden. Daarnaast zijn er ook de benoemingen tot burgemeester, commissaris van de koningin en andere posities. Deze aanstellingen zijn niet op democratische wijze geschied.
Oproep wel te gaan stemmen:
Coach Vos roept de bevolking op om wel te gaan stemmen, maar niet op de lijsttrekker, om duidelijk een signaal te geven aan de politiek dat de burgers het virtuele zakkenvullen van politieke kopstukken niet meer duld. Het zijn vaak de lijsttrekkers die zich in allerlei bochten wringen om de financiële voordelen die ze hebben als sleutelfiguur in de partij te ontkennen of als erfrecht te beschouwen. Als politici als zakkenvullers worden uitgemaakt, ontkennen ze dit in alle toonaarden. De sleutelfiguren in de politiek geven alle welwillende politici een slecht imago.
Ongeloofwaardige overheid:
We hebben politici nodig, maar niet de op zelfverrijking beluste sleutelfiguren. Coach Vos roept politieke partijen op om actie te nemen. De lijsttrekkers kunnen dan aangesteld worden als activist binnen de partij om de partij op te bouwen, maar niet om in de gemeenteraad te zitten. Hierdoor kunnen ze het partijleven meer elan geven en de werkelijke belangen van de politieke partij kunnen beter en geloofwaardiger overgebracht worden. De overheid wordt steeds ongeloofwaardiger, steeds zakelijker gericht en wordt steeds meer zelfgericht in zijn optreden.
Coach Vos
francisvos@yahoo.co.uk
Handleiding voor topmanagers en directeuren in de woningbouw en bouwnijverheid.
Uitgangspunten:
Op onderhoud valt weinig eer te verwachten, kost alleen maar geld en levert alleen maar tevreden huurders en kopers op. Deze mensen zijn wellicht hiermee gelukkig, maar voor de woningbouw is dit alleen een kosten plaatje.
Opstelling:
De opstelling van de woningbouwcorporatie moet een sociaal gezicht zijn. Oorspronkelijk zijn de woningbouwcorporaties ingesteld om het belang van de burgers te dienen. Managers in de woningbouw zijn er dan ook bij gediend om managers in dienst te hebben, die, vanuit hun verleden gerekend, tot de groep behoren die reeds hebben bewezen dat ze het algemeen belang voor ogen hebben. Met dit in gedachten, moeten commissarissen en leden in de raad van bestuur geworven worden vanuit politieke kringen, met name de socialistische, democratische en democratische Christelijke partijen. Men denkt dan aan de PvdA, VVD en CDA. Politici uit dezen kringen zijn bijzonder ontvankelijk voor de combinatie van aantrekkelijke arbeidsvoorwaarden en de schijn van het algemeen belang te willen vertegenwoordigen. Politici uit onafhankelijke lokale partijen, ideële partijen en principiële Christelijke partijen zijn vaak te kritisch en niet bijzonder gericht op de aantrekkelijke arbeidsvoorwaarden die de woningcorporatie heeft te bieden. Men denkt dan aan partijen zoals de SP, Groenlinks, Christen Unie, SGP en de lokale partijen. Als men al overgaat tot het aantrekken van commissarissen uit deze partijen, moet men er over waken dat dezen nimmer in sleutelposities terecht komen. Deze personen kunnen echter wel ingezet worden om te fungeren in PR, inspraak en als onderzoeksfunctionarissen, waar hun onkreukbare persoonlijkheid de woningcorporatie een voorkomen kan verschaffen die de welwillendheid van de burgers naar de woningcorporatie gunstig zal stemmen. Men moet er wel voor waken dat deze onkreukbaren nimmer mogen vermoeden dat het enige wat de woningcorporatie mag motiveren, positieve groei is.
