Spreektekst De Mos Debat Westerschelde
donderdag 03 september 2009
Voorzitter, Vrijdag kopte Elsevier Westerschelde: ministers komen er niet uit. En dat is niet zo gek voorzitter. Dit kabinet, dat de Nederlandse belangen zo verkwanselt, gaat er ook niet uitkomen. Laat het duidelijk zijn: Afspraak is voor de PVV ook afspraak. De handtekening van een minister-president is ook voor de PVV veel waard.
Daarom moet de derde uitbaggering van de Westerschelde er in het belang van de Belgen komen. Echter, voor wat betreft de PVV, niet alleen de lusten, ook de lasten. De kosten voor dit baggerproject, ik bedoel hiermee de uitbaggering van de Westerschelde, moeten dus niet liggen bij de Nederlandse belastingbetaler, maar bij de partij die baat heeft van dit project, de Belg zelf. Voorzitter, Wat ging er volgens de PVV allemaal mis met het behartigen van de Nederlandse belangen bij het ondertekenen van het Scheldeverdrag in 2005? De hoofdmoot van het Scheldeverdrag is toch vooral gericht op het uitbaggeren van de Westerschelde tot een verdieping van de vaargeul tot 14,7 meter. Dit moet voorkomen dat Antwerpen de concurrentiestrijd met andere havens, waaronder nota bene ons eigen Rotterdam, verliest.
Het uitbaggeren is vooral in het belang van de Belgen. Om een
concurrent van Rotterdam sterker te maken tast Nederland diep in de
buidel. Nederland betaalt miljoenen om zijn eigen haven Rotterdam in
het voordeel van Antwerpen te verzwakken. Niet alleen over het water,
ook over het spoor doet Nederland er alles aan de Belgische belangen
goed te behartigen. Vanaf 2018 is daar de IJzeren Rijn. Over een deel
Nederlands grondgebied gaan straks treinen denderen van Antwerpen naar
het Duitse Ruhrgebied; een verdere uitholling van de
concurrentiepositie van Rotterdam. Waar is toch die Nederlandse
handelsgeest gebleven? Had in 2005 bijvoorbeeld niet bedongen kunnen
worden dat het Nederlandse Loodswezen alle binnenkomende schepen in de
Westerschelde niet tot Antwerpen zelf hadden mogen beloodsen? Zomaar
een idee. Het Nederlandse kabinet heeft in 2005 er een voor Nederland
zeer slechte deal uitgesleept. Ja, Nederland heeft zichzelf in 1839
(het is alweer een poosje geleden), bij het afscheidingsverdrag met
België, verplicht om Antwerpen per schip bereikbaar te houden, maar
toen was nog niet bekend dat er containerschepen zouden komen met een
enorme diepgang. Voorzitter, Het is bekend dat het uitbaggeren van de
Westerschelde zal leiden tot slechts 0,7% tijdelijke aantasting van
het Westerschelde-estuarium. Bovendien heeft Minister Verburg van LNV,
die wij toch allen kennen als een betrouwbare minister, toegezegd dat
er maatregelen worden genomen waardoor bij het baggeren schade aan de
natuur zoveel mogelijk wordt voorkomen. Zelfs de milieuclubs,
vertegenwoordigd door de Zeeuwse Milieufederatie en de
Vogelbescherming, hadden geloof in deze minister. Immers waren zij van
begin af aan betrokken bij de opstelling van de Scheldeverdragen en
hebben ingestemd met slim baggeren voor de derde verdieping. Laten we
ook eens kijken naar de belangen van de Zeeuwse boeren. Op het
ingepolderde landschap verdienen zij hun boterham. Zonder enige
ruggespraak met hen bereikte Nederland en Vlaanderen in 2005, na zes
jaar onderhandelen, een waardeloos akkoord dat mede inhield dat de
Hertogin Hedwigepolder, als zijnde een natuurcompensatie, zou worden
ontpolderd. Natuurcompensatie; alleen het woord al. Alsof er nu niets
te genieten valt. Pal naast Het Verdronken Land van Saeftinghe ligt de
