Partij voor de Vrijheid (PVV)

Debat achterhouden van rapport Inspectie wantoestanden buitenlandse jeugdzorg - Inbreng
woensdag 10 februari 2010

Het klinkt allemaal erg spannend. Voor langere tijd naar het buitenland als het even niet goed met je gaat. Ondanks dat onze Jeugdzorg te kampen heeft met miljoenentekorten, mismanagement en zeer krappe budgetten worden jaarlijks honderden jongeren naar jeugdzorgprojecten in het buitenland gestuurd. Een derde van de jeugdzorgaanbieders heeft programma's in het buitenland, maar er is geen enkele onafhankelijke controle op de veiligheid van deze jongeren. Er vinden misstanden plaats, mishandeling en soms verergert de problematiek alleen maar ook omdat gastouders geen Nederlands spreken.

De Bureaus Jeugdzorg kunnen de verantwoordelijkheid voor de jongeren onvoldoende waarborgen. Daarom kan het gebeuren dat jongeren in projecten te werk worden gesteld in het buitenland, onbetaald, 14 uur per dag. En dat onder het motto: "Als je niet werkt, krijg je geen eten".

De doelen die vooraf worden gesteld zijn zo romantisch. De buitenlandtrip moet zorgen voor nieuw perspectief! Maar, vz, dat is subjectief en niet meetbaar en veel te breed geformuleerd. En de succescijfers van de zorgaanbieders worden niet onderbouwd met onderzoeksgegevens. Het is toch niet zo moeilijk om alleen maar overheidsgeld uit te geven als de vooraf gestelde doelen ook worden bereikt?

Dit is weer een typisch gevalletje hulpverleneren. De overheid zet een zak met geld op tafel in de vorm van een woon-werktraject, een loop- of mooie boottocht in het buitenland en koopt daarmee een goed gevoel. De doelen worden niet bereikt, de jongere valt terug in zijn oude gedrag, het geld is wel op en de hulpverleners hebben hun salarissen binnen.

Een krachtige overheid vraagt waar voor haar geld, vraagt resultaten voor de jongeren om wie het gaat. Maar nog steeds, drie jaar nadat Rouvoet zijn stoel op is gaan warmen, is hij nog niet begonnen met het stoppen van al die goedbedoelende ideeën zonder bewezen effectiviteit.

En als klapper op de vuurpijl heeft minister Rouvoet al minstens een jaar lang het rapport van de Inspectie op zijn bureau laten liggen. Waarom voorzitter? En waarom geen excuses in zijn brief? Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Hoeveel kinderen hebben extra risico gelopen? Welke incidenten hebben zich in dat jaar nog voorgedaan en hadden die kunnen worden voorkomen? En dan, is het toespreken van het Interprovinciaal Overleg en de zorgaanbieders dan de enige maatregel die de minister kan verzinnen?

Al in 2007 waren er problemen met projecten in het buitenland. Een aantal zijn toen gestopt.

De PVV is tegen het in het buitenland plaatsen van jeugdzorgjongeren. Ga maar naar Drenthe als het dan zo nodig moet (mits bewezen effectieve methode) en in eigen land zijn nog genoeg bouwwerken om te herstellen, boten ook genoeg. Een enkele uitzondering kan een slachtoffer van een loverboy zijn die ook nog eens in een strafproces tegen zo'n griezel betrokken is. Maar ook voor haar geldt dan dat scholing het allerbelangrijkste is in de richting naar herstel en dat dat onvoldoende gewaarborgd kan worden in het buitenland.