INLIA
Inval in noodopvang Maastricht 25/01/2010
In Maastricht is afgelopen donderdag 21 januari in de vroege ochtend
een Armeens gezin van hun bed gelicht en afgevoerd naar het
politiebureau in Heerlen en vandaar naar het uitzetcentrum in
Rotterdam. Het gaat om een vader en moeder en hun twee kinderen van 7
en 9 jaar. Deze informatie is afkomstig van de Werkgroep Vluchtalarm
Maastricht, die oproept het college van B&W en de gemeenteraad van
Maastricht te steunen in de strijd voor een menswaardige behandeling
en een verblijfsvergunning voor dit gezin, dat al 3 en een half jaar
in de Maastrichtse noodopvang verbleef en na 10 jaar in Nederland
volledig is ingeburgerd.
Het asielverzoek van het gezin is in 2003 afgewezen. In wanhoop heeft
het gezin in 2005 getracht in Belgie asiel te krijgen. Op grond van
het Accoord van Dublin heeft Belgie ze naar Nederland teruggestuurd,
waar ze hun procedure konden vervolgen. Dit korte verblijf in het
buitenland geldt echter ook als contra-indicatie voor een
verblijfsvergunning op grond van het generaal pardon.
Wel loopt er nog een procedure op grond van schrijnendheid en de
slechte medisch-psychische gesteldheid van de moeder.
Bij de inval werd een deur ingetrapt en werden de ouders in het
bijzijn van hun kinderen geboeid en zonder enige persoonlijke spullen
te mogen meenemen in pyama afgevoerd, aldus Vluchtalarm en de buren
van de familie. Het zou de bedoeling zijn het gezin binnen 10 dagen
uit te zetten naar Armenie. Omdat het echtpaar al 10 jaar in
Nederland verblijft zijn hun kinderen beiden in Nederland geboren en
hebben zij dus geen enkele band met het land van herkomst van hun
ouders.
Het is al de tweede keer in korte tijd sinds 1 januari 2010 (de
beoogde sluitingsdatum van gemeentelijke noodopvang) dat de
Vreemdelingenpolitie zo te werk gaat. Eerder werd dankzij snelle
politieke interventie van het LOGO een dreiging van een soortgelijke
actie in Utrecht verhinderd. Het eigengereid optreden van lokale
Vreemdelingenpolitie- en/of DT&V medewerkers is in strijd met de
landelijk gemaakte afspraken over hoe om dient te worden gegaan met
bewoners van noodopvanglocaties. Indien zij zijn uitgeprocedeerd en
niet voor een status op grond van het generaal pardon of anderszins in
aanmerking komen wordt een traject opgestart van intensieve
begeleiding en facilitering zodat zij goed voorbereid en voorzien van
de benodigde documenten en vergunningen uit ons land kunnen vertrekken
en een nieuwe toekomst kunnen beginnen in het land van herkomst. Bij
dit traject, onder verantwoordelijkheid van de Dienst Terugkeer &
Vertrek van het Ministerie van Justitie, worden ook organisaties als
VluchtelingenWerk en INLIA en de gemeentelijke overheid betrokken.
Door dergelijke invallen vrezen andere organisatoren/beheerders en
bewoners van noodopvanglocaties, die in kleinschalige vorm op diverse
plaatsen in het land nog steeds bestaan, het vertrouwen in een humane
behandeling te verliezen en eventueel te gaan onderduiken in de
illegaliteit, met alle kwalijke gevolgen voor henzelf en voor de
gehele samenleving. Van dit incident kan dus ook een mogelijke
precedentwerking uitgaan.
Daarnaast zijn in deze zaak nadrukkelijk ook de rechten van het kind
in het geding, aldus Vluchtalarm: onderzoek van de orthopedagoge dr mr
Kalverboer (Rijks Universiteit Groningen) heeft aangetoond dat deze
intelligente kinderen, die zich op school zeer goed ontwikkelen, door
gedwongen uitzetting naar het land van herkomst van hun ouders een
onacceptabel en onverantwoord risico lopen op ernstige psychische
schade. Zij zouden bovendien door deze uitzetting traumatisch
gescheiden raken van hun eveneens in Nederland wonende grootouders
(die wel een verblijfsvergunning hebben gekregen), die vanwege de
labiele toestand van de moeder regelmatig de zorg voor hun
kleinkinderen op zich hebben genomen.
De gemeenteraad van Maastricht zal a.s. dinsdag op verzoek van
GroenLinks een interpellatiedebat houden over deze kwestie. Raadslid
De Jong zei naar aanleiding van de wijze van optreden van de VD: Zo
gaan wij niet met mensen om in Maastricht.