UMC Utrecht
Achterblijvende patiëntvaardigheden
Patiëntvaardigheden van jonge Nederlandse chirurgen blijven achter bij
Canadese collega's
Publicatie UMC Utrecht in British Journal of Surgery
Nederlandse chirurgen hebben na het afronden van hun opleiding een
vergelijkbaar kennisniveau en dezelfde operatieve vaardigheden als hun
Canadese collega's, maar ze zijn minder bekwaam in het
patiëntmanagement. Prof. dr. Olle ten Cate en chirurg dr. Marlies
Schijven van het UMC Utrecht schrijven dat samen met Canadese
collega's in het British Journal of Surgery (21 januari online
gepubliceerd). Canadese chirurgen hebben een werkweek van 70 tot 80
uur, Nederlanders maken 48 uur.
Ten Cate en Schijven en hun Canadese collega's komen tot deze
conclusie na een uitgebreid examen dat de kwaliteiten van Canadese en
Nederlandse chirurgen in opleiding vergelijkt. Dat organiseerden ze
eind vorig jaar samen met chirurgen van de Universiteit van Toronto.
Twintig chirurgen uit beide landen, net of bijna klaar met de
opleiding tot chirurg, moesten in eigen land een oefenprogramma
afwerken terwijl ze beoordeeld werden door ervaren chirurgen uit
Nederland en Canada (lees hier een artikel over het examen in
relatiemagazine Uniek).
Wat betreft chirurgische kennis en technische vaardigheden blijken
Canadese en Nederlandse chirurgen niet van elkaar te verschillen. Maar
de Canadezen hebben significant betere patiënt management skills.
Daaronder valt goede communicatie met de patiënt, het aanvragen van de
juiste aanvullende onderzoeken, het stellen van de meest
waarschijnlijke diagnose, en uiteindelijk het opstellen van het
behandeltraject (dat hoeft niet altijd chirurgisch te zijn).
"Het is vrij bijzonder dat Nederlandse chirurgen met veel minder
opleidingsuren qua kennis en operatieve vaardigheden hetzelfde
scoren", stelt Schijven. "Blijkbaar richten chirurgen in opleiding
zich vooral op operatieve vaardigheden en minder op vaardigheden om
patiënten optimaal klinisch te begeleiden. Maar ook patiëntmanagement
skills zijn erg belangrijk in het komen tot een optimale behandeling,
daar moeten essentiële keuzes gemaakt worden.
Ten Cate en Schijven stellen voor het opleidingscurriculum zodanig in
te richten dat chirurgen voldoende interdisciplinaire besprekingen
meemaken en voldoende uren op de polikliniek werken. Daar doen ze de
patiëntvaardigheden op. "Meer uren vallen er niet te creëren, we gaan
in Nederland zeker niet terug naar een
80-urige werkweek. We moeten de opleidingsuren efficiënter indelen, en
misschien anders prioriteren in de beschikbare tijd."
Internationaal bestaat discussie over de vraag hoeveel uur nodig is
voor de opleiding van chirurgen. In de Verenigde Staten en Canada zijn
de werkweken veel langer dan in Europa. Chirurgen met relatief kortere
werkweken zijn tevredener over de balans tussen werk en privé, maar
zouden dus minder goed opgeleid kunnen zijn. In Noord-Amerika zijn
echter vaker berichten over fouten als gevolg van oververmoeidheid. In
Canada hebben chirurgen een 80-urige werkweek, in Nederland een
48-urige. Het betekent dat Canadese chirurgen in de loop van de jaren
veel meer uren aan hun opleiding besteden.
Marlies Schijven werkt inmiddels in het Academisch Medisch Centrum in
Amsterdam.