Woonbond
30-09-2009
Top woningcorporaties profiteert van fusies
Aan de fusies van woningcorporaties hangt een hoog prijskaartje.
Afgezien van de fusiekosten die in de miljoenen euros kunnen lopen, is
er veelvuldig sprake van gouden handdrukken voor vertrekkende
bestuurders, extra uitgaven voor het pensioen van zittende
topmanagers, verhoging van bestuurdersbeloningen en -bonussen en extra
betalingen aan commissarissen. NRC Handelsblad redacteur Menno
Tamminga nam dertien fusies van de afgelopen vier jaar onder de loep.
De krant publiceerde gisteren in het artikel Fuseren is cashen voor
bestuurder corporatie een aantal opvallende cijfers en bedragen. Bij
acht van de dertien fusies kregen een of meer bestuurders een gouden
handdruk, variërend van 36.000 euro tot meer dan een miljoen per
persoon. In totaal beliepen de gouden handdrukken plus
pensioenstortingen bijna vier miljoen euro. Bij sommige corporaties
kregen ook de voorzitters van de raden van commissarissen extra
betaald voor het meerwerk dat was verbonden aan de besluitvorming over
de fusie.
De afgelopen tien jaar is het aantal zelfstandige corporaties door
fusies met eenderde afgenomen tot minder dan 500. De argumentatie voor
fusies komt doorgaans neer op: de combinatie van vermogens en woningen
geeft ons een betere positie om renovaties te betalen, nieuwbouw te
realiseren en achterstandswijken een impuls te geven. De opbrengsten
van de fusie worden pas op termijn van jaren duidelijk. De kosten zijn
onmiddellijk zichtbaar, zeker als het fusieproces niet soepel
verloopt.
Zo ontstonden bij de Amsterdamse corporatie Stadgenoot (fusie van het
Oosten en AWV, 33.000 woningen) problemen met internet en
automatisering en daardoor met de bereikbaarheid. Extra tijdelijke
medewerkers moesten worden ingehuurd. Met als gevolg 6,2 miljoen euro
fusiekosten bovenop de 3,7 miljoen euro aan advieskosten. De fusie van
Woningbedrijf Rotterdam en de Nieuwe Unie tot Woonstad Rotterdam (ruim
49.000 woningen) kostte 5 miljoen euro.
Het is uiterst kwalijk dat er bij fusies van woningcorporaties
kennelijk een hoop geld over de balk wordt gesmeten, reageert
Woonbonddirecteur Ronald Paping. Kwalijk is ook dat er bij een fusie
heel andere argumenten meespelen dan huurdersbelangen. Corporaties
moeten de meerwaarde van een fusie op voorhand aantonen, maar ook
achteraf. De nieuwe volkshuisvestingsautoriteit moet scherp gaan
monitoren of fusievoornemens in de praktijk daadwerkelijk worden
gerealiseerd. Als de beloofde meerwaarde dan uitblijft, zouden fusies
teruggedraaid moeten kunnen worden.
Link naar het artikel in NRC Handelsblad