Ingezonden persbericht
Persbericht
Datum 24 September 2009
Ons Kenmerk
Noord/Zuidlijn opent sluizen onder CS
Op donderdagochtend 24 september om 10.00 uur heeft Combinatie Strukton/Van Oord (CSO) voor het eerst in 180 jaar weer water onder het Amsterdam Centraal Station laten lopen. Een mijlpaal voor de Noord/Zuidlijn. Midden onder het monumentale stationsgebouw is een gracht gegraven waar straks de metro doorheen zal rijden. Dit is de zinksleuf. Vanmorgen is het eerste water uit het IJ in de sleuf gepompt. Het proces verloopt zeer geleidelijk en duurt tot ongeveer tien uur vanavond.
Eerst droog, dan nat
De zinksleuf onder het Centraal Station is tot de huidige 6 meter onder NAP in een droge bouwkuip uitgegraven. De laatste uitgravingsslag, tot een diepte van 19 meter onder NAP, gebeurt onder water. De zinksleuf wordt nu onder water gezet tot het niveau van het water in de bouwkuip tussen de zinksluif en het IJ, die fungeert als sluis. Het water staat daar op drie meter onder NAP.
Bijzondere ondersteuningsconstructie
Om het mogelijk te maken de Noord/Zuidlijn onder het Stationsgebouw door te laten rijden, zijn de oorspronkelijke vloeren en funderingen door Combinatie Strukton/Van Oord vervangen door een speciale ondersteuningsconstructie. Deze lijkt op een ondergrondse tafel en is sterk genoeg om het middendeel van het station te dragen. De zinksleuf wordt onder deze tafel uitgegraven.
Verbinding
Het water blijft in de zinksleuf staan totdat deze helemaal is uitgegraven. Dan wordt een rechtstreekse verbinding met het IJ gemaakt, zodat het tunneldeel (de feitelijke metrobuis) van 130 meter lang vanaf het IJ in de sleuf gevaren kan worden. Dit tunneldeel is al geruime tijd klaar. Ligt het tunneldeel eenmaal op zijn plaats, dan zal de zinksleuf rond het tunneldeel weer met zand gevuld worden. Na de afbouw van het busplatform op de De Ruyterkade en het plaatsen van de zinktunnel in het IJ, is de verbinding met Amsterdam-Noord dan een feit.
Technische uitdaging
De bouw van de zinksleuf onder het station is tot nu toe één van de grootste technische uitdagingen voor het project. Het station, dat dateert uit 1889, is gebouwd op ca. 10.000 houten palen. Om de constructie van het gebouw op te kunnen vangen, zijn de oude palen ter plaatse van de zinksleuf vervangen door een nieuwe wand onder het CS gebouw en 90 stalen palen onder het emplacement. Met een nieuwe techniek, microtunneling, zijn de palen in de kleine ruimte onder het station tot circa 60 meter diepte geboord. Deze werkzaamheden zijn uitgevoerd onder de treinsporen zonder dat stremming van treinen of schade aan het monumentale gebouw mocht optreden.
Algemeen
De ondergrond van het Stationseiland is complex vanwege de gelaagdheid en de beperkte draagkracht. De bovenste laag bestaat uit opgespoten zand uit het IJ.
Het mengsel van grond en water dat bij de laatste uitgravingsslag naar boven komt, wordt via buizen naar schepen in het IJ afgevoerd. De schepen brengen dit mengsel vervolgens naar een stortlocatie voor verdere verwerking.
Een van de meest risicovolle handelingen voor het stationsgebouw is inmiddels afgerond. Dit was het overbrengen van het station van de oude naar de nieuwe fundering.
Noot voor de redactie (