Mammoetbotten in zand voor Maasvlakte 2
16-10-2009
Bij de zandwinning op de Noordzee voor Maasvlakte 2 komen regelmatig botten van mammoeten, reuzenherten en andere dieren boven water. Uniek is dat deze maand ontdekt is dat op mammoetbotten vraatsporen zijn gevonden. Deze zijn het bewijs dat hier ook hyena's leefden en zich tegoed deden aan mammoeten. Dat werd al wel vermoed door wetenschappers, maar was niet eerder zo duidelijk aangetoond. Ook zijn botten met sporen van menselijke bewerking gevonden.
Tijdens verschillende ijstijden stond de zeespiegel zo laag dat je van het huidige Nederland naar Engeland kon lopen. De Noordzee bestond niet. Hier lag een steppeachtig gebied, waar onder andere kudden wolharige mammoeten leefden. Vissers vinden dan ook met enige regelmatig mammoetbotten en -kiezen in hun netten. Het nu gevonden materiaal komt ook uit diepere grondlagen die zijn weggebaggerd voor Maasvlakte 2. Door de sleephopperzuigers worden de grote botten en kiezen wel opgezogen, maar worden ze gescheiden van het zand door roosters. De baggeraars brengen het materiaal naar de wal voor onderzoek.
Begin oktober is daarnaast een viskotter ingezet om zoveel mogelijk botten te verzamelen. De OD7 'Adrianus' heeft twee dagen gevaren in een gebied waar inmiddels enkele meters zand weggebaggerd is. Paleontologen en archeologen waren zeer benieuwd wat ze hier aan botmateriaal zouden aantreffen. Tijdens dit veldwerk zijn vooral overblijfselen van wolharige mammoeten uit het laatste deel van het Pleistoceen (tot 11.500 jaar geleden) gevonden, maar ook gebeente van reuzenherten, wilde paarden, rendieren, steppenwisenten en edelherten. Bijzondere vondsten zijn botten met vraatsporen (bijtsporen) van hyena's en een stuk gewei en botten met sporen van bewerking door mensen. De eerste waren nog niet eerder gevonden. Ook de tweede zijn bijzonder en van wetenschappelijke waarde, omdat hieruit blijkt dat mensen in het gebied leefden. Tot slot is een linkerdijbeen van een wolharige mammoet gevonden van 132 cm lang, voor zover bekend het langste dijbeen in Nederland van dit dier.
Deskundigen van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed en het Natuurhistorisch Museum Rotterdam bepalen de komende weken de wetenschappelijke waarde van de vondsten. Afhankelijk daarvan wordt besloten wat ermee gebeurt. Plan is in ieder geval om een vitrine met de meest gave en interessante vondsten te plaatsen in informatiecentrum FutureLand op de Maasvlakte.
Meer informatie:
----------
© Havenbedrijf Rotterdam N.V.