Stichting FOM
Meer informatie
Contactperso(o)n(en): Melissa Vianen
7 september 2009, 2009/28
Fotovoltaïsche magie van quantum dots ontmaskerd
Het rendement van een zonnecel wordt bepaald door de hoeveelheid
elektronen die door het licht worden vrijgemaakt. Een belangrijke
beperking van huidige zonnecellen is dat er per geabsorbeerd
lichtdeeltje (foton) maar één elektron wordt gegenereerd. Het werd
altijd aangenomen dat in halfgeleider nanokristallen, quantum dots,
méér elektronen per foton gegenereerd konden worden dan in bulk
materiaal. Onderzoekers van het FOM-instituut AMOLF in Amsterdam, de
universiteit van Lille (Frankrijk) en de Ben-Gurion Universiteit in
Israël laten nu zien dat er, in tegenstelling tot alle verwachtingen,
in bulk materiaal juist méér vrije elektronen per foton kunnen worden
gecreëerd dan in quantum dots. Deze observatie heeft verregaande
implicaties voor quantum dot zonnecellen. De FOM-onderzoekers
publiceren hun bevindingen in Nature Physics.
Figuur 1. Carrier Multiplication
vergroten Figuur 1. Carrier Multiplication
Door Carrier Multiplication kan de energie van één hoog-energetisch
foton (blauwe golf) gebruikt worden om niet één, maar meerdere
elektronen (rode bolletjes) in een materiaal te creëren. In een
zonnecel leidt dit tot een hogere fotostroom en dus een hogere
efficiëntie.
Figuur 2. Carrier Multiplication efficiëntie voor bulk PbSe (zwarte
lijn) en Quantum Dots (open cirkels)
vergroten Figuur 2. Carrier Multiplication efficiëntie voor bulk PbSe
(zwarte lijn) en Quantum Dots (open cirkels)
Door met zeer hoge tijdsresolutie de fotostroom te bepalen, kon het
aantal gegenereerde vrije elektronen per foton bepaald worden voor
verschillende kleuren licht. De meest betrouwbare QD datapunten liggen
onder de bulklijn.
Zonnecellen berusten op het fotovoltaïsche effect waarbij absorptie
van fotonen in een materiaal leidt tot vrije elektronen die stroom
kunnen leveren. De efficiëntie van zonnecellen wordt in belangrijke
mate beperkt door het gegeven dat per geabsorbeerd foton slechts één
elektron wordt gegenereerd. Dat is een beperking omdat zichtbare
fotonen in principe meer dan genoeg energie bezitten om twee à drie
elektronen vrij te maken. Die ongebruikte fotonenergie gaat verloren
als warmte.
Carrier Multiplication via Quantum Dots
Er bestaat echter een proces waarbij hete elektronen hun overmaat aan
energie wél op een nuttige manier kunnen gebruiken: 'Carrier
Multiplication'. In dit proces draagt een geëxciteerd elektron zijn
extra energie over aan een tweede electron dat zo kan bijdragen aan de
fotostroom. Helaas is Carrier Multiplication in de meeste materialen
niet erg efficiënt. Daarom proberen veel onderzoekers nieuwe
materialen te vinden waarin Carrier Multiplication wel efficiënt kan
plaatsvinden. Eén strategie die de afgelopen jaren erg succesvol leek
was het gebruik van Quantum Dots (QD's). In verschillende publicaties
werden uitzonderlijk hoge Carrier Multiplication-efficiënties
gerapporteerd, tot zelfs zeven vrije elektronen per foton. Dit zou het
gevolg zijn van speciale nano-effecten, die plaatsvinden wanneer
elektronen worden opgesloten in het kleine QD volume. Quantum Dots
leken dus ideaal om zonnecellen efficiënter te maken: met dezelfde
input van licht veel hogere fotostromen in QD zonnecellen.
Controverse
Er ontstond echter al snel een controverse: Carrier Multiplication in
QD's leek toch niet zo efficiënt als in eerste instantie gedacht, en
het was niet duidelijk wat het achterliggende fysische mechanisme was.
De controverse liep zo hoog op, dat het wetenschappelijke tijdschrift
Science er afgelopen december een editorial aan besteedde, die na
heftige bezwaren van betrokken wetenschappers weer gecorrigeerd werd.
