VU medisch centrum

Literatuur en Geneeskunde: ziek zijn tussen 4 muren

2 juli 2009

Op 16 september aanstaande zal op het jaarlijkse Literatuur en Geneeskunde symposium het thema Opname centraal staan. Wat gebeurt er met je als je als zieke tussen de vier muren van een gezondheidszorginstelling terecht komt? Tot 16 september zal Arko Oderwald in Tracer aandacht besteden aan het thema Opname in literatuur, film en tv-series.

In de aflevering Compassionate Society van de serie Yes Minister wordt van minister James Hacker verwacht te bezuinigen op de administratieve banen in de gezondheidszorg. Een truc om te doen alsof er bezuinigd is mislukt in het parlement en dan vertelt zijn chauffeur hem dat hij nog blij mag zijn dat ze niet begonnen waren over dat ziekenhuis dat al 15 maanden klaar is, maar waar nog steeds geen patiënten zijn opgenomen. Zeker geen geld voor personeel, vermoedt de minister. Maar zijn chauffeur helpt hem uit de droom. Er werken wel 500 administratieve medewerkers, maar er is geen medische staf.

Minister Hacker wil natuurlijk weten waarom er geen patiënten zijn in dit gloednieuwe ziekenhuis. De minister van Volksgezondheid legt uit dat bij een nieuw ziekenhuis er eerst voor gezorgd moet worden dat alles op rolletjes loopt, en dat gaat nu eenmaal beter zonder patiënten. Die lopen alleen maar in de weg. Over een jaar of twee zal dat allemaal wel geregeld zijn. James Hacker wil echter ingrijpen. Het aantal ziekenhuisbedden is de laatste 10 jaar met 60.000 gedaald, terwijl het aantal administratieve banen in ziekenhuizen met 40.000 is toegenomen. Het geld is echter bedoeld om zieke mensen beter te maken, zo stelt hij. Maar zijn hoogste ambtenaar, Sir Humphrey, ziet dat iets anders. Al deze mensen hebben hun handen vol aan hun werk. Dat werk is er ook als er geen patiënten zijn. Zij zijn zelfs ernstig overwerkt.

Hij stelt voor een interdepartementale commissie te benoemen om alles tot op de bodem uit te zoeken. Dat duurt ongeveer twee jaar. Maar Hacker wil dat deze mensen nu ontslagen worden. Sir Humphrey gooit het vervolgens op een akkoordje met de vakbonden. Dat merkt de minister bij een bezoek aan het ziekenhuis. Hij wordt opgewacht door een vakbondsman. Hij loopt door de lege zalen en operatiekamers (erg gunstig, er kan niets slijten en dat scheelt in kosten) en door overvolle administratieve ruimten. Er wordt hem verzekerd dat dit een van de beste ziekenhuizen is van het land. Het wordt zelfs genomineerd voor de Florence Nightingale prijs voor het meest hygiënische ziekenhuis.

Klachten over de scheve verhoudingen tussen de aantallen medisch en niet medisch personeel in ziekenhuizen waren er klaarblijkelijk 28 jaar geleden ook al. De onweerlegbare logica van Sir Humphrey, die alles altijd bij het oude wil laten en een systeem wil handhaven omwille van het systeem en niet omwille van waar het voor bedoeld is, is briljant. Als er geen patiënten zijn kunnen er bijvoorbeeld ook geen doden door medisch handelen vallen. Dat we daar nog niet eerder op zijn gekomen. Dit is de manier om bovenaan elke top honderd te komen.

Arko Oderwald
bron: Tracer