Ingezonden persbericht
Persbericht: Praten over het kraakverbod? Lees het Witboek Kraken!
Amsterdam, 1 september 2009
Volgende week (tussen 8 en 10 september) staat het kraakverbod op de
agenda van de Tweede Kamer. Het Witboek Kraken heeft als doel de politiek
en het publiek te informeren over de actuele kraakpraktijk en de huidige
generatie krakers: verplichte kost voor politici die zich over het
kraakverbod moeten gaan buigen. Het Witboek wordt, als tegenhanger van het
Zwartboek Kraken, door minister Van der Laan aanbevolen aan iedereen die
zich wil mengen in het debat. (1) Exemplaren zijn voor pers en politiek
beschikbaar via de redactie.
De indieners van het wetsvoorstel 'Kraken en Leegstand', Ten Hoopen (CDA),
Van der Burg (VVD) en Slob (CU), baseren zich voornamelijk op enkele
bekende incidenten. Ten Hoopen beweert zelfs dat wie over deze incidenten
in de krant leest "niet veel aan statistiek nodig heeft" om een oordeel te
vormen over kraken.(2) Het Witboek Kraken laat echter een heel ander beeld
van het kraken zijn. Het boek bevat - naast beschouwingen van deskundigen
en opiniemakers - een groot scala aan voorbeelden van de vele kraakpanden
die Nederland momenteel rijk is. Kraken heeft nog steeds een belangrijke
maatschappelijke functie. Kraken draagt bij aan het behoud van sociale
huisvesting, het bestrijden van speculatie, het stimuleren van nieuwe
culturele initiatieven en het beschermen van monumentale panden. Daarnaast
biedt het Witboek een weerwoord tegen de ongefundeerde beschuldigingen dat
de kraakbeweging zou verharden door toedoen van buitenlanders. De
Volkskrant concludeert hierover in een recensie: "De vermeende verharding
en internationalisering wordt in de essays steekhoudend ontkracht."(3) Ook
Leen Schaap, politiecommissaris van de politie Amsterdam-Amstelland, stelt
dat er in zijn algemeenheid geen verharding van de kraakbeweging is.(4)
De conclusie van de redactie van het Witboek Kraken is dat de politici van
het CDA, CU en VVD gebruik maken van ongefundeerde sensatiepolitiek. Het
ironische toeval wil dat de Raad voor Kerken in 1978 precies dezelfde
conclusie trok in relatie tot een eerder gepland kraakverbod: goed
onderzoek ontbrak en het debat was gebaseerd op incidenten en
criminalisering van een sociale groep. Bovendien strookte een kraakverbod
volgens de Raad voor Kerken niet met de christelijke waarden. Anno 2009
lijkt de geschiedenis zich te herhalen, alleen zijn het CDA en de CU
duidelijk een onderdeel van hun gedachtegoed verloren: in plaats van een
kritische sociaal-christelijke politiek spreken deze partijen nu hun steun
uit aan een slecht onderbouwd wetsvoorstel. Zonder duidelijk stelling te
nemen tegen de leegstand en de krappe woningmarkt stellen zij het
eigendomsrecht boven het woonrecht.
Praktisch gezien is het wetsvoorstel onuitvoerbaar, vinden de grootste 30
gemeentes in Nederland. Zij wijzen erop dat in het wetsvoorstel de
verantwoordelijkheid voor de controle van leegstand op onduidelijke wijze
bij de gemeentes en de politiek wordt neergelegd. Het mag dan ook verwacht
worden dat de leegstand toe zal nemen als dit wetsvoorstel aangenomen
wordt.