De essentie van de controverse was dat het niet duidelijk was óf, en
zo ja waarom, Carrier Multiplication efficiënter was in QD's dan in
bulk materiaal. Tot dusver werd aangenomen dat dit berustte op
bepaalde nano-effecten. QD's zijn speciaal omdat elektronen als het
ware opgesloten zitten in het QD nanokristal, waardoor ze veel sterker
met elkaar wisselwerken dan in het overeenkomstige bulk materiaal; dat
zou Carrier Multiplication efficiënter maken. Voor de materialen
waarvan de onderzochte QD's waren gemaakt, lood sulfide (PbS) en lood
selenide (PbSe), was de bulk efficiëntie van Carrier Multiplication
echter nooit gemeten. Zodoende wist men eigenlijk helemaal niet of de
nano-effecten van QD's werkelijk tot een verhoging van de Carrier
Multiplication-efficiëntie leidden.
Nieuwe inzichten
Onderzoekers van het FOM-instituut AMOLF in Amsterdam hebben nu de
Carrier Multiplication-efficiëntie bepaald in bulk PbS en PbSe. Met
behulp van een unieke experimentele methode wisten ze de fotostroom te
bepalen, enkele picoseconden nadat het materiaal was aangeslagen met
licht van een specifieke golflengte. Door de fotostroom (die schaalt
met het aantal vrije elektronen) te correleren aan het aantal
geabsorbeerde fotonen, was het mogelijk het aantal vrije elektronen
per geabsorbeerd foton te bepalen voor verschillende kleuren licht.
De uitkomst was verrassend: Carrier Multiplication blijkt in de bulk
zelfs efficiënter dan in QD's van hetzelfde materiaal. Samenwerking
met Franse theoretici maakte duidelijk waarom dit zo was: hoewel
elektronen in QD's inderdaad sterkere interactie vertonen met andere
elektronen, wordt dit effect meer dan opgeheven door een tweede
effect, namelijk de speciale energiestructuur van QD's. In QD's zijn
er veel minder energieniveaus aanwezig dan in bulk materiaal, waardoor
het minder waarschijnlijk wordt dat de afkoelingsenergie van een
geëxciteerd elektron precies gelijk is aan de energie die nodig is om
een elektron in de grondtoestand aan te slaan. Dit maakt het moeilijk
te voldoen aan de wet van behoud van energie, en daarmee gaat de
waarschijnlijkheid van Carrier Multiplication in QD's omlaag.
Door de uitkomsten van dit onderzoek moeten de verwachtingen over
efficiënte Carrier Multiplication in QD's drastisch worden
bijgesteld. Het is hoogst onwaarschijnlijk dat Carrier Multiplication
nog een bijdrage kan leveren aan efficiënte QD zonnecellen. QD's zijn
echter ook om andere redenen interessant voor zonnecellen. De uitkomst
van dit onderzoek betekent dan ook niet dat QD's zonder meer zijn
afgeschreven als toekomstige zonnecel-materialen.
Het onderzoek is mede gefinancierd door het Joint Solar Programme
(JSP) van de Stichting voor Fundamenteel Onderzoek der Materie (FOM),
gesteund door de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk
Onderzoek (NWO). Het JSP is mede gefinancierd door het gebied
Chemische Wetenschappen van NWO en de Stichting Shell Research. Het
onderzoek is gedeeltelijk financieel ondersteund door de Israel
Science Foundation.
Referentie
'Assessment of carrier-multiplication efficiency inbulk PbSe and PbS',
J.J.H. Pijpers1, R. Ulbricht1, K.J. Tielrooij1, A. Osherov2, Y.
Golan2, C. Delerue^3, G. Allan3 and M. Bonn1, Nature Physics, 6
September 2009.
1FOM Institute for Atomic and Molecular Physics, Amsterdam,
2Department of Materials Engineering and the Ilse Katz Institute for
Nanoscience and Nanotechnology, Ben-Gurion University of the Negev,
3Département ISEN, Institut d'Electronique de Microélectronique et de
Nanotechnologie (UMR CNRS 8520), Lille Cedex.
Meer informatie
Ir. J. (Joep) Pijpers, FOM-Instituut AMOLF, telefoon (020) 608 12 34.
Prof.dr. M. (Mischa) Bonn, FOM-Instituut AMOLF, (020) 608 12 34.