Het werven van commissarissen vanuit de politiek:
Het werven moet gebeuren onder de genoemde partijen, en wel onder de sleutelfiguren. Ten tijde van hun activiteiten in de gemeenteraden en deelgemeenten, zijn zij nog gemotiveerd om de burgers van goede woonomstandigheden te voorzien. Laat duidelijk merken dat uw en hun motivatie dezelfde is. Het `enige' wat nog te doen valt is het regelen dat de huurders en kopers worden voorzien van toereikende middelen. Verzuim vooral in het begin geen gelegenheid om de sleutelfiguren in de gemeenteraden deelgenoot te maken over alle positieve aspecten van de woningbouw. Als negatieve aspecten de revue passeren, praat hierover op de manier van; `ja, klopt, daar werken we dus aan!' Zorg dat zaken zoals onderhoud, renovaties, verhuispremies en buurtopbouw minder prioriteit krijgen dan sloop, nieuwbouw en huurverhoging. Organiseer vergaderingen rondom deze zaken van prioriteit. Blijf vooral praten over de bouwplannen. Bij de presentaties moet gezorgd worden dat de sleutelfiguren uitgenodigd worden. Organiseer rondleidingen, zakelijke diners, vergadersessies in luxe hotels, aantrekkelijke gastvrouwen, lunchvergaderingen en breng de sleutelfiguren indirect in contact met mensen uit de sex-industrie, horeca, criminaliteit en drugswereld. Je kunt maar niet weten of je ooit iemand er aan moet herinneren welke connecties hij/zij heeft. Sleutelfiguren uit de eerder genoemde grote politieke partijen hebben minder weerstand tegen verleidingen en kunnen beter `gestuurd' worden dan de functionarissen uit de andere partijen. Uiteraard is dit gechargeerd. Ook in de andere partijen zitten naïevelingen met weinig objectieve zelfkennis, lijders aan narcisme en grootheidswaanzin, die ook goed bruikbaar kunnen zijn als commissarissen.
Hoe te praten tegen toekomstige commissarissen:
De eerste keren dat je in contact komt met aanstaande commissarissen, blijf je puur zakelijk. Zorg dat je geen indruk maakt dat je aan het headhunten bent. Pas na meerdere malen deze politici ontmoet te hebben, kun je je permitteren om de sleutelfiguren te gaan lijmen. Dat gebeurt d.m.v. het geven van complimenten, te vragen naar persoonlijke omstandigheden, achtergronden en beweegredenen om de politiek in te gaan. Praat altijd met ze mee en ga discussies uit de weg. Ook op zakelijk gebied moet je zorgen dat je nooit het woordje `nee' zegt. Gebruik wollig taalgebruik tijdens onderhandelingen. Stel onderzoekscommissies in om tijd te winnen. Maak gebruik van tijdwinst d.m.v. het instellen van buurtcommissies, inspraakrondes, buurtconciërges en alles wat maar tijdwinst kan opleveren. Plan alle kostenmakende onderwerpen aan het einde van de vergadering zodat hierover weinig gezegd kan worden vanwege tijdsdruk. Houd je vervolgens aan de afspraak dat de vergadering niet uit mag lopen (bedenk een goede reden of spreek voortijd iets af met de zaalverhuurder). Alle kostenmakende onderwerpen moet uiteraard zeer uitgebreid besproken worden. Hoe langer het vergaderen duurt , des te minder kosten.
Het instellen van een slecht functionerende serviceverlening:
Alle overeengekomen diensten, (lees: kostenmakende) moeten ondergebracht worden in een afdeling waar het personeel wordt geselecteerd op hun inefficiënte manier van werken. Er zijn allerlei plekken waar deze personen geworven kunnen worden. Ten eerste in je eigen zakelijke dienstverlening zitten mensen die slecht communiceren, sociale achterstanden hebben, irritatie opwekken, langzaam werken, geen administratie bijhouden, belvrees hebben, nooit op tijd hun werk doen, slechte gewoontes hebben en gebrekkig geschoold zijn. Veel van deze personen kan men werven bij de CWI instellingen, met name de moeilijk bemiddelbaren. Dit geeft ook de indruk aan de maatschappij dat je begaan bent met sociale thema's.
