Ingezonden persbericht
Wie vindt dat de overheid huisvesting moet bieden aan scholen, kinderdagverblijven en buurtcentra, moet nu in het geweer komen tegen de uitverkoopplannen van stadsdeel Zeeburg
Zeeburg staat op het punt het vastgoed van de overheid in de Indische Buurt te verkopen aan woningcorporaties. Voor een kleine elf miljoen euro zouden de corporaties 26 panden in handen krijgen. Onder die panden zijn twee voormalige scholen die al tijden leegstaan. Bewonersorganisaties en ouders hebben gevraagd of ze de panden konden gebruiken voor buurtactiviteiten maar het stadsdeel weigerde; blijkbaar krijgen de corporaties de panden liever leeg opgeleverd. In de portefeuille zit ook een pand dat nu wordt gehuurd door non-profitorganisaties. De non-profitorganisaties hebben een hoger bod gedaan dan de beoogde eigenaar, woningcorporatie Ymere, maar het stadsdeel wil verkopen aan de corporatie. Ymere heeft naar verluidt al bijna een miljoen euro subsidie van het ministerie van Economische Zaken in de wacht gesleept om het pand te renoveren om zo de huren drastisch te kunnen verhogen. Dit is niks meer of minder dan gesubsidieerde verdrijving van huurders en gebruikers.
Stadsdeel Zeeburg heeft de afgelopen jaren in recordtempo sociale voorzieningen afgebouwd. Het welzijnswerk werd geprivatiseerd in 2007. Toen al werd een aantal panden gesloten en verloren buurtorganisaties ruimtes waar zij jarenlang gebruik van maakten. De aannemer van het welzijnswerk - een consortium dat opereert onder de naam Civic - doopte buurtcentrum De Meevaart om tot een 'productiehuis' om te benadrukken dat het accent moet liggen op het aanvragen van subsidies en het leveren van producten. Assadaaka, een multiculturele organisatie, wordt langzaam maar zeker weggewerkt uit de Meevaart. Assadaaka won de diversiteitsprijs van de gemeente Amsterdam en haar voorzitter Ahmed el Mesri werd tot ridder geslagen maar bestuurders en politici geven niet thuis nu blijkt dat hun favoriete vrijwilligersorganisatie lijdt onder de privatiseringsdrift van hun collega's.
De huidige uitverkoopplannen zijn qua aard en omvang uniek in Nederland en misschien zelfs internationaal. Nergens anders verkoopt de overheid al haar vastgoed. Ook de wijze waarop het plan vorm krijgt is bijzonder. In 2007 maakte het stadsdeelbestuur een conceptafspraak met corporaties. De gebruikers van de panden werden niet op de hoogte gesteld. Zelfs nu worden gebruikers en bewoners structureel buiten elk overleg gehouden en hebben ze geen inspraak in de afspraken die het bestuur wil maken met de corporaties. In het conceptbesluit wordt gesproken over 'flexibele afspraken' die 'meebewegen' met 'veranderende inzichten en behoeften'.
Corporaties zitten zeer krap bij kas en richten zich steeds meer op waardevermeerdering. De kat wordt om het spek gebonden als het maatschappelijk vastgoed over wordt gedragen aan corporaties; de verleiding om te winst te verzilveren zal onweerstaanbaar groot zijn. Larry Bath, directeur vastgoed van de Alliantie, zegt in het huisvestingstijdschrift 020: "Als corporaties onderling samenwerken en panden uitruilen, kun je de waarde van je huizen positief beïnvloeden. Zonder eigen woningen in de Indische Buurt waren we ook nooit in dit experiment gestapt." Aan de kant van de overheid, is het vooral Jan Hoek, wethouder namens Groen Links, die koste wat kost voor de gemeenteraadsverkiezingen het vastgoed wil verkopen. Hoek zelf noemt de uitverkoop een 'experiment'; alsof het mogelijk is om de verkoop terug te draaien als de resultaten, net als bij de privatisering van het welzijnswerk, dramatisch slecht zijn. De raadsleden van PvdA en Groen Links voelen wel nattigheid maar tonen zich to
ch meer loyaal aan hun bestuurders dan aan bewoners. Die makke volgzaamheid heeft al geleid tot een dramatische privatisering van het welzijnswerk. Hoek wil nu vlak voor de verkiezingen zijn karwei afmaken en weer krijgt hij geen tegenspel.
Er is ook een puur zakelijke reden om niet in te stemmen met de deal. Ook als rekening gehouden wordt met de afspraak dat de corporaties een deel van het vastgoed voor maatschappelijke - dat wil zeggen: niet-marktconforme - huren exploiteren, is de prijs van 11 miljoen opmerkelijk laag. Fakton rekende in opdracht van het stadsdeel en de taxatie van dit adviesbureau kwam precies overeen met de bieding van de corporaties. Eigen Haard betaalt 73.334 euro voor Javaplantsoen 9-11, Ymere betaalt 124.115 euro voor Zeeburgerdijk 633-641, De Alliantie krijgt Sumatrastraat 48 voor 85.000 euro. Het gaat hier nota bene niet om de panden waarvan de corporaties hebben gezegd dat ze blijvend voor maatschappelijk vastgoed bestemd zijn. Een voormalig schoolgebouw als Batjanstraat 82-84 kost 507.635 euro en ook een voormalige school aan de Zeeburgerdijk 84 heeft met 464.678 euro een verdacht lage prijs. Beide scholen hebben een vloeroppervlak van vele honderden meters en kunnen, wegens de door het
stadsdeel gecreëerde leegstand, direct worden ontwikkeld. Na het debacle in Oud-West - waar bleek dat op basis van zogenaamd onafhankelijke taxateurs panden voor miljoenen onder de marktprijs werden overgedragen aan de overheid - durf je ook als amateur vragen te stellen bij zulke verdacht lage bedragen.
Maar de echte vraag is natuurlijk of een overheid überhaupt panden in bezit moet hebben voor maatschappelijke functies. Die vraag moet bevestigend worden beantwoord. Ruimte voor maatschappelijke functies is een essentiële voorwaarde voor een goed functionerende wijk. Het stadsdeel Oost-Watergraafsmeer, waarmee Zeeburg na de verkiezingen fuseert, beseft dat ook en overweegt het eigen vastgoedbeheer te professionaliseren met een eigen woningcorporatie. Dát is een sociale strategie die alle panden van de overheid optimaal benut en waarbij commerciële huren de onrendabele toppen van het maatschappelijk vastgoed kunnen compenseren. Wie nog vertrouwen heeft dat nog enig links gedachtegoed bij Groen Links en de PvdA aanwezig is, moet nu proberen Jan Hoek en zijn medebestuurders proberen op andere gedachten te brengen. Hij zet niet vastgoed in de uitverkoop maar ook de meest basale principes van behoorlijk bestuur.
Justus Uitermark werkt als vrijwilliger voor Assadaaka
http://www.justusuitermark.nl/component/content/article/15-nieuws/47-voorkom-een-schandaal-rond-de-verkoop-van-overheidsvastgoed-in-zeeburg
Namens Assadaaka
Mw. A. Hamdi
Ingezonden persbericht