CDA
CDATV: Ormel- bijvoederen in Oostvaardersplassen geen duurzame
oplossing
donderdag 21 januari 2010
De Tweede Kamer komt binnenkort met spoed bijeen om te spreken over
het voedseltekort voor grote grazers in de Oostvaardersplassen en
damherten in de Kennemerduinen. âEen ontoelaatbare situatieâ, vindt
Henk jan Ormel, woordvoerder dierenwelzijn van de CDA fractie. Dieren
laat je niet verhongeren. Als je ze geen kans geeft om voedsel te
zoeken, moet je ze bijvoeren. Maar dat kan geen structurele oplossing
zijnâ. De Oostvaardersplassen is een afgebakend natuur gebied in
Flevoland. Vanwege een voedselgebrek dreigen de grote grazers daar nu
te verhongeren. In dit gebied heeft men âoernatuurâ proberen te
creëren. âMaar oernatuur dat door een spoorbaan en hekken afgegrensd
wordt is geen oernatuurâ, aldus Henk Jan Ormel, woordvoerder namens
het CDA. âGrote grazers migreren wanneer ze geen voedsel kunnen vinden
en dat is in de Oostvaardersplassen onmogelijkâ.
Ormel vindt dat er allereerst goed geluisterd moet worden naar experts
en specialisten. âEn die hebben de situatie vooralsnog niet als
alarmerend ingeschatâ. Reeds in de zomer waarschuwde Ormel voor deze
winterse problemen. Ormel: âDe grazers kennen geen natuurlijk vijanden
en binnen een sterk afgebakend gebied zul je preventieve
aantalregulering moeten toepassenâ. Dit houdt in dat er een maximum
moet gelden voor het aantal dieren op een bepaald gebied. Ormel: âNet
zoals we voor Nederlandse boeren een maximum laten gelden voor het
aantal koeien per hectare, zouden we dat ook bij grote grazers toe
moeten passenâ. Een CDA motie die opriep tot preventieve
aantalregulering kon echter niet rekenen op een meerderheid van de
Tweede Kamer.
Ormel ziet geen duurzame oplossing in het bijvoederen van de dieren.
âJe voorkomt dan weliswaar dat de dieren niet verhongeren en dat is op
zich mooi. Maar het probleem komt dan de volgende winter extra hard
terug. Want er zullen in de lente weer veel nieuwe dieren bijkomen,
waardoor het nog voller wordt in dat natuurgebied. De oplossing ligt
echt in preventieve aantalreguleringâ. Ormel overweegt een motie in te
dienen waarin hij bijvoederern laat afhangen van het oordeel van
deskundigen en deze éénmalige noodgreep koppelt aan een structureel
beheer van het aantal dieren in natuurgebieden.