SGP


29 - 09 - 09 | Israel hoort niet voor strafhof

Israel hoort niet voor strafhof

"Het Goldstone-rapport plaatst het slachtoffer in de verdachtenbank. Daarom is het ook een gotspe om Israel voor het Internationaal Strafhof te willen dagen. Nederland moet daar onder geen beding aan meewerken." Dat zei SGP-kamerlid Van der Staaij tijdens het overleg over de Gaza-oorlog en de nasleep van die oorlog. De SGP vindt dat Israel het volste recht heeft om op te treden tegen de terroristen van Hamas die vanuit het dichtbevolkte Gaza jarenlang raketten afvuurden (en nog steeds afvuren!) op Israelische burgers.
---

AO Israel
29 september 2009
Van der Staaij

Blaming the victimâ
âDe omgekeerde wereld.â Beleefder en ingetogener kan ik het Goldstone-rapport en haar bevindingen niet typeren. Ondanks een gerenommeerd voorzitter is de UN-commissie er niet in geslaagd een inhoudelijk onderscheid te maken tussen een terroristische agressor en een democratische staat die werd gedwongen om haar legitieme recht van zelfverdediging uit te oefenen. âBlaming the victimâ, zo heet dat. Dit politiek gekleurde rapport ondermijnt op deze wijze het internationale recht, dat zij zegt te representeren. Erger is de impliciete boodschap die wordt afgegeven richting terreurorganisaties: het benutten en uitbuiten van zoveel mogelijk burgerslachtoffers voor politieke doelen loont.

Acht à negen jaar lang zijn Joodse burgers geteisterd door raketten, mortieren en zelfmoordaanslagen. Gedurende die tijd heeft Israel zich compleet teruggetrokken uit Gaza. De macht in Gaza is vervolgens overgenomen door het terroristische Hamas. Deze organisatie verhevigde vanuit Gaza haar raketbeschietingen. Israel reageerde niet of op zeer bescheiden schaal. Vele oproepen zijn er vanuit Israel gedaan naar de VN om te werken aan het stoppen van de raketbeschietingen. Het baatte niet. Hamas ging door met het bouwen van raketinstallaties en munitiedepots bij scholen, moskeeën en kinderspeelplaatsen. Overigens, waar waren toen alle mensenrechtenorganisaties? Waar bleven toen de resoluties van de Mensenrechtenraad?

Toen kwam het moment waarop Israel er niet langer aan ontkwam om de veiligheid van haar burgers te waarborgen. Een plicht die iedere fatsoenlijke staat heeft. Het gevolg was de militaire operatie Cast Lead. Het lijkt mij goed deze context scherp voor ogen te houden.

Beschuldigingen
Voorzitter. Mijn fractie kan zich op hoofdlijnen vinden in de reactie van de minister op de inhoud van het rapport. Het rapport, voortgevloeid uit een eenzijdig geformuleerd en verwrongen mandaat , gaat veel verder dan louter âfact findingâ en kent vele suggesties en oordelen die niet kunnen worden getoetst op waarheid. Met dergelijke stellingnameâs heeft het rapport heel veel van haar geloofwaardigheid verloren. Het meest kwalijk in dit verband is wel de beschuldiging, dat Israel opzettelijk een militaire campagne zou hebben gevoerd die gericht was op brute schending van het humanitair oorlogsrecht (punt 1690). Daarvoor wordt eenvoudigweg geen enkele overtuigend bewijs geleverd. Integendeel. Het is bekend dat het Israëlische leger met flyers en talloze andere berichten de burgerbevolking in Gaza waarschuwde en inlichtte omtrent militaire operaties, met als doel zoveel mogelijk burgerslachtoffers te voorkomen. Welk ander land in oorlog koos ooit zoân handelwijze?

Voorzitter. Het rapport duidt aan, dat zowel Hamas als Israel mogelijk oorlogsmisdaden hebben gepleegd. Logische conclusie is dan ook dat beide partijen een nauwgezet onderzoek uitvoeren naar hun eigen optreden. Israel heeft wat dat betreft al een aantal strafrechtelijke onderzoeken uitgevoerd of in gang gezet. Op Hamas rust dezelfde plicht. Deze plicht zal ook tenminste gestalte moeten krijgen in het volstrekt stoppen met willekeurige raketbeschietingen én een humane behandeling van Gilad Shalit.

De SGP-fractie is het eens met de minister dat de discussie over het Goldstone-rapport en de nasleep daarvan in de Mensenrechtenraad moet worden gevoerd. De suggestie van de commissie om eventueel door te verwijzen naar het Internationaal Strafhof is een gotspe. We zouden ons als vrije westerse wereld moeten wegschamen als een democratische rechtstaat als Israel gedaagd zou worden voor dit Strafhof. Met zoân doorverwijzing zouden wij de wens belonen van tal van landen die openlijk uit zijn op de vernietiging van de Joodse staat. Niet de daders, maar het slachtoffer zou op deze wijze ter verantwoording worden geroepen. Beschamend en onaanvaardbaar! (Eventueel motie.)

Slotsom: Israel en Hamas zullen zelf onafhankelijk onderzoek moeten doen naar vermeende misstanden. De rapportages daarover kunnen vervolgens, zoals de minister ook voorstaat, worden besproken in de Mensenrechtenraad. Dat is afdoende.

Dank u wel