prachtige Hertogin Hedwigepolder. Een polder met zeer vruchtbare
grond, waar boeren onder andere snijmaïs, tarwe, uien, vlas en
aardappelen verbouwen. Een smalle laan van imposant hoge bomen loopt
dwars door het gebied. Onder andere de fazant, de patrijs en vele
roofvogels hebben het er goed. Daar horen we de Vogelbescherming dan
weer niet over. De toename van natuurwaarde door ontpolderen is
ongewis. De PVV is tegen iedere vorm van ontpolderen in de Zeeuwse
Delta, dus ook tegen ontpoldering van bijvoorbeeld het natuurgebied
Het Zwin. Ontpolderen is geen compensatie maar een extra schadepost,
het is immers een overstroming. De hele gedachte dat wij schatplichtig
zijn aan de natuur, dat we de natuur terug moeten geven aan de natuur
is decadent en absurd en alleen maar te vergelijken met de redenering
dat je tijdens het tandenpoetsen de kraan open laat staan om zo de
natuur het water weer terug te geven wat we er immers aan onttrokken
hebben. Polders en drinkwater zijn zaken die veel geld gekost hebben,
die gooi je niet weg, zo simpel is dat. Hoeveel mensen in
Zeeuws-Vlaanderen worden gelukkiger als ze uit hun polder worden
verjaagd in het besef zo ruimte te maken voor een zeldzame snotdolf of
zeester? Voorzitter, Luctor et Emergo Ik worstel en kom boven. Een
uitspraak die bij elke Zeeuw, met de Watersnoodsramp uit 1953 nog vers
in het geheugen, bekend is. Er is de laatste decennia hard gewerkt om
land van het water te winnen. Dan ga je geen dijken doorsteken. Ons
bestaan hangt af van sterke dijken en duinen. Bij elke Nederlander zit
dat toch in de genen? In april nog trokken de boeren in de Hertogin
Hedwigepolder de champagneflessen open. Het kabinet leek met een
oplossing te komen. Met het kabinetsbesluit van 17 april werd een
streep gezet onder de plannen voor ontpoldering langs de Westerschelde
en werd aangegeven dat de gewenste 600 hectare schorren en slikken
buitendijks zou worden gecreëerd. Die maatregel schept de door alle
partijen gewenste natuurgebieden voor vogels en biedt tegelijkertijd
een verhoging van de veiligheid. Maar als een duveltje uit een doosje
was daar de Raad van State, die na bezwaren van de in Nederland zo
machtige milieulobby, kwam met de uitspraak dat de vaargeul van de
Westerschelde voorlopig niet mag worden verruimd en verdiept omdat
onduidelijk zou zijn welke gevolgen dat werk heeft voor de natuurlijke
waarden. Deze uitspraak brengt de minister-president, een Zeeuw in
hart en nieren, in een spagaat die zijn skateboardact van enige tijd
geleden doet overtreffen. Hij moet nu kiezen voor de milieuclubs of
voor de Zeeuwse boeren. Ook al om als geloofsaanhanger van Europa te
voorkomen dat de bemoeizuchtige Europese Unie Nederland op de vingers
tikt wegens tekortschietend natuurbeheer in de Zeeuwse wateren.
Voorzitter, Waar de PVV zich ernstige zorgen over blijft maken, is de
veiligheid van de mensen die in de regio van de Westerschelde wonen.
Heeft de Nederlandse overheid voldoende zicht op de scheepsladingen
die de Antwerpse haven wil ontvangen? Te denken valt bijvoorbeeld aan
gevaarlijke stoffen die vrij kunnen komen bij aanvaringen van schepen.
Bovendien is in een recent onderzoek geconstateerd dat de slagkracht
van de hulpverleningsdiensten in de regio van de Westerschelde
onvoldoende is. Kan het kabinet garanderen dat het schepen die een
gevaar vormen voor de regio zal weren van de Westerschelde en wil het
kabinet ook bevestigen dat de slagkracht van de aanwezige hulpdiensten
op volle sterkte is? Dank u Voorzitter.