Kadavers van grote grazers in natuurgebieden bijna geen risico
19 januari 2010 - nieuwsbericht
Het achterlaten van kadavers van grote grazers, zoals runderen en paarden, in natuurgebieden is nauwelijks een risico voor de volks- en diergezondheid. Dit concludeert het bureau Risicobeoordeling van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA).
Oostvaardersplassen en Veluwezoom
In Nederland worden kadavers van grote grazers in de vrije natuur tot nu toe weggehaald. Stichting Ark vindt dat kadavers in natuurgebieden een onderdeel zijn van de 'circle of life' en wil enkele kadavers van grote grazers in de Oostvaardersplassen en de Veluwezoom, laten liggen. Hiermee zou een bijdrage kunnen worden geleverd aan de maatschappelijke discussie over natuurwaarden. Het ministerie van LNV heeft het bureau Risicobeoordeling gevraagd de mogelijke risico's te beoordelen.
Confrontatie met dode runderen en paarden
Het bureau Risicobeoordeling van de VWA ziet weinig risico's voor de volks- en diergezondheid als dode runderen en paarden in natuurgebieden voorkomen. Het achterlaten van kadavers draagt bij aan de biodiversiteit. Omdat er meer voedsel beschikbaar zal komen kunnen aasetende zoogdieren zoals vossen worden aangetrokken. Het risico voor de volksgezondheid door de vossenlintworm zou hierdoor op termijn kunnen toenemen. Daarnaast hebben loslopende honden kans op een maagdarmontsteking als zij vlees eten van een oud kadaver. Het bureau Risicobeoordeling wijst erop dat bezoekers van natuurgebieden niet gewend zijn aan de confrontatie met dode runderen en paarden. Met name voor kleine kinderen kan dit afschrikwekkend zijn.
Op gecontroleerde manier ervaring opdoen
Het bureau Risicobeoordeling adviseert het beleidsverantwoordelijke ministerie om gedurende een aantal jaren het achterlaten van kadavers van zogenoemde grote grazers toe te staan in de Oostvaardersplassen en de Veluwezoom. In de Veluwezoom die vrij toegankelijk is voor publiek is het raadzaam de kadavers vooralsnog te laten liggen op plekken waar publiekscontact niet direct voor de hand ligt. Via informatieborden bij het natuurgebied kunnen recreanten op de hoogte worden gebracht dat er mogelijk kadavers van grote grazers liggen. Na een periode van 2 à 3 jaar kan bekeken worden of het beleid moet worden bijgesteld.
Ziekteverwekkers zorgvuldig monitoren
Het is nodig nu te werken aan een geïntegreerd bewakingsysteem van ziekten bij wilde dieren. De gegevens die door diverse instanties worden verzameld moeten bijeen worden gebracht zodat deze in samenhang beoordeeld kunnen worden. Informatie uit een dergelijk systeem is essentieel om eventuele veranderingen in risico's tijdig te ontdekken. Dat geldt zowel voor levend wild als voor het achterlaten van kadavers in de vrije natuur.
Het bureau Risicobeoordeling van de VWA oordeelt en adviseert wetenschappelijk onderbouwd over mogelijke bedreigingen van de voedsel- en productveiligheid, diergezondheid en dierwelzijn. De onafhankelijke uitoefening van deze opdracht is geregeld in de Wet Onafhankelijke Risicobeoordeling Voedsel en Waren Autoriteit die in 2006 door het parlement is aangenomen. Adviezen in het kader van de Wet worden uitgebracht aan de ministers van LNV en VWS.
Voedsel en Waren Autoriteit