Warchild


War Child medewerker in tv-programma De Reünie

Eamonn Hanson werkt voor War Child in Sierra Leone. Vanavond is hij gast in het KRO-programma De Reünie. Voorafgaand aan het televisieprogramma zocht presentator Rob Kamphues Eamonn op in Sierra Leone en maakte opnames met hem.

Rob Kamphues, Eamonn Hanson en kinderen in Sierra Leone Eamonn heeft een Nederlandse moeder en een Sierra Leonese vader en hij heeft in zowel Nederland als Sierra Leone gewoond. In onderstaand interview vertelt Eamonn meer over de opnames voor De Reünie en zijn werk voor War Child.

Hoe was het om met De Reünie mee te doen?
'Een geweldige ervaring. Ik heb oude klasgenoten kunnen zien en spreken na 24 jaar! Het KRO-team vertelde mij dat dit een van de leukste uitzendingen was die ze ooit gemaakt hebben. Soms heb je van die "parels" zeiden ze. Ik had kennelijk een klas met zeer uiteenlopende persoonlijkheden.

Verder vond ik het bezoek van de cameraploeg aan Sierra Leone erg leuk. Rob is een gewone sociaal bevlogen jongen. Na de eerste dag in het veld moest hij echt bijkomen. Dat er een land in de wereld is dat zó arm is, had hij nooit verwacht.'

Ga voor meer informatie over de uitzending naar de website van De Reünie.

Wat motiveert je om voor War Child te werken?
'Ik ben na de oorlog naar Sierra Leone teruggekeerd omdat ik als psycholoog iets voor mijn land wilde doen. War Child zorgt ervoor dat kinderen psychosociale vaardigheden aanleren en een vreedzame toekomst kunnen opbouwen. Voor mij is dat de basis voor de wederopbouw van mijn land.'

Hoe ziet een werkweek er voor je uit?
'Als 'advocacy en communicatiespecialist' pleit ik voor goed onderwijs en de rechten van kinderen bij bijvoorbeeld de lokale overheid. Dit betekent dat ik wekelijks het Ministerie van Sociale Zaken bezoek. Soms is dat balen, want het verkeer is heel druk in de stad. Ik ben zo 2 uur kwijt aan heen-en-weer rijden.

Daarnaast bedenk ik activiteiten die aansluiten bij de problemen en het ontwikkelingsniveau van de kinderen en volwassenen waar we mee werken in het veld. Meer dan de helft van deze groep is analfabeet. In plaats van folders uitdelen, richt ik me daarom vaak op spel, dans of zang. En ik bezoek de gemeenschappen die we steunen.'

Wat vind je het leukste aan je werk?
'Als een programma, dat ik samen heb bedacht met de kinderen, goed uitpakt. Laatst hebben we in het kader van een uitwisselingsbezoek met War Child Colombia het programma "Photography for Childrens Rights" opgezet. Twee weken lang ondergingen we samen met de kinderen een soort ontdekkingsreis met tekenen en fotografie. Het resultaat; een schitterende tentoonstelling die we laten zien aan politici en beleidsmakers.'

Zie je resultaten van je werk?
'Ja. Maandenlang gaan we stapsgewijs een heel proces van evaluaties door om een gemeenschap te selecteren en voor te bereiden op ons werk. Op een gegeven moment zie je het gedrag van de mensen in de gemeenschap veranderen. Kinderen die eerst van hun ouders sinaasappels moesten verkopen gaan nu naar school, worden niet meer geslagen en spelen weer met elkaar. Ik besef me heel goed dat dit een fragiel proces is. Maar door de jarenlange ervaring hebben War Child medewerkers een strategie ontwikkeld die een bijna magisch effect heeft.'