ChristenUnie
Bijdrage Joël Voordewind algemeen overleg Afghanistan
conferentie
Bijdrage Joël Voordewind algemeen overleg Afghanistan conferentie
dinsdag 26 januari 2010 19:00
De heer Voordewind (ChristenUnie): Voorzitter. De conferentie vindt
plaats op het moment dat de formatie van de nieuwe regering-Karzai nog
niet is afgerond, en er dus ook nog geen nieuw beleidsprogramma is.
Dat geeft de conferentie in Londen misschien wel extra gewicht, want
alle input kan de regering-Karzai heel goed gebruiken. Het is van
belang dat er resultaten uit Londen komen. Als ik zie dat de inzet van
de conferentie is om de 3D-benadering -- veiligheid, goed bestuur en
wederopbouw -- te ondersteunen, kan dat uiteraard de steun van de
ChristenUnie krijgen, net als de afgelopen jaren. Langs die lijnen zal
mijn inbreng dan ook zijn.
In de brief staat dat de Nederlandse regering bereid is een beperkte
bijdrage te leveren, waarbij het gaat om vijf marechaussees. Hoe
verhoudt zich dat tot de EUPOL-missie? De kwaliteitsbewaking blijft
een belangrijk aandachtspunt bij de training van leger en politie:
niet alleen de werving, maar ook het behoud van de kwaliteit zijn
belangrijk. We zien nu dat 25% na een jaar alweer ontslag neemt, of
niet meer komt opdagen. Generaal McChrystal zegt niet-deelname van
Taliban uit te sluiten bij een toekomstige Afghaanse regering, en de
VN-gezant voor Afghanistan, Eide pleit voor het schrappen van hoge
talibanleiders van de terroristenlijst. Hoe ziet het kabinet dit?
Wordt het door de VN en generaal McChrystal ingezette beleid
gesteund? Ik zou er grote bezwaren tegen hebben om, als er alle reden
is die mensen op de terroristenlijst te zetten, ze er nu uit
pragmatisch oogpunt weer af te halen.
Er is genoeg gezegd over de uitspraken van de minister van BZK. Ik ga
er, de regeringsbrief lezend, vanuit dat dat het regeringsstandpunt
is, en niet de lijn van de minister van BZK bij het ANP. Als dat niet
zo is, hoor ik dat graag nog van de minister van Buitenlandse Zaken.
Als het gaat om de re-integratie van de talibanstrijders, merk ik het
volgende op. Vandaag staat in Trouw een bericht dat het plan mogelijk
internationale steun krijgt. Hoe staat de Nederlandse regering
tegenover dat plan? Ik zie dat zij dat zal bestuderen, maar zij houdt
daarbij nog een slag om de arm.
Op welke wijze wordt tijdens de conferentie aandacht besteed aan de
lessen die zijn getrokken uit de slecht verlopen verkiezingen? Ik lees
in deze brief eigenlijk niets over die lessen. Dat is toch cruciaal
als het gaat om de geloofwaardigheid van de regering. Er komt weer een
nieuwe verkiezing aan. Is het niet verstandig om op de conferentie te
kijken naar de lessen die wij daaruit kunnen trekken? Door mijn
collega's is al gesproken over de corruptiebestrijding. De helft van
de volwassen Afghanen heeft afgelopen halfjaar minstens een keer
smeergeld betaald aan een ambtenaar. Het rapport van de VN zegt dat er
wijdverspreide corruptie is in Afghanistan. Ik verwijs naar een
rapport uit 2009. Tegelijkertijd horen we president Karzai zeggen dat
het enorm meevalt met de corruptie, iets wat we ook tijdens de laatste
conferentie in Den Haag hebben gehoord. Hij relativeerde dat: in elk
land komt er wel een mate van corruptie voor. Maar we zien juist dat
Afghanistan helemaal onder de lijst staat, of zo men wil bovenaan, op
Somalië na, als het gaat om de meest corrupte landen. Het moet dus wel
degelijk tussen de oren van de president komen. Wat gaat de
internationale gemeenschap, inclusief Nederland, daarover zeggen in
Londen?
De derde poot gaat over de ontwikkeling. Er is aandacht voor de
duurzame verankering van de projecten. Ik lees een aantal opmerkingen
en evaluaties als het gaat om de resultaten van de PRT's, waarvan ik
niet vrolijk word. Een aantal van die projecten zou na een jaar alweer
discutabel zijn en de effecten zouden niet duurzaam zijn. Is al bekend
wat de langetermijndoelstellingen en effecten van de PRT's zijn? We
hebben immers een civiele leiding van de PRT's, maar waarom wordt dat
niet verder opgeschaald als het gaat om de OS-deskundigheid daarin?
Het Afghaanse ownership moet centraal staan. Kan dat verder
gecoördineerd worden, en kan de duurzaamheid worden versterkt?