Inefficiëntie bevorderen:
Stel vooral allochtonen, homoseksuelen, verslaafden, alleenstaande moeders en `intellectueel uitgedaagden' (geestelijk en sociaal gehandicapten) aan. Ook stagiaires en uitzendkrachten kunnen u van dienste zijn. Aan deze mensen mankeert absoluut niets en zullen vaak naar behoren hun werk doen. Maar ze hebben het voordeel dat ze door vele bellers negatief worden bejegend. Hun stem of taalgebruik door de telefoon geeft vaak hun identiteit reeds prijs. Dit wekt extra irritatie op bij de cliënt. Door dit soort mensen aan te stellen in alle kostenmakende faciliteiten van de woningstichting, kun je er toe bijdragen dat kostengedrukt worden omdat de huurders na enige tijd ervan afzien om nog langer te proberen hun reparatieverzoek gehonoreerd te zien. Daarnaast is het van groot belang dat degenen die op de serviceverlenende afdelingen werken, niet doorverbinden naar de managers, geen informatie hebben over beroepsprocedures, geen zeggenschap hebben, dat functies overlappen, geen plaatsvervangers aangesteld worden, ziekteverzuim niet wordt bestreden, veelvuldig met vakantie wordt gegaan, geen conclusies worden getrokken worden voor het functioneren van de afdeling, een snelle afwisseling van de wacht plaatsvindt, medewerkers slecht geïnstrueerd zijn, dat er geen goede computerapparatuur beschikbaar is, en slechte niet-compatibele software, goedkope onderaannemers worden aangesteld voor het uitvoeren van reparaties en alle mogelijkheden worden benut om zo lang mogelijk reparaties uit te stellen. Bij dit alles is het wel noodzakelijk om deze mensen niet te ontslaan. Ze besparen je miljoenen, dus zijn ze voor de woningbouw effectief. Ze leveren hun prestatie d.m.v. hun wanprestatie.
Klachtenprocedures:
Hierbij is het noodzakelijk dat er ten minste één gewetensvolle medewerker aanwezig is. De protocollen moeten zeer uitgebreid en op orde zijn. Hoe uitgebreider, hoe beter. Tijd is uitgespaard geld. Wederom is het uitermate belangrijk dat de huurder aan het lijntje word gehouden en alleen de aanhouder uiteindelijk zijn service ontvangt die is afgesproken met de gemeenteraad. Dat is wel belangrijk, want dit is namelijk het bewijs dat je de service verleent die is overeengekomen. Men moet koste wat het kost voorkomen dat men kan bewijzen dat je niet je afspraken nakomt. Zorg dat er eindeloos gerekt wordt en goedgepraat wordt met het feit dat je organisatie te groot is om ieder detail in de hand te hebben. Wees vindingrijk in het vinden van excuses.
Rookgordijn optrekken:
Contracteer een onafhankelijk callcenter die bij de huurders informatie inwint over de geleverde service. Al deze acties `bewijzen' aan de politici dat je alles in het werk stelt om te zorgen dat de serviceverlening zo efficiënt mogelijk zal werken. Politici zullen niet durven geloven dat je zo doortrapt bent omdat je zo succesvol bent, zo goed gekleed bent, zo leuk in de omgang bent en zo openlijk bent naar iedereen. Maak gebruik van uiterlijkheden om mensen te overtuigen van je welwillendheid. Zorg ervoor dat alles positief overkomt bij de politiek en zo mogelijk ook bij de huurders. Bovenal blijft het belangrijk om te voorkomen dat er op de dienstverlenende afdelingen efficiënt gewerkt gaat worden. Dit spaart geld uit.
Het lijmen:
Door de sleutelfiguren een commissariaat in het vooruitzicht te geven, zal deze er voor zorgen dat de belangen van de woningstichting niet teveel zullen worden geschaad. De sleutelfiguur weet het zelf niet, maar hij is jouw belangenbehartiger. Ook zorgt hij ervoor dat de daadwerkelijk uitgevoerde renovaties tot het minimum beperkt blijven. De andere partijen bijten zich erop stuk en de sleutelfiguur doet het werk voor de woningcorporatie. En er kan nooit bewezen worden dat er iemand is omgekocht. Want formeel heb je je als topmanager aan de erecodes gehouden. Het feit dat zoveel politici dit soort posities bekleden is voor de sleutelfiguur een garantie voor zijn toekomstige commissariaat.
