'CPB overschat effect crisis door onjuiste methode'
UvA-hoogleraar Macro-economie acht langetermijneffecten minder ernstig
De methode die het Centraal Planbureau (CPB) gebruikt om de langetermijneffecten van de economische crisis te voorspellen schiet te kort. De aanpak is niet flexibel genoeg en niet geschikt om de tijdelijke en permanente effecten van een crisis te onderscheiden. Dit betekent dat de CPB-methode leidt tot te negatieve voorspellingen als het gaat om crises die ook een tijdelijk effect hebben. Dat stellen Wouter den Haan, hoogleraar Macro-economie aan de Universiteit van Amsterdam, en Xiaoming Cai, onderzoeker aan het Tinbergen Institute. Hun bevindingen zijn onlangs verschenen in de working paper series van het Centre for Economic Policy Research (CEPR).
Het CPB doet voorspellingen over het BNP gebaseerd op een model dat alleen informatie over het BNP betrekt. Door zich alleen te baseren op het feit dat het BNP is gedaald, is het niet mogelijk om onderscheid te maken tussen verschillende soorten (financiële) crises. Deze zogenoemde one-type-shock models geven eerder misleidende voorspellingen en gebruiken te weinig informatie, stellen den Haan en Cai. Hun eigen onderzoek toont aan dat in de naoorlogse recessies met de one-type-shock-methode vaak voorspellingen zijn gedaan die te negatief bleken te zijn.
Het model dat Den Haan en Cai hanteren voorspelt dat er na de recessie een zogenoemd inhaaleffect plaatsvindt. Daardoor zal de groei van het BNP hoger uitkomen dan de toename die wordt voorspeld door het soort modellen dat het CPB gebruikt. De voorspellingen van het zogenoemde components model van Den Haan en Cai komen er op neer dat het BNP van de VS de komende tien jaar slechts tussen de 1,5 en 6 procent minder groeit, terwijl het one-type-shock model een bijna twee keer zo grotere groeivermindering voorspelt.
De voorspellingen van het model van Den Haan en Cai gebruiken niet alleen de informatie dat het BNP is gedaald, maar ook in welke mate deze daling is toe te schrijven aan een daling in consumptie, investering, overheidsuitgaven, en het saldo van de handelsbalans. Het components model geeft daardoor meer mogelijkheden om te ontdekken of recessies vooral tijdelijke of vooral permanente gevolgen zullen hebben. Als niet alleen in ogenschouw wordt genomen dat het BNP is gedaald maar vooral ook hoe consumptie en investeringen zijn afgenomen, dan lijkt de huidige crisis een belangrijke tijdelijke component te hebben.
Verwijzingen
Volledig artikel van Wouter den Haan en Xiaoming Cai
Noot voor redacties
Universiteit van Amsterdam