Groen!
Tijd voor een nieuwe milieurevolutie
door Hermes Sanctorum (Vlaams parlementslid) op 12 augustus 2009 in
"Gezondheid", "Milieu en natuur"
Het klonk als een komkommerbericht: jongeren Antwerpse haven krijgen
minder snel schaamhaar en borsten titelde De Standaard gisteren naar
aanleiding van een onderzoek naar seksuele ontwikkeling bij Vlaamse
jongeren.
Uit een studie op bijna 1700 testpersonen in Vlaanderen blijkt immers
dat de seksuele ontwikkeling van adolescenten en hun hormoonspiegel
verschillen naargelang hun woonplaats. In Antwerpen (zowel
agglomeratie als havengebied) zou de seksuele maturatie van zowel
jongens als meisjes trager verlopen dan in andere gebieden.
Het onderzoek kadert in een `biomonitoring'-programma, uitgevoerd door
Vlaamse universiteiten en instellingen en gefinancierd door de Vlaamse
overheid (Steunpunt Milieu en Gezondheid). Tijdens die biomonitoring
worden concentraties schadelijke stoffen en effecten in het lichaam
gemeten (o.a. in bloed) bij vrijwilligers in verschillende gebieden in
Vlaanderen. Vervolgens worden verbanden gelegd tussen de metingen en
de leefomgeving van de testpersonen. Onderzoek waarin we koploper
zijn, een voorbeeld voor de rest van Europa en zelfs daarbuiten.
Eerdere resultaten toonden onder meer een algemene vervuiling aan in
Vlaanderen, waarbij iedereen vervuilende stoffen in zijn of haar
lichaam heeft. Vluchten naar het platteland bijvoorbeeld, heeft
nauwelijks zin.
Onderzoek op verbanden tussen milieu en gezondheid is dus baanbrekend
en noodzakelijk. Daarom is het ook vreemd dat in het hoofdstukje
wetenschappelijk onderzoek van het Vlaams regeerakkoord met geen woord
wordt gerept over een verderzetting van deze onderzoekspijler.
Maar het legt ook de vinger op een etterende milieuwonde. We worden
immers nog steeds geconfronteerd met een vervuilde leefomgeving die
een duidelijk effect heeft op onze gezondheid.
De tijd van het lozen van tonnen kwik en lood in onze rivieren, is
gelukkig voorbij. Maar het probleem is hiermee nog niet opgelost: nog
steeds worden hoeveelheden `klassieke' vervuilers, zoals zware
metalen, verspreid. Bovendien breken veel van deze stoffen nauwelijks
af, waardoor ze in het milieu en het menselijk lichaam schade kunnen
blijven aanrichten. Het ontstaan en gebruik van `nieuwe' polluenten,
zoals vlamvertragers in computers en tapijten, maakt de
vervuilingscocktail zelfs nog complexer.
Tussen eind jaren negentig en de beginjaren van het nieuwe millenium
(toen de groenen inderdaad deel uitmaakten van de regering...) voltrok
zich nog een sterke daling van zware metalen in de lucht. Sindsdien
stagneert de milieukwaliteit echter. Als je dan bedenkt dat de tragere
seksuele ontwikkeling van Antwerpse jongeren wordt gelinkt aan lood-
en cadmiumconcentraties in het bloed, moet dit ons toch zorgen baren.
Nuluitstoot moet de norm van de toekomst zijn. Bovendien is door de
historische vervuiling nood aan een grootschalige sanering van het
milieu, zodat onze omgeving opnieuw `zuiver' wordt. Huidige
technologie maakt dit nog niet mogelijk. Ontoereikende technologie of
financiële overwegingen mogen echter geen reden zijn voor een
berusting in het lot dat we in een vervuilde en ongezonde wereld
moeten leven. Het Vlaams regeerakkoord ademt op dit vlak bitter weinig
ambitie uit.
Vandaag is er dus nood aan een nieuwe milieurevolutie: investeren in
uitgekiende opsporingstechnieken van schadelijke stoffen, strenge
normering en technologie ontwikkelen waardoor deze normen perfect
haalbaar zijn.
Vlaanderen is op dit moment de beste leerling van de klas inzake
monitoring van gevaarlijke stoffen in het menselijk lichaam. Dat
moeten we zo houden.
Opsporen en vaststellen is echter één zaak, er de passende conclusies
uit trekken en remediëren een andere. En dat is een kwestie van
politieke wil. Tijd dus om de troep van het verleden op te ruimen én
strenge criteria stellen die de gezondheid van alle Vlamingen veilig
stellen.
Contact: Hermes Sanctorum -
Deel Deel
Hermes Sanctorum
Vlaams Volksvertegenwoordiger