De koophuizenmarkt en verkoop/verhuur van kantoorruimte:
De woningbouwcorporatie is gericht op volkshuisvesting. Dat staat in de statuten. Tussen ons geweten en gezwegen is het feit dat dit slechts het publiekelijke belang is, maar niet het zakelijke belang van de woningbouwcorporatie. We moeten daarom er voor zorgen dat ogenschijnlijk de zakelijke belangen zogenaamd in dienst staan van de volkshuisvesting. Daarvoor is het van belang dat er onder de commissarissen een aantal mensen zitten die dit feit met verve zullen verdedigen. Dat uiteindelijk het zakelijke belang voorrang krijgt is alleen bekend onder de topmanagers. Dezen krijgen daarvoor hun bonussen, om hun mond te houden over dit aspect. Ook hun mogelijke buitenechtelijke escapades en contacten met onderwereld kunnen ooit handig zijn om te zorgen dat er niet uit de school geklapt wordt. De indruk moet altijd blijven dat het om individuen gaat en niet over de hele sector. We moeten leren van de fouten die gemaakt zijn in de wereld van verzekeraars, banken en hypotheekmarkt. We moeten er dus voor zorgen dat er een evenwicht bestaat tussen de ongebreidelde expansiedrift van de topmanagers en de draagkracht van de politiek. De budgetoverschrijdende metrolijn en de te ver oplopende achterstanden in onderhoud en renovatie zijn daar voorbeelden van. Zolang de media niet bewust is van de werkelijke toestand in de woningbouw, worden de belangen van de topmanagers gediend. Alles wat de schone schijn in gevaar brengt, moet voorkomen worden. Daar zijn bijna alle middelen toe geoorloofd, ook indien we aanpassingen moeten doen, zogenaamd leringen trekken, het boetekleed aantrekken of andere manipulatieve middelen. We kunnen altijd mensen ontslaan, mooie rapporten schrijven, nieuwe systemen aanschaffen, schuld afkopen bij de huurders en de politiek. Maar we moeten daar nooit initiatief toe nemen. Want het kost geld.
Media:
De media moet vooral geïnformeerd worden over alle nieuwe projecten. Presentatieavonden, met toeters en bellen, spreadsheets, gastvrouwen, goedbespraakte jonge managers, hapjes en drankjes moeten er voor zorgen dat de deelnemende journalisten verzorgd worden. Ook in het geval van het openbaar worden van wantoestanden, moet men uitgebreid bezig gaan met het inzichtelijk maken van de situatie. Geen middel mag worden uitgesloten om het proces van fact-finding te frustreren. Onderzoekscommissie op onderzoekscommissie. Heroverwegingsvergaderingen en nog meer vergaderen. Dit proces net zo lang volhouden totdat iedereen er spuugzat van is en niemand meer is gemotiveerd om nog deel te nemen in de beraadslagingen. Als dat niet lukt, moeten de topmanagers excuses vinden om het proces te frustreren. Ziekte, andere verplichtingen, uitstel vragen, nogmaals een onderzoek instellen en gewoon de vergaderingen `vergeten'. De politiek zit vol met mensen die bekend willen staan voor hun welwillendheid en vergevingsgezindheid. Maak hiervan gebruik en complimenteer hen hier op. Vergeet niet dat men meer vliegen vangt met stroop dan met azijn.
Omkoping en belangenverstrengeling:
Uiteraard is hiervan geen sprake in de woningbouw of corporatie. Dat is ook onmogelijk, want mensen op topniveau zijn niet ontvankelijk voor dit soort praktijken. Laat het duidelijk zijn! Wij houden ons altijd aan de regels:
Regel 1: Wij zijn niet corrupt.
Regel 2: Bij gebleken corruptheid gaat regel 1 automatisch in werking.
{Dit satirische stuk is gemaakt door Coach Vos, kunstenaar en ontevreden huurder bij Ymere. Het is opgemaakt na zijn 8 maanden lange ervaring met de woningstichting om achterstallig onderhoud te realiseren.
Dit stuk mag naar anderen doorgestuurd of gepubliceerd worden o.v.v. de auteur. francisvos@yahoo.co.uk
Totaal 2000 woorden.}