Commissie Gelijke Behandeling

Afwijzing vanwege een chronische ziekte, mag dat?

25-10-2009

Je hebt diabetes en bent dus ongeschikt voor een uitdagende baan. Je hebt een handicap, dus waarom zou een werkgever je überhaupt uitnodigen voor een gesprek? Voor mensen met een handicap of chronische ziekte zijn dergelijke ervaringen helaas maar al te herkenbaar. Maar mag een werkgever op deze manier mensen buiten de deur houden?

Doeltreffende aanpassingen
Kort en simpel: een werkgever mag een (toekomstige) werknemer niet afwijzen vanwege zijn handicap of chronische ziekte. Dat is bepaald in de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte (WGBHCZ). Dit betekent niet dat de werkgever geen eisen mag stellen. Zo moet een werknemer de wezenlijke taken die bij de functie horen kunnen uitoefenen. Mocht de werkgever menen dat een werknemer vanwege zijn handicap of chronische ziekte dit niet kan en dus niet geschikt is voor de functie dan kan een doeltreffende aanpassing mogelijk uitkomst bieden.

Hoewel een werknemer zelf de behoefte aan een doeltreffende aanpassing kenbaar dient te maken, heeft de werkgever wel de plicht om te onderzoeken of de (toekomstige) werknemer inderdaad (on)geschikt is voor de functie of dat een (gevraagde) doeltreffende aanpassing uitkomst kan bieden. Het enkel een beroep doen op de ongeschiktheid van een gehandicapte of chronisch zieke is niet voldoende.

Zo hadden een luchtvaartmaatschappij en arbodienst onvoldoende onderzocht welke mogelijkheden een stewardess met diabetes had. Daarnaast had de luchtvaartmaatschappij geen gebruik gemaakt van de standaard proefperiode om te onderzoeken of de diabetes van de stewardess eraan in de weg stond om het werk goed te kunnen uitoefenen (oordeel 2006-2).

Onderzoek naar geschiktheid
Om te beoordelen of een persoon geschikt is, is in eerste instantie het oordeel van de betrokkene zelf van belang. Daarnaast kan advies van een medisch deskundige of een arbeidsdeskundige een rol spelen. Dat hierbij ook dient te worden aangesloten bij de meest recente informatie over bepaalde beperkingen en/of risico's bij bepaalde handicaps en chronische ziekten blijkt uit een oordeel over het ontslag van een politieagent met diabetes. De werkgever achtte de politieagent ongeschikt voor zijn functie omdat de diabetes onacceptabele veiligheidsrisico's mee zou brengen. Voor dit oordeel had de werkgever zich gebaseerd op richtlijnen die waren verouderd en er ontbrak een deugdelijke motivering voor de absolute uitsluiting. Volgens de huidige stand van de wetenschap was een individuele beoordeling van de diabetes van de politieagent aangewezen. Nu zich ook nog geen problemen in zijn functioneren hadden voorgedaan, maakte de werkgever onderscheid op grond van handicap of chronische ziekte (oordeel 2005-78).

Uitzondering: ontoelaatbare risico's
Ondanks dat een werknemer met een handicap of chronische ziekte in staat is de functie te vervullen, kan het zijn dat sprake is van zodanig ontoelaatbare risico's dat moet worden afgezien van indiensttreding. Hiertoe is een uitzondering op het gebod van gelijke behandeling opgenomen, die restrictief wordt uitgelegd. Een beroep op deze uitzonderingsgrond stelt hoge eisen aan de motivering dat er een reëel gevaar is voor de veiligheid en gezondheid. Deze uitzondering betekent niet dat er geen plicht bestaat tot het doen van doeltreffende aanpassingen. Alleen indien het gevaar niet met redelijke aanpassingen kan worden afgewend, mag een werknemer worden afgewezen. Een dergelijke situatie deed zich voor bij een studente met een ernstige vorm van narcolepsie (slaapziekte) die een opleiding volgde tot schoonheidsspecialist. Door het gebruik van risicovolle apparatuur en hulpmiddelen bij de behandeling van proefpersonen was de gezondheid en de veiligheid van derden in het geding en was de uitschrijving niet in strijd met de wet (oordeel 2007-26).

Ten slotte
Een aanpassing dient erop gericht te zijn de belemmeringen die de gehandicapte of chronisch zieke werknemer ervaart weg te nemen. Een werkgever moet, binnen redelijke grenzen, een serieus onderzoek naar de geschiktheid van een doeltreffende aanpassing en de mogelijkheid om deze uit te voeren. Een aanpassing hoeft niet te worden verricht wanneer deze onevenredig belastend is voor de werkgever. Hierbij kan gedacht worden aan een te ingrijpende verbouwing van de kantoorruimte of een te kostbare aanpassing.

Een (toekomstig) werknemer zomaar en bij voorbaat afwijzen vanwege zijn handicap of chronische ziekte? Dat mag dus niet.