ChristenUnie
Wat is er mis met Christelijke organisaties?
dinsdag 08 september 2009 16:36 Amper een jaar geleden heeft de
ChristenUnie geld kunnen vrijmaken voor uitstapprogramma's voor
prostituees. In verschillende steden zijn nu dan ook organisaties
bezig met het opzetten van uitstapprogramma's voor prostituees. Deze
zomer heb ik een aantal steden bezocht om te zien het de projecten
lopen. Het inspireert dat een beslissing uit Den Haag letterlijk een
leven van verschil kan betekenen voor een jonge vrouw uit bijvoorbeeld
Utrecht.
Amper een jaar geleden heeft de ChristenUnie geld kunnen vrijmaken
voor uitstapprogramma's voor prostituees. In verschillende steden zijn
nu dan ook organisaties bezig met het opzetten van uitstapprogramma's
voor prostituees. Deze zomer heb ik een aantal steden bezocht om te
zien het de projecten lopen. Het inspireert dat een beslissing uit Den
Haag letterlijk een leven van verschil kan betekenen voor een jonge
vrouw uit bijvoorbeeld Utrecht.
Het idee voor de uitstapprogramma's komt bij Het Scharlaken Koord, een
hulporganisatie voor prostituees, vandaan. Een organisatie die het
goed begrepen heeft en haar vestiging koos op de Wallen in Amsterdam.
Soms zijn ze het enige aanspreekpunt voor een vrouw achter de ramen,
die ze kan helpen bij het vinden van een dokter, die eens tijd neemt
om naar hun verhaal te luisteren. In Amsterdam hebben ze laten zien
welke wereld er achter de raamprostitutie schuil gaat. Een wereld van
criminaliteit, mensenhandel, moderne slavernij. Daar is niets
gezelligs, of romantisch aan. Inmiddels geven politie en justitie hen
gelijk. Het blijkt dat zeker zo'n 60 % van de vrouwen onvrijwillig in
de prostitutie zit.
Ik spreek geregeld met het Scharlaken Koord. Dat zijn topgesprekken
met ontzettend gemotiveerde intelligente vrouwen en af en toe ook een
man. Ze droppen nooit een probleem om dan met verwachtingsvolle ogen
te wachten op een oplossing. Integendeel! Ze begrijpen welke
afwegingen een politicus te maken heeft en denken op dat niveau mee.
Ze zijn altijd op de hoogte en als ik eens onverwacht bel met een
vraag dan krijg ik ook direct antwoord. Het moge duidelijk zijn; deze
vrouwen en mannen verdienen wat mij betreft standbeelden. Meerdere
zelfs.
Er is echter iets vreselijks mis met het Scharlaken koord. Het is een
christelijke organisatie. In Amsterdam en Haarlem heeft men grote
twijfels over het Scharlaken Koord. Men vreest dat ze aan het
evangeliseren gaan onder prostituees. Dat is natuurlijk de grootste
misdaad die tegen de mensheid begaan kan worden! Ga je schamen zeg.
Jarenlang zijn er misstanden in de stad, worden vrouwen dagelijks
slachtoffer van uitbuiting en dat laat men gewoon gebeuren. Als er
zich dan iemand om deze vrouwen bekommerd, dan werp je tegen dat
diegene christelijk is. Het Scharlaken koord is hier heel duidelijk
over. Als er behoefte is aan een gesprek over geloof, dan zijn ze
natuurlijk beschikbaar, maar het is niet hun primaire doel. Ze zijn
over het algemeen drukker met het verlenen van hulp bij het verwerken
van trauma's, het doen van aangifte, het vinden van veilige
huisvesting en eventueel een baan. Het is echt té gemakkelijk scoren
om ons een beeld voor te houden waarin er een zwart geklede dominee
langs de ramen gaat.
Maar goed, steeds weer blijkt dit een grote zorg voor een aantal
mensen. Dus laten we eens voorstellen dat al die christelijke
organisaties hun werk staken. Dat Youth For Christ stopt met zijn
succesvolle werk onder straatjongeren, dat het Leger des Heils stopt
met de opvang van daklozen, dat de Hoop verslaafden niet meer helpt en
zich ook maar even terugtrekt van de Antillen, dat de VBOK geen
tienermoeders meer opvangt en stichting Gave geen vluchtelingen meer
ondersteunt, Exodus geen gedetineerden helpt met re-integreren en
Stichting Present stopt met het helpen van eenzame ouderen. Je gooit
je halve maatschappelijk middenveld weg.
Ik kies liever voor al die vrijwilligers die dagelijks taken oppakken
en het voor mensen opnemen die hulp hard nodig hebben. En zeg nu
eerlijk, wat is dáár mis mee?
Ed Anker