ChristenUnie
Bijdrage Ed Anker aan debat 'Kosten van Immigratie'
Bijdrage Ed Anker aan debat 'Kosten van Immigratie'
donderdag 10 september 2009 15:30
De heer Anker (ChristenUnie): Voorzitter. Ik dank u voor het feit dat
ik nog op de sprekerslijst kon worden geplaatst. Ik had echter niet
verwacht dat ik hier nog twee uur zou zitten nadat ik mij op die lijst
had laten plaatsen. Dit alles echter terzijde.
Wij voeren een debat naar aanleiding van vragen die de
heer Fritsma aan het kabinet heeft gesteld. Ik heb geleerd dat er geen
domme vragen bestaan. Als je oprecht wilt weten hoe iets in elkaar
zit, is dat te prijzen. Wij weten ook allemaal dat er verscheidene
soorten vragen zijn. Er zijn bijvoorbeeld vragen waarop je liever geen
antwoord wilt; de zogenaamde retorische vraag. Er is ook het vragen
naar de bekende weg. Verder zijn er vragen die eigenlijk niet zo
netjes zijn. Kinderen stellen die vaak.
Vandaag spreken wij over de antwoorden die de heer Fritsma
kreeg op de vraag hoeveel de immigratie Nederland kost dan wel
opbrengt. Op zich is dat best een goede vraag. Is alles wat wij in
Nederland aan immigratie doen wel nuttig? Krijgen wij waar voor ons
geld? Schieten de mensen die wij willen helpen er iets mee op? Ik
vrees echter dat de heer Fritsma iets heel anders wil. Het zal niet de
eerste keer zijn dat hij wil stellen dat iets erg veel geld kost. En
als iets erg veel geld kost, zal het volgens hem ook wel zonde van het
geld zijn.
Bij de afweging om ergens geld aan uit te geven, speelt
niet alleen hoeveel het kost. Je weegt ook af wat je wel en niet
belangrijk vindt. De ChristenUnie vindt dat het bij een samenleving
hoort om solidair met elkaar te zijn, ongeacht geslacht, religie,
leeftijd, beperking, culturele afkomst of wat dan ook. Wij laten ons
daarbij niet leiden door een rekening van winst en verlies, maar
vooral door een principe. In ons geval is dat naastenliefde. Als het
huis van de buren in brand staat en de buren vragen mij om onderdak,
pak ik niet eerst de rekenmachine.
Zo vraag ik overigens ook niet wat de kosten zijn van de
beantwoording van de vragen van de heer Fritsma. Hij heeft als
Kamerlid het recht om zijn vragen te stellen en om daarop een
fatsoenlijk antwoord te krijgen.
Natuurlijk zijn er wel grenzen. De kosten van immigratie moeten in de
hand worden gehouden; we zijn immers ook rentmeesters. Weer zo'n
principe ... Daarom stellen we bijvoorbeeld inkomenseisen en
inburgeringsvoorwaarden aan migranten die voor gezinshereniging naar
Nederland willen komen. Daarnaast moeten migranten goed voorbereid
naar Nederland komen, zodat zij snel kunnen voorzien in hun eigen
levensonderhoud. Het inburgeringexamen in het buitenland draagt
daaraan ook bij. Wij helpen immigranten ook door hen te helpen om zo
snel mogelijk op eigen benen te staan.
Natuurlijk moeten we steeds kritisch kijken wat het integratiebeleid
oplevert. Wij evalueren echter, ik zeg het de ministers na, geen
burgers maar beleid. We gaan in dit land de verkeerde kant op als we
onderscheid maken tussen burgers die geld opleveren en burgers die
geld kosten. We doen dit ook niet voor groepen als ouderen,
gehandicapten of kinderen. De som of immigratie geld oplevert of niet
valt niet of nauwelijks te maken. Het kabinet heeft de gegevens
verstrekt die beschikbaar zijn. Daar ga in tenminste van uit. Minister
Van der Laan heeft wel enige verwarring gesticht. Dat was niet
verstandig en ook niet handig. Kan hij nu bevestigen dat hij naar
vermogen als minister de vragen heeft beantwoord? Of heeft hij
bepaalde informatie liggen die hij de Kamer nog niet heeft verstrekt?
Als de heer Fritsma na deze beantwoording meer wil weten, vind ik dat
op zich prima. Wat mijn fractie betreft moet er dan wel een
vraagstelling zijn die redelijkerwijze beantwoord kan worden, gelet op
de beschikbare gegevens uit administraties. Het ridicule voorbeeld van
het aantal allochtonen is al een aantal keer genoemd.
We gaan er in Nederland sinds jaar en dag, en zeker sinds
de commissie-Blok, van uit dat immigratie niet een economisch belang
dient. Daarom wordt immigratie ook niet actief bevorderd. Er zijn
andere motieven die de immigratie en emigratie bepalen. Kortom, een
conclusie dat immigratie per saldo geld kost, is alleen relevant als
we ook echt actief immigratie nastreven. De Kamervragen lijken
ingegeven door de vooronderstelling dat Nederland een immigratieland
is en welbewust deze immigratie stimuleert. Nogmaals, dat is niet het
geval. Gezinsvorming is binnen de grenzen van het internationaal recht
onderworpen aan regels. Het coalitieakkoord zet deze lijn voort. We
hebben geen immigratie als beleid, behalve in de sector kenniswerkers.
Ik rond af. Zoals vandaag het hoofdredactioneel commentaar
van de Telegraaf stelt -- een krant die ik overigens uiterst zelden
citeer -- is het runnen van een land iets anders dan het runnen van
een supermarkt. In een supermarkt worden verliesgevende producten
eenvoudigweg uit het assortiment gehaald. De samenleving zijn we
samen: allochtoon en autochtoon. De ChristenUnie ontkent niet dat er
integratieproblemen zijn. Daar moeten we ook hard aan werken. Waar
nodig moeten we streng optreden tegen overlast, uitsluiting van
vrouwen, geweld, et cetera. De waarde van mensen drukken we echter
niet uit in geld.
Ed Anker