Ingezonden persbericht
Hilversum, 9 oktober 2009
KIJKERS NEDERLAND 2 KIEZEN BESTE IDFA-DOCUMENTAIRE
Nederland 2 organiseert in het kader van het International Documentary Film Festival Amsterdam (IDFA) de verkiezing van de beste IDFA-documentaire. Ieder jaar kiezen bezoekers van het IDFA hun favoriete documentaire van dat jaar. Uit de winnaars van de afgelopen tien jaar kunnen kijkers van Nederland 2 via www.dekeuzevandekijker.nl stemmen hun eigen favoriet. De stemperiode loopt van 19 oktober tot 27 november. De documentaire die de meeste stemmen krijgt wordt op zaterdagavond 28 november uitgezonden op Nederland 2.
De volgende documentaires maken onderdeel uit van de Keuze van de Kijker:
2008: RIP remix Manifesto
De documentaire 'RIP! A Remix Manifesto' toont met veel humor de absurde en schokkende consequenties van het huidige auteursrecht voor particulieren, kunstenaars en wetenschappers.
2007: To see if I'm smiling (meisjes met dienstplicht)
Israël is het enige land in de wereld waar ook meisjes op hun achttiende jaar worden opgeroepen voor verplichte militaire dienst. In 'To See If I'm Smiling' vertelt een aantal van hen voor het eerst over hun ervaringen tijdens twee jaar in het leger. Zij waren allemaal gestationeerd in de door Israël bezette gebieden, zoals Gaza en de westelijke Jordaanoever. Op ieder van hen heeft deze periode een onuitwisbare indruk gemaakt. Ze vertellen over hoe het was om als enige vrouwelijke militair zich tussen de mannen te handhaven, maar ook over de morele dilemma's en de onvermijdelijke emotionele afstomping.
2006: We are together
Tegen de achtergrond van de verwoestende aids-epidemie in Zuid-Afrika, put een groep weeskinderen kracht uit harmonische samenzang
2005: Sisters in law
In het stadje Kumba (Kameroen) zijn het de vrouwelijke juristen Bam en Ngassa die rechtvaardig maar streng rechtspreken. In de documentaire 'Sisters in Law' volgen we de rechter en openbaar aanklager tijdens hun werk. Zij krijgen te maken met kindermishandeling, verkrachting en scheidingen.
2004: The Yes men
Andy en Mike zijn een duo grappende politiekactivisten dat wereldwijd beroemd werd door zich voor te doen als leden van de World Trade Organization. Als 'The Yes Men' zorgen ze met opruiende teksten en zotte vermommingen voor verwarring. In deze documentaire, van de makers van het succesvolle 'American Movie', een zowel vermakelijk als schokkend beeld van hun werkwijze.
2003: My flesh and blood
De documentaire beschrijft het leven van een alleenstaande moeder met twee kinderen die ook nog elf zwaar gehandicapte kinderen heeft geadopteerd.
2002: Bowling for Columbine
In een land waar het percentage geweldsdelicten met gebruik van vuurwapens ontstellend veel hoger ligt dan elders ter wereld, gaat documentairemaker Michael Moore - zelf gewapend met een camera - op zoek naar oorzaken. De diepgewortelde angst van Amerikanen voor allerlei (veelal door media gecreëerde) bedreigingen lijkt zich te uiten in een cultuur waarin lijfsbehoud met behulp van een wapen als groot goed wordt beschouwd. Moore neemt ons mee naar het stadje Columbine, waar enkele jaren geleden twee schooljongens in een volle aula om zich heen begonnen te schieten, nadat ze diezelfde ochtend nog een bowlingles hadden bijgewoond. Zijn verbijstering over deze gebeurtenis leidt hem naar een poging de omvang van de Amerikaanse wapencultuur en de publieke opinie hierop in beeld te brengen.
2001: Offspring (Barry Stevens)
Cineast Barry Stevens, een van de eerste kunstmatig verwekte kinderen, moest en zou uitvinden wie zijn biologische vader was. Een boeiend uitgangspunt voor een spannende en tot nadenken stemmende documentaire. Hij ontplooit zich als een heuse DNA-detective, die ieder mogelijk familielid een speekselmonster afdwingt en zo warempel een onbekende halfbroer weet op te sporen.
2000: Desi
Desi is een ontroerend, zeer liefdevol gemaakt en ook betekenisvol portret van een elfjarig Amsterdams meisje. Dat moet eerst vastgesteld worden. Anders dan haar vriendinnetjes woont Desi niet in een knus gezinnetje. Haar moeder pleegde zelfmoord toen ze jong was. Sindsdien lijdt ze een half-zwervend bestaan. Dan slaapt ze weer bij haar liefhebbende, maar ook ongeïnteresseerde vader met zijn maffe vriendin, dan bij opa of oma, dan weer bij haar beste vriendin Taina. Slaapafspraken regelt ze via haar mobiele telefoon. Het is schrijnend maar bemoedigend om te zien hoe dat meisje ondanks alles opgroeit tot een evenwichtige brugpieper
1999: Crazy
In de documentaire Crazy staan de traumatische ervaringen van een aantal Nederlandse VN-militairen centraal. Van de eerste vredesmissie in Korea in 1950 tot de oorlog in Cambodja, Libanon en meest recent, Bosnië. Voor de camera haalt een aantal veteranen herinneringen op. Ze vertellen hoe ze hun emoties verwerkten. De muziek die zij destijds draaiden, is voor hen onlosmakelijk verbonden met die getuigenissen. Zo herinnert Crazy van Seal een marinier aan het gruwelijke bloedbad op de markt van Sarajevo, overwon een Dutchbatter in Srebrenica zijn angst op de levensgevaarlijke weg 'Bomb Alley' door het keihard draaien van Guns 'n Roses en hielp Pergolesi's Stabat Mater een vrouwelijke blauwhelm in Cambodja kinderprostitutie te verwerken. Foto's en door de soldaten zelfgemaakte videobeelden visualiseren de herinneringen
Tijdens het IDFA besteedt Nederland 2 dagelijks ruimschoots aandacht aan het festival en het genre documentaire. Een aantal van deze films maken ook onderdeel uit van de uitgebreide programmering rondom het IDFA op Nederland 2. Ook dit jaar zal dagelijks het IDFA-journaal (VPRO) te zien zijn. De presentatie is in handen van Sarah Meuleman.