Nieuw-Vlaamse Alliantie
N-VA wil met nieuw voorstel oude 11 juli-eis opnieuw op tafel
(19/08/09)
De N-VA legt een nieuw voorstel op tafel dat van 11 juli elk jaar een
vrije dag maakt voor alle Vlamingen, zonder dat het bedrijfsleven op
kosten wordt gejaagd. Kamerlid Ben Weyts amendeert daarvoor een oud
VLD-voorstel. Weyts: Laat ons hopen dat we dit jaar de allerlaatste 11
juli oude stijl beleefden, en dat volgend jaar 11 juli een vrije dag
is voor alle Vlamingen.
Al decennia vragen de Vlamingen dat 11 juli een officiële, betaalde
feestdag zou worden voor alle Vlamingen. Alle Vlaamse partijen hebben
daarover al dure eden gezworen. N-VA-Kamerlid Ben Weyts legt een nieuw
consensusvoorstel op tafel dat hij ook graag door de nieuwe Vlaamse
regering verdedigd zou zien op het Overlegcomité. In een eerste
reactie liet alvast Vlaams minister Philippe Muyters weten het
voorstel te steunen.
In het verleden werden reeds meerdere voorstellen ingediend. Meestal
vervingen ze ofwel een bestaande feestdag ofwel voerden ze een
bijkomende feestdag in. Dat laatste zien de werkgevers, gezien de
bijkomende kost, niet helemaal zitten. Open VLD kwam daarom met een
alternatief op de proppen. Wanneer een bestaande feestdag op een
zondag valt, dan wordt die dag gecompenseerd door een vervangingsdag.
De Open VLD stelde voor om die vervangingsdag voortaan verplicht op te
nemen op 11 juli.
Weyts wijst er echter op dat niet elk jaar een officiële feestdag op
een zondag valt. Gemiddeld twee maal per decennium valt er geen
feestdag samen met een zondag. Vermits er dat jaar geen vervangingsdag
is, is er ook geen vrije dag op 11 juli. Het is het een of het ander
zegt Weyts Je kan toch niet spreken van een officiële feestdag
wanneer de mensen het ene jaar wel vrijaf hebben en het andere jaar
niet?. Hij bedacht een eenvoudige oplossing. Verhoog het aantal
officiële feestdagen van 10 naar 11. Alle werknemers krijgen vrijaf op
de feestdag van hun gemeenschap. In ruil wordt de eerste te vervangen
feestdag niet gecompenseerd. Indien er dus geen feestdag zou
samenvallen met een zondag, wordt de feestdag van de gemeenschap toch
gegarandeerd. In dat jaar hebben we dus een bijkomende, elfde
feestdag.
De kosten voor de werkgevers blijven beperkt en toch geniet iedereen
elk jaar van een vrije dag op 11 juli. Hetzelfde geldt natuurlijk voor
de Franstaligen (27 september) en de Duitstaligen (15 november) op het
feest van hun gemeenschap. Concreet wordt de feestdag vastgelegd
naargelang de plaats van tewerkstelling zich bevindt op het
grondgebied van het Nederlandse, Franse of Duitse taalgebied. In het
tweetalig gebied Brussel wordt de feestdag vastgesteld op de feestdag
van de Vlaamse of Franse gemeenschap naar keuze van de werknemer.
Prominente leden van werkgeversorganisaties reageren positief op het
voorstel omdat de kosten voor de bedrijven beperkt blijven en
eindelijk een jarendurende kwestie van de baan is zegt Weyts. Volgens
hem gaat het om meer dan louter een symbolenkwestie. De feestdag van
de gemeenschappen versterkt de samenhorigheid. Vandaag bestaat er nog
steeds een discriminatie binnen elke gemeenschap, aangezien bvb. de
Vlaamse ambtenaren wel een betaalde feestdag krijgen en andere
werknemers vaak niet.
Het Kamerlid uit Halle-Vilvoorde wijst er op dat over het principe van
een betaalde gemeenschapsfeestdag al een akkoord bestond tijdens de
Hertoginnendal-onderhandelingen. Toen was het men het er over eens dat
het in de federale logica evident is dat de gemeenschappen een eigen,
erkende feestdag hebben. De Franstaligen moeten daarvoor gewoon maar
eens kijken naar hun bondgenoten in Québec, dat een eigen betaalde
feestdag heeft op 24 juni.
Auteur:
Kamerfractie
Ben Weyts, Kamerlid
Meer informatie:
Contactpersoon: Ben weyts, Kamerlid
E-post: ben.weyts@n-va.be