Verenigingsvernieuwing
Deze week hebben wij in een grote bijeenkomst van kaderleden gesproken
over verenigingsvernieuwing. Aanwezig waren kaderleden afkomstig uit
de Bondsraad, afdelingen en sectoren. Ons buitengewoon congres van
2008 heeft ons een opdracht gegeven om te komen tot vernieuwing van de
vereniging. Op ons congres van 2010 zullen er uitgewerkte voorstellen
liggen om onze verenigingsstructuur te vernieuwen.
We zijn hier als bondsbestuur mee aan de slag gegaan en we hebben dat
op een onconventionele manier gedaan. We hebben als Bondsbestuur de
uitgangspunten vastgesteld, zoals: directe democratie, het lid
centraal, we blijven een vrijwilligersorganisatie. Met behulp van een
externe is een analyse gemaakt van de situatie in onze vereniging. Dat
was wel schrikken, want ons eigen oordeel over onszelf als organisatie
is niet mals. We hebben daarom als bondsbestuur vervolgens een
werkgroep ingesteld. Daarin zaten leden van de Bondsraad maar ook
leden die op de werkvloer actief zijn, ook zat er een bestuurder uit
de werkorganisatie in.
Zij hebben onder begeleiding van een externe adviseur stevig vergaderd
en gewerkt. Maar ook zij hebben zich weer laten bijpraten door heel
veel leden en collega's. Wat al snel duidelijk werd is dat onze
cultuur anders is dan we eigenlijk zelf willen. Daarin speelt ook een
rol dat we een heel ingewikkelde structuur hebben die niet voor
iedereen duidelijk is. Ook niet voor doorgewinterde kaderleden. We
hebben een logge structuur. Redenen om serieus na te denken of het
niet anders moet.
En ja, de werkgroep vindt dat het anders moet. Uitgangspunt is dat
onze verdedigingsorganisatie veel eenvoudiger en slanker moet worden.
Dat er veel helderdere rollen moeten komen voor Bondsraad (straks
Ledenraad), bestuur, en werkorganisatie. In de vereniging moet het
zwaartepunt worden gelegd op het cao-niveau. Dat is het niveau waarop
wij leden organiseren. Geen breed samengevoegde sectoren, maar heel
dichtbij: je eigen cao. Dat betekent dat veel organen uit de statuten
geschrapt kunnen worden. Maar ook de Bondsraad is te groot en moet
veel kleiner van omvang worden als het aan de werkgroep ligt. En one
man en one vote. Dus grote cao-groepen en afdelingen qua omvang
krijgen ook maar één stem. (of hooguit twee).
Ook wordt de Bondsraad een veel kleinere ledenraad en gaan we een keer
per twee jaar een Congres houden in plaats van een keer per vier jaar.
De ontwikkelingen in de samenleving gaan zo hard dat een keer per vier
jaar te weinig is. En ook het Bestuur zal kleiner gaan worden. Het
bestuur heeft uit de discussie ook de conclusie getrokken dat wij hard
moeten werken aan versteviging van ons lokaal werk. Sommige afdelingen
voelen zich verwaarloosd en zijn onvoldoende in staat nieuw kader te
vinden voor hun activiteiten.
Het Bondsbestuur was over vrijwel alle voorstellen enthousiast,
behalve over de samenstelling van de Bondsraad. In de visie van het
Bestuur zou de Bondsraad/Ledenraad alleen uit vertegenwoordigers van
de cao-groepen moeten bestaan en niet langer uit de sectoren en de
afdelingen. Want waarom wel vertegenwoordigers uit de afdelingen en
niet van de vakbondsconsulenten en de loopbaantrainers? Het feit dat
je in een afdelingsbestuur zit rechtvaardigt niet automatisch en zetel
in de Bondsraad, volgens het Bondsbestuur.
Nou, deze opvatting zorgde voor veel emotie ook in de kaderbijeenkomst
en hier konden we het ook echt niet met elkaar eens over worden.
Uiteindelijk heeft het Bondsbestuur aan de werkgroep laten weten alle
voorstellen positief over te nemen. We willen niet een half jaar lang
in de aanloop naar ons Congres een verschil van mening hebben over de
samenstelling van de toekomstige ledenraad. We zouden dan in mei het
Congres om een uitspraak kunnen vragen. Onze zorg is dat we dan zes
maanden over niets anders meer spreken en dat willen we niet.
Het zijn barre tijden en er is werk aan de winkel. Als Bestuur hechten
we eraan dat met elkaar te doen en eensgezind aan de vernieuwing van
onze vereniging te wreken. Als het Congres dat ook vindt, dan gaat dat
gebeuren. Zorgen dat we en krachtige bond zijn. De ledengroei is
inmiddels op gang gekomen maar is nog volstrekt onvoldoende. Dat moet
anders en daar hebben we al onze actieve leden voor nodig.
29-10-2009
ABVAKABO FNV