VU medisch centrum
Film over kleurrijke zorgpaden in première
14 januari 2010
De film 'Kleurrijke zorgpaden' van VUmc is de eerste in zijn soort, en
ging begin januari 'in première'. De vier korte films tonen specifieke
problemen in de zorg met patiënten, die een andere culturele
achtergrond hebben. "Het doel is uiteindelijk dat zorgverleners
gevoeliger worden in de omgang met deze patiënten", aldus
senior-onderzoeker Toine Pieters van de afdeling metamedica, die
medeverantwoordelijk is voor de film.
De komende jaren zal het aantal patiënten met een andere culturele
achtergrond alleen maar stijgen Foto: Digidaan De demografische
ontwikkelingen in de regio Amsterdam drukken VUmc op de feiten. De
komende jaren zal het aantal patiënten met een andere culturele
achtergrond alleen maar stijgen. "Maar in een ziekenhuis wordt in de
regel nog altijd uitgegaan van blanke Nederlanders in de leeftijd
vanaf veertig jaar", vertelt Toine Pieters.
Tij keren
Met het programma interculturalisatie probeert VUmc sinds twee jaar
het tij in de zorg te keren. Dat betekent volgens Pieters op den duur
niets anders dan een verbetering van de kwaliteit van de
ziekenhuiszorg voor allochtone patiënten. In de film 'Kleurrijke
zorgpaden' komen voorbeelden van praktijkproblemen aan bod bij
aandoeningen als diabetes, acute CVA, dementie en mammacarcinoom.
Zonder dat er overigens pasklare oplossingen worden aangedragen. Elke
patiënt, net als elke zorgverlener, is immers weer anders. De casussen
vormen het uitgangspunt voor een gesprek en discussie op de werkvloer.
Pieters: "Dus, hoe ga je als zorgverlener om met een Marokkaanse
jongen die diabetes heeft en toch aan de vastenmaand ramadan wil
meedoen?" De internist in 'Kleurrijke zorgpaden' wil er eigenlijk
niets van weten, want "diabetes en ramadan gaan niet samen". De
diabetesverpleegkundige daarentegen probeert toch een passende
oplossing te vinden.
Verbaasd
"Studenten geneeskunde die meededen aan het vooronderzoek voor de film
waren heel verbaasd toen ze ontdekten hoe belangrijk het is om je in
te leven in de patiënt. Het lijkt zo'n open deur. Maar het blijkt heel
lastig om dit in je achterhoofd te houden tijdens de drukte van de
alledaagse zorg."
Toch moet het, vindt Pieters. "Gevoeligheid voor culturele wensen en
behoeften hoor je te hebben als aankomend arts. Handvatten zijn
bijvoorbeeld naar de patiënt luisteren en goed kijken of iets aankomt
in een bepaalde situatie. Of eens een extra persoonlijke vraag
stellen."
Om tot een betere interactie te komen met patiënten, kunnen ook tolken
en geestelijk verzorgers een belangrijke rol spelen, aldus Pieters.
"Daar wordt nog altijd te weinig gebruik van gemaakt. Dat is jammer,
want zij kunnen meewerken aan oplossingen bij schijnbaar
onoverkomelijke problemen."
Deelnemers van het symposium 'Kleurrijke zorgpaden' dat vorig jaar mei
plaatsvond, krijgen de film toegestuurd, net als alle afdelingen van
VUmc. Pieters vindt daarnaast dat het vierluik zo snel mogelijk
onderdeel moet worden van het onderwijs aan artsen en
verpleegkundigen. Wat hem betreft is het programma interculturalisatie
van VUmc pas geslaagd als dat blijkt uit een tevredenheidsonderzoek
onder patiënten over vijf jaar.
De film 'Kleurrijke zorgpaden' kan worden besteld bij PGV, tst. 43475,
PGV@VUmc.nl
Annette Karimi