ChristenUnie
Van Middelkoop: Breekbare vooruitgang in Uruzgan
Van Middelkoop: Breekbare vooruitgang in Uruzgan
dinsdag 18 augustus 2009 11:00 Donderdag worden in Afghanistan
presidentsverkiezingen gehouden. Het gaat goed in Uruzgan, schrijft de
minister van Defensie in het Nederlands Dagblad. Maar de vooruitgang
,,fragiel'' en de situatie is ,,niet onomkeerbaar''. Drie jaar na
aanvang van onze missie in Uruzgan zien we duidelijk tekenen van
vooruitgang. Dat kan niemand ontkennen. Onze militairen ondervinden de
zware uitdagingen nog steeds aan den lijve, maar er is reden voor
optimisme.
Sinds 2006 is het deel van de provincie waar de Afghaanse overheid het
voor het zeggen heeft substantieel gegroeid. Dat is overigens ook een
verdienste van onze belangrijkste partners, de Australiërs, en
natuurlijk van de Afghaanse veiligheidseenheden, die versterkt zijn.
Deze eenheden, in 2006 slechts een handjevol en slecht getraind, zijn
gigantisch gegroeid. Er zijn nu meer dan tweeduizend Afghaanse
militairen (ANA) en dertienhonderd agenten (ANP) in Uruzgan. Gesteund
door de zogeheten Operational Mentoring & Liaison Teams and Police
Mentoring Teams, verbeteren de Afghaanse veiligheidseenheden hun
technieken en zijn ze steeds meer in staat zelfstandig op te treden.
Nu al zijn ze betrokken bij negentig procent van alle operaties.
Hierdoor stijgt de acceptatie van het optreden en neemt de
geloofwaardigheid van de Afghaanse autoriteiten toe.
Vrouwen
Er is veel bereikt op het gebied van ontwikkeling. Het aantal scholen
is verdubbeld en meer meisjes krijgen een opleiding. Meer
leerkrachten, zowel vrouwen als mannen, zijn in Uruzgan aan de slag
gegaan. Er is twee keer zoveel medisch personeel in de provincie
beschikbaar en het aantal klinieken is verdubbeld. Ook in afgelegen
gebieden is nu medische zorg. Zorg voor vrouwen is verbeterd en er
zijn vrouwelijke gezondheidsmedewerkers opgeleid. Kindersterfte is
sterk afgenomen en veel inwoners van Uruzgan, juist ook vrouwen, zijn
gezonder.
Internationale hulpprogramma's waarbij zaden en fruitbomen worden
uitgedeeld, zijn positief ontvangen. Dat geldt ook voor de verbouw van
safraan, dat als alternatief voor de drugsteelt wordt aangeboden. De
bouw van bruggen en wegen hebben dorpen ontsloten en daarmee
vooruitgang en kansen gebracht aan tal van mensen die hun gewassen nu
naar de markt kunnen brengen. Momenteel werken meer dan vijftig
organisaties aan al deze projecten in Uruzgan. Toen we begonnen waren
er maar vijf.
Wij hebben ons provinciale reconstructieteam daardoor veel eerder dan
gepland onder civiele leiding kunnen brengen. We verwachten snel
verdere groei, nu de Verenigde Naties (UNAMA) in mei een kantoor in
Tarin Kowt hebben geopend. UNAMA kan betere coördinatie bieden aan een
waaier van projecten, waardoor er nog meer non-gouvernementele
organisaties naar Uruzgan komen. Dit zijn belangrijke stappen in een
uiterst conservatieve provincie.
Afghaanse oplossing
De resultaten die we hebben bereikt hebben ons een belangrijke les
geleerd. Uruzgan heeft behoefte aan Afghaanse oplossingen, die
herkenbaar zijn voor de Afghaanse bevolking. Mogelijk betekent dit dat
de vooruitgang niet zo snel gaat als wij westerlingen wensen of dat
het operationele tempo niet alleen wordt bepaald door de veiligheid,
maar ook door de aanwezige Afghaanse overheidsinstellingen en
veiligheidseenheden.
We zijn ons ervan bewust dat we politiekader, militairen, ambtenaren
en lokale autoriteiten alleen door gedegen training en begeleiding tot
betrouwbare partners van de bevolking kunnen maken. Ons doel is de
verantwoordelijkheid voor de veiligheid in de dichtstbevolkte gebieden
al in het voorjaar van 2010 aan de Afghaanse autoriteiten over te
dragen. We willen er zeker van zijn dat leger en politie dan
daadwerkelijk effectieve controle over deze gebieden uit kunnen
voeren. Alles overziend is er dus reden voor optimisme. Dat wil
natuurlijk niet zeggen dat we op onze lauweren kunnen rusten. De
vooruitgang is fragiel en nog niet onomkeerbaar. De
veiligheidssituatie blijft een uitdaging.
De stabiliteit wordt bedreigd door de vele bermbommen die worden
ingezet tegen de Afghaanse bevolking, autoriteiten en
coalitiepartners. Het maakt de operationele inzet lastig en
gevaarlijk.
Na 2010 eindigt onze inzet als leidende natie in Uruzgan. Dat betekent
niet dat we Afghanistan en de Afghaanse bevolking de rug toe keren,
integendeel.
Militaire middelen
Nederland blijft een NAVO-partner die zijn verantwoordelijkheden kent
en neemt, maar wel binnen de grenzen van de mogelijkheden. Of dat met
militaire of civiele middelen gebeurt, valt nog te bezien. Maar nu
richten we ons op het cruciale jaar dat voor ons ligt. In dat jaar
zullen we een aantal beslissende stappen voorwaarts maken en zullen we
de fundering versterken waarop de Afghaanse autoriteiten straks hun
eigen verantwoordelijkheden kunnen bouwen.
(Nederlands Dagblad, 18 augustus 2009 - foto: Defensie)