Er zijn maar weinig processen waarvan de werking zo complex is als die van een computersysteem. De betrokken hardware -- CPU, beeldscherm, vaste schijven, netwerkkabels -- is slechts het begin. Dan is er het besturingssysteem, een functioneel netwerk, de toepassingen, back-upfunctionaliteit en een tiental hulpprogramma's -- allemaal onontbeerlijk voor een volledig functioneel systeem. En wanneer deze elementen eenmaal allemaal draaien, begint het eindeloze debuggen en afstellen van het systeem. Na al die inspanningen is het laatste waar een systeembeheerder behoefte aan heeft dat een van de verschillende hardwarecomponenten voortijdig de geest geeft. Maar in het geval van vaste schijven, is dat nu juist wat er kan gebeuren.

Er zijn een aantal factoren die kunnen bijdragen tot het uitvallen van een vaste schijf, maar een van de belangrijkste oorzaken is slijtage die wordt veroorzaakt door bestandsfragmentatie. Als een bestand is gefragmenteerd in tientallen, honderden of zelfs duizenden deeltjes, is voor toegang tot het betreffende bestand een aanzienlijk aantal I/O-aanvragen nodig. Hierdoor loopt niet alleen de snelheid dramatisch terug. Het heen en weer smijten van de lees- en schrijfkop van de schijf gaat namelijk ook sterk ten koste van de levensduur van de vaste schijf. Hierdoor wordt de levensduur die door de IT-afdeling werd verwacht bij lange na niet gehaald.

Veel bedrijven voeren defragmentatie uit volgens een vast schema, om ervoor te zorgen dat hun vaste schijven worden gedefragmenteerd. Wat de systeembeheerders van deze bedrijven echter mogelijk niet weten, is dat de vaste schijven, ondanks dit defragmentatieschema, toch nog altijd lijden aan onnodige slijtage. Doordat bestanden tegenwoordig vaak een enorme omvang hebben en de schijfcapaciteit ongekend is toegenomen, treedt fragmentatie nu veel sneller op dan vroeger. Tussen de tijdstippen waarop de defragmentatie is gepland, blijft fragmentatie de prestaties beïnvloeden en de levensduur van de vaste schijf verkorten. En in sommige gevallen, bijvoorbeeld bij heel grote schijven, lost de defragmentatie het fragmentatieprobleem niet eens op.

Voor het behouden en verlengen van de levensduur van uw vaste schijven in de computeromgeving van vandaag, is de volledig automatische defragmentatie van Diskeeper® onontbeerlijk.

Diskeeper 2009 maakt gebruik van de speciale InvisiTasking®-technologie en defragmenteert doorlopend zolang inactieve computerbronnen beschikbaar zijn. Daarbij maakt het programma gebruik van de meest geschikte defragmentatiemethode, rekening houdend met de schijf die wordt gedefragmenteerd en de mate waarin deze is gefragmenteerd. De defragmentatie verloopt volledig automatisch. Planning is dus niet nodig, zodat u deze tijdrovende routinetaak van uw toch al zo volle IT-takenlijst kunt schrappen.

Deze bekendmaking is officieel geldend in de originele brontaal. Vertalingen zijn slechts als leeshulp bedoeld en moeten worden vergeleken met de tekst in de brontaal welke als enige juridische geldigheid beoogt.