Ingezonden persbericht
Persbericht
Den Haag 27 oktober 2009
Nederlands Dans Theater beleeft Koninklijke 'Grand Finale' Kylián
Wereldpremière 'Mémoires d'Oubliettes' Kylián's slotakkoord
Ji?í Kylián neemt met zijn wereldpremière Memoires d'Oubliettes (Nederlands Dans Theater I) officieel afscheid als huischoreograaf van Nederlands Dans Theater. Daarmee sluiten zowel Kylián als het Nederlands Dans Theater een essentieel tijdperk van 36 jaar af. Kylián's afscheid valt samen met de viering van het 50-jarig bestaan van het dansgezelschap dat in aanwezigheid van leden van het Koninklijk Huis wordt gevierd. Dat wordt gedaan tijdens de première van het programma '50 Years of Challenging Dance'. Hierin zijn nog twee andere wereldpremières te zien: Studio 2 (Nederlands Dans Theater II) van Paul Lightfoot en Sol León, en dissolve in this (Nederlands Dans Theater I en II) van Johan Inger. Daarbij is er een voorprogramma met installatiekunst van Karine Guizzo en Yvan Dubreuil getiteld Trobad'or. '50 Years of Challenging Dance' is tevens de opening van het Holland Dance Festival, dat 2 weken lang in het teken staat van 50 jaar Nederlands Dans Theater. De première vindt plaats op 28 oktober, in het Lucent Danstheater, Den Haag.
Ji?í Kylián Mémoires d'Oubliettes, wereldpremière
Het oeuvre van Kylián komt met Mémoires d'Oubliettes voor Nederlands Dans Theater I, op 101 choreografieën. Oubliettes staat in het Frans voor een onderaardse kerker waarin in de Middeleeuwen veroordeelden werden gegooid, en vergeten.
'Deze nieuwe creatie heeft de lading van een afscheidsballet, dat Kylián's kenmerkende sarcastische humor draagt en zijn gevoel voor het tragikomische. Het is ook een gelaagd ballet dat behalve verwijzingen naar Kylián's vertrek, tal van reminiscenties aan zijn omvangrijke oeuvre bij Nederlands Dans Theater bevat. Net als in Tar and Feathers gebruikt de Tjechische choreograaf ook nu weer gesproken tekstfragmenten van de Ierse schrijver Samuel Beckett. De verwantschap van Kylián met de Ierse meester van het sobere woord en van het absurdistische theater is even groot als die met de Tsjechische schrijver Franz Kafka' (uit: 'Constant in verandering', Isabella Lanz, programmaboek 'Mémoires d'Oubliettes')
Ji?í Kylián over Mémoires d'Oubliettes:'The facts of life are never just the facts of life. They are all opened to interpretations, modification, adjustments or fantasies. But somehow they never happened.We seem to exist in the world of "lost and found" and in a strange way I feel that it is just as good to be found as being lost and being remembered or forgotten.We can never be sure.But what about the ones, who were never lost or found, never remembered or forgotten? The question of memory and forgetting is the question of being and not being. All our lives are ruled by what we remember and what we forget. But it is more complicated than that. There are not only things we want to remember and things we want to forget, but we want to influence the facts, which we want to forget or remember. What do we remember? What do we forget? How do we want to be remembered? What do we want to be forgotten? What is memory?
How much time does it take to forget? I remember, that when I was young, I wished to be remembered for something, that I have created and that would be worth the struggle. The man who burnt down the Temple of Artemis, was condemned to a sentence of obscurity, that his name must be forgotten for ever after. That is why he is remembered forever. His name was Herostratus.
Herostratic Fame comes from Herostratus which is defined as "fame at any cost."
Kylián werkte voor Mémoires d'Oubliettes samen met Dirk Haubrich (muziek), Joke Visser (kostuumontwerp), Kees Tjebbes (lichtontwerp), Yoko Seyama (decor, ontwerp Kylián), Jason Akira Somma (fotografie en video ontwerp), Tatsuo Unemi en Daniel Bisig (computergestuurde projectie), Sabine Kupferberg (stemmen, samen met Kylián), Lorraine Bloum (assistent van de choreograaf) en met de volgende dansers: Valentina Scaglia, Allan Falieri, Natalia Hore?na, Menghan Lou, Aurélie Cayla en Kenta Kojiri (A cast).
Paul Lightfoot en Sol León Studio 2, wereldpremière
The Bard of Avon was de titel van het allereerste werk dat Paul Lightfoot en Sol León in november 1989 maakten voor Nederlands Dans Theater. Tussen toen en nu ligt een intense creatieve periode waarvan een groot deel plaatsvond in een van de repetitieruimtes van Lucent Danstheater: Studio 2. Precies twintig jaar later, tijdens de viering van het 50-jarig jubileum van Nederlands Dans Theater, brengen Paul Lightfoot en Sol León een eerbetoon aan deze ruimte. Een ruimte die is bezield door de sporen van generaties dansers en choreografen. Een ruimte waarin Paul Lightfoot en Sol León vanaf 1989 gestaag hebben gebouwd aan een oeuvre dat nu in totaal 39 choreografieën telt. De muziek die de choreografen in Studio 2 gebruiken verwijst naar Tabula Rasa, het eerste grote dansstuk van Ohad Naharin, en is daarmee een ode aan belangrijk erfgoed. Volgens Lightfoot en León zou het wel eens zo kunnen zijn dat de werkelijke geschiedenis van de ziel van Nederlands Dans Theater in deze ruimte met zijn dansvloer, muren en spiegels, opgeslagen is.
Paul Lightfoot en Sol León werkten voor Studio 2 samen met: Joke Visser en Hermien Hollander (kostuum- en decorontwerp Sol León en Paul Lightfoot ), Tom Bevoort (lichtontwerp) en dansers: Bryan Arias, Astrid Boons, César Faria Fernandes, Chiaki Horita, Carolina Mancuso, Marne van Opstal, Spenser Theberge en Riley Watts (A cast).
Johan Inger dissolve in this, wereldpremière
dissolve in this is de eerste creatie van Johan Inger sinds zijn aanstelling als vaste gastchoreograaf van Nederlands Dans Theater. Hoewel Inger dissolve in this voor in totaal zestien dansers van Nederlands Dans Theater I en II samen heeft gecreëerd, is het geen 'groepsstuk'. Het is het individu waar Inger in zijn nieuwe choreografie op in- en uitzoomt om uiteindelijk het individu te overstijgen en collectieve, universele thema's als tijd, oorsprong en transformatie vorm te geven.
' though we know perfectly well it is mere shadow, we are overcome with the feeling that in this small corner of the atmosphere there reigns complete and utter silence; that here in the darkness immutable tranquility holds sway' (In praise of shadows, Jun'ichiro Tanizaki)
Voor de creatie van dissolve in this werkte Inger samen met Jens Sethzman (décor- en lichtontwerp), Urtzi Aranburu (assistent van de choreograaf) en de dansers: Celia Amade, Nina Botkay, Anna Herrmann, Sandra Marin García, Sarah Reynolds, Ema Yuasa, Fernando Hernando Magadan, Iván Perez, Luká? Timulak, Bastien Zorzetto, Chiaki Horita, Carolina Mancuso, Bryan Arias, César Faria Fernandes, Riley Watts, Spenser Theberge (A cast).